Αυξάνονται οι περιπτώσεις που καταφέρνει να στέκεται όρθια ή να κερδίζει σε παιχνίδια που βάσει συνολικής εικόνας δεν άξιζε τίποτα. Σαν να έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Από τις πιο αντιποδοσφαιρικές ομάδες της κατηγορίας. Δεν είναι πως δεν θέλει, απλά δεν μπορεί να αποδώσει αυτό που ζητάει ο προπονητής της λόγω έλλειψης ποιότητας.
Στα χαφ ο πιο ποιοτικός παίκτης και μοναδικός που μπορεί να κουβαλήσει την μπάλα, να δώσει ασίστ ή να σουτάρει είναι ο Λουίς Αλμπέρτο, ο οποίος είναι ένα ικανότατο 8άρι. Το κενό του Μιλίνκοβιτς Σάβιτς δεν καλύφθηκε ποτέ. Τα υπόλοιπα χαφ είναι μόνο για τρέξιμο και «ξύλο». Συνεπώς περιμένει παιχνίδι από τα εξτρέμ, που οφείλουν να πατάνε περιοχή, να απειλούν, να σκοράρουν, να δημιουργούν για τον επιθετικό αλλά και να βοηθούν στο αμυντικό σκέλος.
Ασφαλώς και δεν περιμένει κανείς να κάνει όλα αυτά ο Τζακάνι και ο Φελίπε Άντερσον! Γι’ αυτό και τα ματς που θα πάει το παιχνίδι στη δύναμη, θα κλείσει τους χώρους και θα ψάξει την κόντρα της ταιριάζουν περισσότερο. Όπως αποδείχθηκε και με τη Φέγενορντ στη μεταξύ τους μάχη για το Τσάμπιονς Λιγκ το βράδυ της Τρίτης (1-0).
Είχε υπομονή, έτρεξε πολύ, μόχθησε, έκανε γκολ τη μισή φάση με τον Ιμόμπιλε στο 45’ να φεύγει στην πλάτη της ολλανδικής άμυνας και να εκτελεί τον αντίπαλο τερματοφύλακα και ασφαλώς τύχη, με την αντίπαλο να χάνει σημαντικές ευκαιρίες για γκολ, πριν και μετά το 1-0. Σημασία έχει πως άντεξε, πήρε τη νίκη και έκανε βήμα πρόκρισης.
Στο πρωτάθλημα προέρχεται από ήττα στην Μπολόνια κόντρα στην ομώνυμη ομάδα (0-1), σε ματς που είχε την κατοχή, ωστόσο δεν κατάφερε να απειλήσει ουσιαστικά την αντίπαλη εστία, αφού δεν έβρισκε τρόπο να διασπάσει την καλά οργανωμένη άμυνα της γηπεδούχου, με τον τεχνικό Σάρι να παραδέχεται μετά το τέλος του αγώνα πόσο πολύ έλειψε ένας παίκτης με επιτελικά χαρίσματα. Βάσει εικόνας φαντάζει δύσκολο να εξασφαλίσει ευρωπαϊκό «εισιτήριο» στη σεζόν με τον ανταγωνισμό να είναι τεράστιος.