Με τέρμα στο 117’ της παράτασης ηττήθηκε (0-1) στο Βόλφσμπουργκ. Έγινε παιχνίδι υπομονής και τακτικής. Η ίδια είχε την κλασική ευκαιρία στο πρώτο 45λεπτο (δοκάρι), η αντίπαλος τη μία καλή ευκαιρία στο δεύτερο. Ευχαριστεί και τον διαιτητή που δεν την άφησε με δέκα ποδοσφαιριστές στο 59’ (δεν είχε VAR η αναμέτρηση). Στην παράταση είχε μειονέκτημα φρεσκάδας και διατήρησης ποιότητας μέσω των αλλαγών. Αυτό έκανε τη διαφορά εις βάρος της.
Η ομάδα του Νούρι Σαχίν είπε «αντίο» στο Κύπελλο. Ασφαλώς έχει τη δικαιολογία των πολλών απουσιών, που δεν την άφησαν να κάνει αλλαγές φρεσκαρίσματος (στην παράταση) δίχως απώλεια ποιότητας. Από την άλλη μεριά, στο καλό της διάστημα, εκεί που οι δυνάμεις υπήρχαν, απέτυχε δημιουργικά. Δεν έφτιαξε ευκαιρίες, έλειψαν οι ιδέες.
Η παρουσία της στο Βόλφσμπουργκ ήταν (δεδομένα ως προς το αποτέλεσμα) κάτι σαν συνέχεια όσων έχει παρουσιάσει ως φιλοξενούμενη στη σεζόν. Όποτε φεύγει από το Ντόρτμουντ, όποτε χάνει την ασφάλεια της σπιτικής θαλπωρής, όποτε στερείται της στήριξης των φιλάθλων της, παίζει χειρότερα από όσο στοχεύει.
Σημειώνω ξανά εδώ στις αναλύσεις αγώνων πως όσα γκολ έχει πετύχει (15) στο πρωτάθλημα, σχεδόν τόσα έχει δεχτεί (14). Δεν πάει πουθενά με τέτοια αμυντική επίδοση. Συνολικά έχει δεχτεί 13 γκολ στις τελευταίες έξι αγωνιστικές. Στα τελευταία δέκα επίσημα ραντεβού της (9/10 Over 2,5) κράτησε το μηδέν μόνο στο Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Μπριζ. Τυχερά.
Με 13 βαθμούς μετά από οκτώ αγωνιστικές έχει κάνει τη χειρότερη αρχή της στην κατηγορία, από τη σεζόν 2014-2015 (επτά βαθμούς είχε τότε). Για δεύτερο σερί παιχνίδι, ο αθλητικός διευθυντής Ζεμπάστιαν Κελ στήριξε τον Νούρι Σαχίν. Το είχε πράξει και μετά το 1-2 στο Άουγκσμπουργκ, στην τελευταία παρουσία της Ντόρτμουντ στην Μπούντεσλιγκα. Τη γνώμη μου τη γνωρίζετε, εφόσον παρακολουθείτε τα ρεπορτάζ της.