ΣΕΛΜΠΟΥΡΝ - ΣΛΑΙΓΚΟ ΡΟΒΕΡΣ

Μοιάζει καταπονημένη και κουρασμένη, γεγονός που δεν μπορεί με τίποτα να κρύψει στον αγωνιστικό χώρο. Κυριαρχία δίχως την παραμικρή ουσία στο Γκάλγουεϊ, όπου από το 2’ κυνηγούσε στο σκορ και πρακτικά δεν κατάφερε ποτέ να απαντήσει. Είχε την κατοχή, την πρωτοβουλία των κινήσεων, της έλειπαν οι μεγάλες φάσεις και φυσικά το εύκολο γκολ.

Μεγάλη γκέλα για τη Σέλμπουρν, που όμως είδε και την Ντέρι να φέρνει ισοπαλία. Η διαφορά παραμένει στους 3 βαθμούς, απομένουν ακόμα 6 παιχνίδια και κρατάει την τύχη για τα καλά στα χέρια της. Τα 4/5 επόμενα παιχνίδια της είναι εντός έδρας και θα πρέπει να το εκμεταλλευτεί στο έπακρο, ώστε να πάρει τον τίτλο πριν πάει στο φινάλε να αντιμετωπίσει την Ντέρι. Πάντως, είναι δεδομένο πως χωλαίνει, έχοντας γευτεί μόλις μία φορά τη χαρά της νίκης στα 10 τελευταία ματς σε όλες τις διοργανώσεις (1-5-4).

Μπορεί να έδειχνε πως στραβώνει το παιχνίδι απέναντι στην Ντάνταλκ, αλλά δεν το παράτησε στιγμή και δικαιώθηκε. Από το 24’ πίσω στο σκορ, ισοφάρισε στο 69’ με γκολ του Γουαγέρου και έφερε τούμπα το ματς με την εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Τσάπμαν. Εκεί, ήρθε και το αριθμητικό πλεονέκτημα, το οποίο συντέλεσε τα μέγιστα, ώστε να διατηρηθεί μέχρι τέλους το 2-1.

Καλή η νίκη αυτή, αλλά θέλει σταθερότητα η Σλίγκο για να βγει Ευρώπη. Στην 4^η θέση παρέα με την Γκάλγουεϊ, προφανώς και ελπίζει βάσιμα για τον μεγάλο στόχο, ωστόσο θα πρέπει να αλλάξει άρδην την πρόσφατη εκτός έδρας εικόνα της. Έρχεται από 3 συνεχόμενες ήττες μακριά από το σπίτι της, δεχόμενη αθροιστικά 14 τέρματα στο διάστημα αυτό και με το 7-0 από την Ντροχέντα να μην ξεχνιέται σε καμία περίπτωση.