Ο τζογαδόρος παίζει για να ελπίζει και ελπίζει για να παίζει. Η ανάγκη των παικτών να βρουν κάτι που θα τους κάνει να πιστέψουν οδηγεί σε πολλές παράλογες σκέψεις, οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Έτσι κατά καιρούς, ο εθισμός στον τζόγο έχει οδηγήσει τους παίκτες να δημιουργήσουν διάφορες θεωρίες. Μία από τις πιο γνωστές είναι η πλάνη του τζογαδόρου ή στα αγγλικά gambler’s fallacy.
Παρακάτω, θα βρείτε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την fallacy of gambler’s. Θα εξηγήσουμε τι ακριβώς είναι η συγκεκριμένη πλάνη, γιατί συμβαίνει, ενώ θα δώσουμε και χρήσιμες συμβουλές για το πως μπορούν οι παίκτες να αποφεύγουν την πλάνη του τζογαδόρου.
Τι είναι η πλάνη του τζογαδόρου (Gambler’s Fallacy)
Πάμε για αρχή να εξηγήσουμε τι ακριβώς είναι η gamblers fallacy. Επίσημα, η πλάνη του τζογαδόρου ορίζεται ως η πεποίθηση ότι εάν υπάρχουν αποκλίσεις από την αναμενόμενη συμπεριφορά σε επανειλημμένες ανεξάρτητες δοκιμές κάποιας τυχαίας διαδικασίας, τότε οι αποκλίσεις αυτές είναι πιθανό να εξομαλυνθούν από αντίθετες αποκλίσεις στο μέλλον.
Για να το κάνουμε πιο κατανοητό, θα πάρουμε ένα παράδειγμα της ρίψης ενός νομίσματος, η οποία έχει δύο ισοπίθανα αποτελέσματα (κορώνα και γράμματα). Η πλάνη του τζογαδόρου λειτουργεί ως εξής: Αν ρίξουμε το νόμισμα 10 φορές και τις 10 φορές έρθει κορώνα, τότε βάσει της fallacy of gambler’s την 11η φορά που θα στρίψουμε το νόμισμα οι πιθανότητες να έρθει γράμματα είναι περισσότερες. Κι αυτό συμβαίνει επειδή οι αρχικές πιθανότητες είναι 50-50% κι έτσι πρέπει κάποια στιγμή να επαληθευτούν.
Η πλάνη του τζογαδόρου, λοιπόν, βάζει τον παίκτη σε μία λογική πως τα επόμενα αποτελέσματα κάποιας τυχαίας διαδικασίας επηρεάζονται από τα προηγούμενα. Κι αυτό είναι άκρως επικίνδυνο για τον ίδιο τον παίκτη, καθώς θεωρεί πως έχει στα χέρια του μία πληροφορία που θα επηρεάσει το αποτέλεσμα του γεγονότος που θέλει να ποντάρει, αλλά στην πραγματικότητα η πληροφορία που έχει δεν ισχύει, είναι μία πλάνη!
Gambler’s Fallacy – Πως λειτουργεί
Το παραπάνω παράδειγμα λειτουργεί φυσικά και στα πάσης φύσεως τυχερά παιχνίδια που μπορεί να βρει κανείς σε ένα επίγειο καζίνο ή σε μία από τις στοιχηματικές εταιρίες που λειτουργούν στη χώρα μας. Η ρουλέτα είναι ένα από αυτά τα παραδείγματα, αφού είναι και το μοναδικό το οποίο έχει τόσο προφανείς 50-50% επιλογές. Το μαύρο-κόκκινο και τα μονά-ζυγά είναι επιλογές που η πλάνη του τζογαδόρου μπορεί να κάνει την εμφάνισή της, αφού τα αποτελέσματα αναμένονται μοιρασμένα κι οποιαδήποτε διακύμανση είναι πιθανόν να επηρεάσει τον παίκτη.
Αυτό είχε συμβεί, άλλωστε, και σε τεράστιο βαθμό το 1913 στο καζίνο του Μόντε Κάρλο όταν το μαύρο είχε έρθει 26 συνεχόμενες φορές και οι παίκτες έχασαν εκατομμύρια γαλλικά φράγκα ποντάροντας συνεχώς στο κόκκινο. Αυτό το γεγονός αποτελεί μέχρι και σήμερα το διασημότερο παράδειγμα της πλάνης του τζογαδόρου, η οποία από τότε είναι γνωστή και ως η πλάνη του Μόντε Κάρλο ή αγγλιστί Monte Carlo Fallacy.
Στην πορεία των χρόνων, υπήρξαν κι άλλα παρόμοια παραδείγματα, όπου η μπίλια έκατσε στο ίδιο χρώμα για μεγάλο αριθμό φορών και ενδεχομένως αυτό το “ρεκόρ” να έχει σπάσει πολλές φορές ειδικά μετά και την εμφάνιση των διαδικτυακών casino. Ωστόσο, το Μόντε Κάρλο θα μείνει για πάντα ως το σημείο αναφοράς όπου η πλάνη του τζογαδόρου έκανε την εμφάνισή της σε τόσο μεγάλο βαθμό για πρώτη φορά.
Ποια είναι η σχέση της πλάνης του Μόντε Κάρλο με το στοίχημα
Η πλάνη του τζογαδόρου έχει φυσικά εφαρμογή και στο στοίχημα σε διαφορετικές μορφές. Με την ίδια λογική που οι παίκτες του καζίνο θεωρούν πως δεν μπορεί να έρθει για 26η συνεχόμενη φορά μαύρο στη ρουλέτα, οι παίκτες του στοιχήματος μπορεί να θεωρούν απίθανο να μην έρθει ισοπαλία ένα παιχνίδι πρωταθλήματος μετά από έναν συγκεκριμένο αριθμό αγώνων, να μην σκοράρει ένας επιθετικός κ.ο.κ.
Συχνά, η fallacy of Monte Carlo εμφανίζεται στο στοίχημα, όταν οι παίκτες επιλέγουν στρατηγικές οι οποίες απαιτούν αλυσιδωτά στοιχήματα και το επόμενο στοίχημα επηρεάζει το προηγούμενο. Για παράδειγμα, οι παίκτες που παίζουν Martingale στο στοίχημα ή αυτοί που ποντάρουν στις ισοπαλίες μακροχρόνια έχουν την ανάγκη να πιστέψουν πως τα αποτελέσματα στο μέλλον θα επηρεαστούν από κάποια… ανώτερη δύναμη και θα σώσουν την τρέχουσα χασούρα!
Πως να αποφύγετε την πλάνη του τζογαδόρου
Η gamblers fallacy δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα σύμπτωμα TILT. Όταν κερδίζεις όλα φαίνονται λογικά και δεν μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς πως θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα. Όταν έρχονται, όμως, ήττες σε σειρά το μυαλό μπορεί να παίξει επικίνδυνα παιχνίδια. Για να αποφύγεις, λοιπόν, το Monte Carlo Fallacy, πρέπει σε πρώτη φάση να αποφύγεις το “τιλτάρισμα”. Για να το πετύχεις αυτό, θέσε όρια στο παιχνίδι σου. Όρισε ένα όριο χασούρας και ένα όριο κέρδους και όταν φτάσεις είτε στο ένα, είτε στο άλλο σταμάτα το παιχνίδι σου.
Κάτι άλλο που μπορείτε να κάνετε για να αποφύγετε την gamblers fallacy είναι να χρησιμοποιήσετε τη λογική σας, όσο δύσκολο κι αν είναι όταν βρίσκεστε υπό καθεστώς πίεσης μετά από συνεχόμενες ήττες. Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως οι δοκιμές κάποιας τυχαίας διαδικασίας, όπως είναι η μπίλια στη ρουλέτα, δεν μπορεί να εμφανίζουν κάποιο μοτίβο που να σχετίζεται με τα προηγούμενα αποτελέσματα. Και ακόμα και εάν υπάρχουν απόκλισεις από τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Οι πιθανότητες που δίνονται ισχύουν για άπειρο αριθμό επαναλήψεων. Για τους λάτρεις των μαθηματικών, υπάρχει και ο Νόμος των Μεγάλων Αριθμών που εξηγεί γιατί ένα δείγμα 10, 20 ή 30 επαναλήψεων δεν είναι αρκετό για να επαληθευτούν οι πιθανότητες.
Στο τέλος, το πιο σημαντικό πράγμα που έχεις να κάνεις, είτε είσαι παίκτης στοιχήματος είτε είσαι παίκτης καζίνο, είναι ένα: Παίξε υπεύθυνα! Παίξε μόνο για τη διασκέδασή σου, μην ποντάρεις χρήματα που προορίζονται για τις βασικές ανάγκες σου, βάλε όρια στο παιχνίδι σου και τήρησε τα!
Υπάρχει τελικά το Gambler’s Fallacy;
Είναι σίγουρο πως η πλάνη του τζογαδόρου εμφανίζεται και επηρεάζει ακόμα και σήμερα πολλούς παίκτες, αλλά είναι επίσης σίγουρο πως δεν στηρίζεται πουθενά. Η πλάνη του τζογαδόρου καλύπτει την ανάγκη του παίκτη να ελπίσει σε κάτι και την ανάγκη να νομίζει πως αύξησε τις πιθανότητές του στο επόμενο ποντάρισμα. Παρ’όλα αυτά, η πλάνη του Μόντε Κάρλο είναι μια θεωρία που μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική καταστροφή τους παίκτες, καθώς τα μαθηματικά την διαψεύδουν. Συνεπώς, οι παίκτες θεωρούν λανθασμένα πως αποκτούν κάποιο “προβάδισμα” στο παιχνίδι που ουσιαστικά δεν υπάρχει.
Μην εμπιστεύεστε καμία θεωρία και καμία στρατηγική που δεν στηρίζεται στα μαθηματικά ή τα στατιστικά στοιχήματος. Καμία από αυτές τις χιλιάδες θεωρίες που κυκλοφορούν δεν θα σας αυξήσει τις πιθανότητες κέρδους. Αντίθετα, αν στηριχτείτε σε αυτές, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να χάσετε πολλά χρήματα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Είναι προτιμότερο από το να αναλώνεστε σε διάφορες ανυπόστατες θεωρίες να ακούσετε μόνο το ένστικτο σας και να παίξετε για τη χαρά του παιχνιδιού. Απαλλαγμένοι από το άγχος της νίκης, θα μπορέσετε πραγματικά να ευχαριστηθείτε το παιχνίδι. Κι αν τύχει και έρθει 26 φορές μαύρο σε ένα καζίνο που είστε παρών, θα έχετε να διηγείστε μία ωραία παράξενη ιστορία και όχι μία οικονομική καταστροφή!
