ΒΕΝΕΤΣΙΑ - ΙΝΤΕΡ

Την προηγούμενη αγωνιστική υποδέχθηκε την Έμπολι, ομάδα με κοινούς στόχους στη σεζόν (παραμονή), κάτι που έδινε στη μεταξύ τους μάχη χαρακτήρα «εξάποντου». Αναδείχθηκε ισόπαλη 1-1 με το τελικό αποτέλεσμα στο livescore να κρίνεται θετικό βάσει συνολικής εικόνας.

Μπήκε δυνατά καταφέρνοντας να προηγηθεί μόλις στο 5’ με τέρμα του Φινλανδού επιθετικού Πογιάνπαλο, ωστόσο δεν μπόρεσε να χτίσει πάνω σε αυτό το γκολ. Η φιλοξενούμενη πήρε γρήγορα τον έλεγχο και ισοφάρισε στο 32’, ενώ απώλεσε σημαντικές ευκαιρίες για την ανατροπή. Όσο περνούσε η ώρα οι ομάδες συμβιβάζονταν με την ισοπαλία, η οποία από ένα σημείο και μετά προέκυψε σβηστά.

Τρίτο Χ στα πέντε τελευταία παιχνίδια της έχοντας απολογισμό 1-3-1. Παραμένει κάτω από τη γραμμή του υποβιβασμού, ωστόσο η συγκομιδή στη βαθμολογία Serie A κρίνεται θετική αφήνοντας περιθώρια αισιοδοξίας για παραμονή.

Αήττητη στα τρία πιο πρόσφατα παιχνίδια στο σπίτι της μετρώντας 1-2-0, 3-2-4 οι επιδόσεις στο σπίτι της όπου έχει συγκεντρώσει 11 από τους συνολικά 14 βαθμούς της.

Πως γίνεται η κατά γενική παραδοχή κορυφαία ομάδα της Ιταλίας να μην κερδίζει; Αν κάποιος δει το δέντρο θα πει πως οι «νερατζούρι» έχουν γνωρίσει μόλις δύο ήττες συνολικά στη σεζόν στα προγνωστικά στοιχήματος σε εγχώριο επίπεδο, αμφότερες από τη Μίλαν, ενώ παραμένουν εντός όλων των στόχων.

Η εικόνα του δάσους όμως λέει πως το ξεκάθαρα κορυφαίο ρόστερ της Serie A, η μοναδική από τους μεγάλους που διατήρησε το βαθμό της ομοιογένειας σε τέτοια επίπεδα, δυσκολεύεται υπερβολικά. Δύο ήττες σε ισάριθμα ματς απέναντι στη συμπολίτισσα Μίλαν, ανήμπορη να κερδίσει στο «Μεάτσα» τόσο τη Γιουβέντους (4-4), όσο και τη Νάπολι (1-1), χωρίς να έχει αποκτήσει καθαρό προβάδισμα στην κούρσα για το σκουντέτο.

Ο Λαουτάρο δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό εαυτό του και οι παίκτες που θεωρητικά προσφέρουν τη δυνατότητα για δύο διαφορετικές ενδεκάδες μοιάζουν με φαντάσματα. Ο Φρατέζι έχει σβήσει, ο Ζιελίνσκι κινείται σταθερά σε ρηχά νερά, σοβαρή εναλλακτική για όταν λείπει ο Τσαλχάνογλου δεν υπάρχει, ενώ στην επίθεση Ταρέμι, Αρναούτοβιτς, Κορέα δεν κάνουν μαζί μισό Τιράμ.

Για να αποδώσει βέβαια κάθε παίκτης χρειάζεται χρόνο – ρυθμό, είναι όμως γνωστή η μέθοδος – προσέγγιση του Σιμόνε Ιντζάγκι όσον αφορά το ροτέισον. Η Ίντερ μοιάζει να θέλει να κερδίζει πάντα και παντού παίζοντας τόσο όσο χρειάζεται Σβηστά, κάνοντας διαχείριση. Όταν ο αντίπαλος πατήσει γκάζι αδυνατεί να ανταπεξέλθει.

Έτσι την πάτησε και στον τελικό του Σούπερ Καπ με τη Μίλαν. Κόντρα στη ροή προηγήθηκε με τον Λαουτάρο στο 45’, κομβικό χρονικά σημείο από πλευράς ψυχολογίας, ενώ στο 47’ διπλασίασε τα τέρματά της με τον Ταρέμι. Θα περίμενε κανείς το υπόλοιπο του αγώνα να εξελιχθεί σε τυπική διαδικασία, κάθε άλλο όμως.

Στο 52’ ήρθε η μείωση, στο 80’ η ισοφάριση και στο 93’ η ανατροπή για μία ήττα που πόνεσε πολύ και διέλυσε ψυχολογικά την ομάδα. Επιτακτική η ανάγκη για νίκη – αντίδραση. Την Τρίτη θα υποδεχθεί την Μπολόνια σε εξ αναβολής αναμέτρηση.