ΡΟΖΑΡΙΟ ΣΕΝΤΡΑΛ - ΜΠΕΛΓΡΑΝΟ

Είδε «Μονουμεντάλ», είδε Ρίβερ Πλέιτ και είπε «άστο δεν κατεβαίνω». Τέσσερα έφαγε (4-0) και θα μπορούσε κάλλιστα να δεχθεί άλλα 2-3 μέσα σε 90 καταστροφικά λεπτά. Ε και; Τίποτε δεν άλλαξε.

Όπως δεν διεκδικούσε τίποτα πριν την αναμέτρηση με τη Ρίβερ, έτσι δεν διεκδικεί τίποτα και τώρα. Ο επιθετικός μέσος Γκόμεζ ήταν σαφής στα λόγια του: «Δεν ήταν καλή χρονιά για εμάς, οι προσδοκίες ήταν μεγαλύτερες και αυτή τη στιγμή είμαστε απογοητευμένοι. Τώρα πρέπει να προσπαθήσουμε να κλείσουμε καλά τη χρονιά με την Μπελγράνο».

Το πρόσφατο ρεκόρ της βέβαια εντός έδρας δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Οι γηπεδούχοι όχι μόνο δεν κέρδισαν κανένα από τα 4 προηγούμενα εντός έδρας παιχνίδια τους (3 ήττες και 1 ισοπαλία), αλλά στα 3 πιο πρόσφατα δεν βρήκαν δίχτυα ούτε μία φορά στο live score.

Επομένως το γόητρο παραμένει για ακόμη ένα 90λεπτο το μόνο κίνητρο, ενισχυμένο ίσως αυτή τη φορά από την επιθυμία να αποχαιρετήσει η ομάδα του Αριέλ Χολάν το κοινό της, με ένα χαμόγελο.

Το είχα πει σε μία από τις προηγούμενες αναλυσεις στοιχηματος για την Μπελγράνο, πως τώρα που δεν διεκδικεί κάτι πλέον, τα παιχνίδια της θα «ανοίξουν». Επιβεβαιώθηκα στην αναμέτρηση με την Εστουδιάντες, η οποία έληξε με το χορταστικό 2-2.

Απελευθερωμένο 90λεπτο, χωρίς άγχος και πίεση για το αποτέλεσμα, κάτι που περιμένω να δω και απέναντι στη Ροζάριο. Αυτό ωστόσο που προέχει δεν είναι μία αδιάφορη βαθμολογικά αναμέτρηση.

Είναι η εύρεση του νέου προπονητή που θα καθίσει στον πάγκο. Προφανώς μιλάμε για το 2025, αφού τα ρεπορτάζ αναφέρουν πως ο εκλεκτός θα καταφτάσει την επόμενη εβδομάδα. Το ποιος θα είναι, θα το μάθουμε στην πορεία.

Δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν για την αναμέτρηση. Αγγαρεία κάνει η Μπελγράνο, όπως και η αντίπαλός της. Από τη στιγμή μάλιστα που δεν παίζει μπροστά στον κόσμο της, το «πρέπει» για το αποτέλεσμα εξαλείφεται εντελώς.