ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ - ΛΥΩΝ

Η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ αποτελεί όνειρο πολλών ετών. Τελευταία φορά που στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης ήταν το 1996. Το 2015 και το 2017 έφτασε στην πηγή (τελικό), αλλά νερό δεν ήπιε απέναντι σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, αντίστοιχα. Για αυτό και τα διαδοχικά πρωταθλήματα (9) δεν λένε πια και πολλά στους οπαδούς της. 

Το σίγουρο είναι ότι η έκβαση του αγώνα με τη Λυών θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του Μαουρίτσιο Σάρι, παρά το ότι ανακοινώθηκε ήδη από τη διοίκηση ότι ο 61χρονος προπονητής θα συνεχίσει και την επόμενη χρονιά στο Τορίνο. Ναι μεν η Γιουβέντους κατέκτησε το πρωτάθλημα, όμως δεν ενθουσίασε σε καμία περίπτωση με την απόδοσή της, ενώ προβλημάτισε σε πολλές περιπτώσεις με την αμυντική συμπεριφορά της. 

Διακαής πόθος της διοίκησης σε περίπτωση απομάκρυνσης του Σάρι είναι ο Ζινεντίν Ζιντάν, ενώ στο προσκήνιο επιστρέφει ξανά το όνομα του Σιμόνε Ιντζάγκι (Λάτσιο).

«Η νίκη είναι πάντα κάτι πολύ σημαντικό και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως δεδομένο. Κατακτήσαμε το πιο δύσκολο πρωτάθλημα της ιστορίας. Τώρα, αν υπάρχει απαισιοδοξία στις τάξεις μας είναι κάτι που δεν το γνωρίζω και δεν με αφορά. Το μόνο που με απασχολεί αυτή τη στιγμή είναι να ανατρέψουμε την ήττα μας στο πρώτο παιχνίδι. Δεν πιστεύω ότι ο αγώνας με τη Λιόν μπορεί να είναι ο τελευταίος μου στον πάγκο της Γιουβέντους. Δεν είναι ερασιτέχνες όσοι ασκούν διοίκηση στην ομάδα, αλλά αντίθετα άριστοι επαγγελματίες. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να παρθεί μια τέτοια απόφαση από ένα και μόνο παιχνίδι, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι οι υπεύθυνοι θα έκαναν αξιολόγηση ως οπαδοί και θα έπαιρναν αποφάσεις βασισμένες στο συναίσθημα και όχι στη λογική» ανέφερε ο τεχνικός των «μπιανκονέρι». 

Εναν ποδοσφαιρικό «Γολγοθά» έχει να ανέβει η ομάδα του Ρουντί Γκαρσιά. Η απώλεια του γαλλικού Λιγκ Καπ από την Παρί Σεν Ζερμέν σε συνδυασμό με την 7η θέση στο πρωτάθλημα –όπως ολοκληρώθηκε φέτος- την υποχρεώνει να στοχεύσει στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, αν θέλει να αγωνιστεί και την επόμενη χρονιά στην Ευρώπη. 

Μια σεζόν με πολλά σκαμπανεβάσματα, ειδικά εντός συνόρων, η οποία της άφησε μια πικρή γεύση μετά την εμφάνιση της πανδημίας και τη «βίαιη» διακοπή και ολοκλήρωση της Λιγκ 1. Υποχρεώθηκε όπως και όλες οι γαλλικές ομάδες να παραμείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για 4 και πλέον μήνες, ξεκινώντας την προετοιμασία της στα μέσα Ιουνίου και με όλες τις απαραίτητες συνθήκες τήρησης των μέτρων. 

Παρά τις εμφανίσεις «όσα φάμε κι όσα βάλουμε» στα φιλικά του Ιουλίου, παρουσιάστηκε πολύ σοβαρή και πειθαρχημένη στον τελικό του Λιγκ Καπ απέναντι στο απόλυτο φαβορί, την Παρί Σεν Ζερμέν. Στημένη εξαιρετικά, άριστη τακτικά, δεν άφησε καθόλου περιθώρια στην αντίπαλό της που τα… χρειάστηκε σε αρκετές περιπτώσεις. Στιβαρή η τριάδα άμυνας, απροσπέλαστος άξονας με τον 20χρονο Κακρέ (η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς) και τους Γκιμαράες και Αουάρ, ενώ πολύ καλός ήταν ο φορ και αρχηγός Ντεπάι στο πρώτο επίσημο ματς μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Δεκεμβρίου. 

Η πίεση ψηλά, οι πολλές κερδισμένες μπάλες στον χώρο του κέντρου αλλά και το πάθος στις προσωπικές μονομαχίες έδωσαν το κάτι παραπάνω, κάτι που έχανε στην τελική προσπάθεια. Ντεπάι, Ντεμπελέ στην κανονική διάρκεια και Τραορέ, Τοκό-Εκαμπί στον έξτρα χρόνο δεν μπόρεσαν να βάλουν το λιθαράκι τροπαίου με τη συμπλήρωση 120 λεπτών. Η ήττα στη διαδικασία των πέναλτι (6-5) άφησε απογοήτευση για το αποτέλεσμα, αλλά διάθεση για ρελάνς στα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

«Η αναμέτρηση ξεκινά από το 50-50. Αν σκοράρουμε νωρίς, αυτό θα κάνει τα πράγματα πολύ πιο εύκολα για μας» δηλώνει ο κόουτς Γκαρσιά τονίζοντας σε κάθε περίπτωση την κρισιμότητα του ματς και την αξία της «Γηραιάς Κυρίας». Οι παίκτες στο σύνολό τους δεν έκρυψαν τη συγκρατημένη αισιοδοξία τους για την πρόκριση.