ΧΑΝΣΑ ΡΟΣΤΟΚ - ΟΣΝΑΜΠΡΙΚ

Ρέντα και τύχη τέλος. Όσα της πήγαν δεξιά στις προηγούμενες υποχρεώσεις της πήγαν στραβά απέναντι στο Αννόβερο. Ηττήθηκε (1-2) χωρίς να είναι χειρότερη. Για την ακρίβεια ήταν απλά λιγότερο χειρότερη από τους «κόκκινους» αλλά χαζό πέναλτι στο 87’ της στοίχισε το δεύτερο γκολ.

Σε γενικές γραμμές το παιχνίδι ήταν τόσο όμορφο που σκεφτόμουν ότι και οι 22 που έπαιζαν έπρεπε να συλληφθούν για κακοποίηση του ποδοσφαίρου. Το πώς ήρθε Over για να το πιάσω στην εκτίμηση είναι ανεξήγητο και παλαβό. Συμβαίνουν όμως και αυτά. Άλλες φορές πάμε κουβά με κάτι 1-1 και 20 χαμένες ευκαιρίες.

Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως η ομάδα του Αλόις Σβαρτς κατανοεί πως δεν γίνεται να παίζει δίχως ποιότητα και να κερδίζει πάντα επειδή η αντίπαλος θα κάνει περισσότερα λάθη ή ένα χέρι θα βρεθεί υπέρ της σε λάθος σημείο και στιγμή.

Αν μπορεί να παίξει πιο όμορφα; Όχι! Ο προπονητής της τέτοιου στιλ ομάδες φτιάχνε. Πίσω, άμυνα, καμιά κόντρα ή στατική φάση μπροστά, δεν ξέρει να μαθαίνει στις ομάδες του να αναπτύσσονται με την μπάλα κάτω. Έτσι την κράτησε στην κατηγορία έτσι θέλει να την κρατήσει ξανά.

Από το πουθενά πήγε να σώσει έναν βαθμό απέναντι στη Νυρεμβέργη (2-3). Με 0-3 έχανε στο 84’, δίκαια, καθαρά, 2-3 είχε πάει το σκορ στο 88’ και στο 90+7’ είχε φάση ισοφάρισης.

Η ομάδα του Τομπίας Σβάινσταϊγκερ δεν με πείθει ότι μπορεί να μείνει στην κατηγορία. Έχασε με 2-3 τα δύο εντός έδρας παιχνίδια της (Καρλσρούη, Νυρεμβέργη), τσίμπησε βαθμό (1-1) στο Πάντερμπορν με αρκετά οργανωμένο ταμπουράκι αλλά δίχως καλή εικόνα στις αντεπιθέσεις.

Τρώει εύκολα γκολ. Φτηνά γκολ. Βρίσκει διαστήματα δυναμισμού και πάθους στις εντός έδρας αποστολές της και «ματώνει» τα αντίπαλα δίχτυα αλλά το συνολικό πακέτο στερείται ισορροπίας και φυσικά ποιότητας.

Ούτε σταθερή διάταξη έχει βρει. Με 4-1-2-3 αντιμετώπισε την Καρλσρούη, με 4-1-2-2-1 την Πάντερμπορν, με 4-2-2-2 τη Νυρεμβέργη. Ίσως πρέπει να σκεφτεί κάτι πιο μαζεμένο και αμυντικό. Ειδικά ως γηπεδούχος.