Όλα τα είχε, τα σφυρίγματα του διαιτητή τής έλειπαν. Μέτρησαν και αυτά, βλέπετε, ώστε να χάσει (0-2) στη φιλοξενία της Λειψίας. Κατάσταση δύο μέτρα και δύο σταθμά ήταν. Με το σκορ στο 0-1, δεν πήρε (ως όφειλε) πέναλτι στο 48’. Είχε δύο ευκαιρίες μετά (ένα δοκάρι), τις σπατάλησε, στο 69’, εις βάρος της πέναλτι, έφερε το 0-2.
Η ομάδα του Μάρσελ Ραπ μπορεί να νιώθει αδικημένη από τις αποφάσεις. Όσο πέναλτι ήταν αυτό εναντίον της, τόσο ήταν εκείνο υπέρ της. Μην πω και περισσότερο. Γενικά, μου άρεσε η προσπάθειά της στο δεύτερο 45λεπτο, άξιζε να πετύχει ένα τέρμα.
Άλλο αυτό (το μου άρεσε) βεβαίως, άλλο η συνολική εικόνα. Θα επισημανθεί για ακόμα μία φορά στις αναλύσεις αγώνων, ότι της λείπει η ποιότητα ώστε να μείνει στην κατηγορία. Υπέστη τέταρτη σερί ήττα, με ελάχιστο δύο γκολ παθητικό σε κάθε συνάντηση, παρέμεινε 17η στη βαθμολογία.
Στατιστικά, έχει ήδη υποβιβαστεί. Στην ιστορία της κατηγορίας, καμία ομάδα με μόλις πέντε βαθμούς μετά από 13 αγωνιστικές δεν κατάφερε να σωθεί στο τέλος.
Επιθετικά είναι πιο απειλητική (και δημιουργική) όταν παίζει μακριά από το γήπεδό της. Ως φιλοξενούμενη, σε έξι παιχνίδια, σημείωσε εννέα τέρματα. Σκόραρε σε όλα, στα 3/6 άνω της μίας φοράς.