ΚΑΡΑΡΕΖΕ - ΜΑΝΤΟΒΑ

Αν υπολογίσουμε πως υστερεί σε ποιότητα συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη ομάδα της κατηγορίας (ακόμα και με αυτές που πέρσι αγωνίζονταν όπως η ίδια στη Serie C), όπως και σε εμπειρία. Και σε συνδυασμό με το γεγονός πως μέχρι τώρα στερούταν το «όπλο» της έδρας, οι επτά βαθμοί που μετράει αποτελούν μετάλλιο!

Αντιπαραβάλει περίσσιο πάθος. Απολαμβάνει κάθε ματς που δίνει στην κατηγορία και το μάτι γυαλίζει. Αν κάνεις το λάθος και την υποτιμήσεις θα το πληρώσεις ακριβά. Ρίχνει το βάρος στην άμυνα, από εκεί αντλεί αυτοπεποίθηση και περιμένει τη μία καλή στιγμή.

Έτσι έπραξε και στο πιο πρόσφατο παιχνίδι της στην έδρα της Φροζινόνε. Η αντίπαλος είχε 15 τελικές και χαμένο πέναλτι, η ίδια μέτρησε 4 τελικές, μία από αυτές όμως βρήκε δίχτυα και «έκλεψε» το τρίποντο (1-0)! 2-1-5 ο απολογισμός.

12 Οκτωβρίου 1947, Καραρέζε – Πάρμα 1-1. Από τότε πέρασαν 77 χρόνια. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι στο σπίτι της σε επίπεδο Serie B, με την αναμονή να λαμβάνει πλέον τέλος.

Παρά το γεγονός πως στο ξεκίνημα της σεζόν συστήθηκε ως ένα άκρως επιθετικό σύνολο, χαρισματικό θα μπορούσαμε να πούμε, μιας και δημιουργούσε πολύ και σκόραρε με άνεση, αμέσως άλλαξε προσέγγιση.

Αντί οι τέσσερις βαθμοί στα δύο πρώτα ματς που συνδυάστηκαν με μπαλάρα και πλούσιο θέαμα (2-2, 3-2) να της δώσουν αυτοπεποίθηση, τη γέμισαν άγχος. Πλέον έχουμε να κάνουμε με δύο ομάδες. Με τη Μάντοβα των εντός και τη Μάντοβα των εκτός.

Η γηπεδούχος έχει ψυχολογία. Δείχνει υπομονή, είναι συμπαγής και βρίσκει το γκολ που συνήθως της χαρίζει αυτό που θέλει. Η εκτός πνίγεται σε μία κουταλιά νερό, φοβάται να επιτεθεί και έτσι βραχυκυκλώνει κάνοντάς τα μαντάρα και στα μετόπισθεν. 3-2-3 ο απολογισμός, 0-1-3 εκτός, τρεις σερί ήττες στις εξορμήσεις της.