ΠΡΟΙΣΕΝ ΜΟΥΝΣΤΕΡ - ΑΝΝΟΒΕΡΟ

Στάθηκε… τίμια στο Φιρτ αλλά έχασε καθαρά (1-3). Έκανε δραστήριο παιχνίδι αντεπιθέσεων, δεν έπαιξε καταστροφικά στο livescore, έκανε όμως και τα παραπάνω λάθη, ατομικά και ομαδικά, που μέτρησαν.

Η ομάδα του Σάσα Χίλντμαν μοιάζει να στερείται ποιότητας για την κατηγορία. Όχι επιθετικά, εκεί θετική την κρίνω, αλλά αμυντικά. Θα μου πείτε, περίμενε βρε, μία φορά την είδαμε, θα πω ΟΚ. Της δίνουμε χρόνο. Σε πρώτη φάση ωστόσο μου μοιάζει να της λείπει λίγη ποιότητα.

Κι ας είναι δραστήρια και τολμηρή. Της το δίνω αυτό. Μακάρι να το κρατήσει κιόλας. Συγκριτικά με την Ουλμ για να το γράψω απλά, που ανέβηκε ως πρωταθλήτρια, πιο πολύ μου άρεσε (στο μάτι) το ποδόσφαιρο της.

Καθαρό το 2-0 απέναντι στη Γιάν Ρέγκενσμπουργκ στα προγνωστικά στοιχήματος. Αξιοποίησε τα μεγάλα κενά της αντιπάλου, έβαλε τα γκολ της ως το 23’ και μετά κάθισε πάνω στο προβάδισμα. Γύρισε πίσω, δεν πήρε ρίσκα, σπάνια εμφανίστηκε ξανά με αξιώσεις μπροστά. Έστω και έτσι πάντως πιο κοντά στο να πετύχει τρίτο τέρμα ήταν.

Θετική αρχή συνεπώς για την ομάδα του Στέφαν Λάιτλ. Χωρίς να μου παρουσιάσει κάτι το απρόσμενο ως προς την αγωνιστική εικόνα. Αυτή η νοοτροπία του πάω να κερδίσω χωρίς να ρισκάρω φαίνεται πως διατηρείται. Μου έλειψε (ξανά) λίγο περισσότερη ενέργεια και τόλμη στο επιθετικό κομμάτι.

Και δεν έπαιζε και με κανένα μεγαθήριο. Παρακολουθώντας το παιχνίδι σκεφτόμουν (για παράδειγμα) ότι ο Μουρόγια έμοιαζε με τον Καφού. Τίμιος και εργατικός ο Ιάπωνας δεξιός μπακ, αλλά τέτοιο πάρτι και τέτοια συνεισφορά επιθετικά δεν έχει κάνει ξανά στη θητεία του στο Αννόβερο. Η αντίπαλος όμως του πρόσφερε απλόχερα τις προϋποθέσεις.

Θα της δώσω πάντως το δικαίωμα της δικαιολογίας σε κάποιο βαθμό. Ο αγωνιστικός χώρος ήταν σε άσχημη κατάσταση. Οριακά δεν έφτασε στο επίπεδο χωράφι με πατάτες. Το χρησιμοποιεί βλέπετε ομάδα football (οι Sea Devils) στον τρέχον μήνα και το γρασίδι υποφέρει να ζήσει. Τόσο απλά.