Το ξεκίνημά της είναι καλύτερο του αναμενόμενου. Δεν έχει να κάνει αυτό μόνο με τις τέσσερις σερί νίκες της, αλλά και με το ποδόσφαιρο που παίζει. Η Τότεναμ έχει κερδίσει τις εντυπώσεις, με τον Άγγελο Ποστέκογλου να μη βάζει νερό στο κρασί του. Θέλει μία ομάδα που να παίζει το ποδόσφαιρό της, να βγάζει φάσεις, να πιέζει ψηλά και να μην προσαρμόζεται στον αντίπαλο. Όλα αυτά, όμως, θα έχει ενδιαφέρον πώς θα προσαρμοστούν στα δεδομένα ενός εκτός έδρας ντέρμπι. Το αρνητικό για τα «σπιρούνια» είναι πως προς το παρόν δεν έχουν καταφέρει να δέσουν αμυντικά. Έχουν κενά, δέχονται ευκαιρίες και αυτό έχει να κάνει τόσο με την ποιότητα των αμυντικών όσο και με τον γενικότερο τρόπο λειτουργίας.
Ακόμη και στο τελευταίο ματς με τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, μία ομάδα που δεν δημιουργεί πολλές φάσεις, η Τότεναμ και γκολ δέχτηκε, και μία ακόμη κλασική ευκαιρία. Στο 23′ ο Βικάριο χρειάστηκε να κάνει σημαντική επέμβαση σε σουτ του ΜακΆτι, ενώ στο 73′ ο Χάμερ άνοιξε το σκορ μετά από εκτέλεση πλαγίου! Από εκεί και πέρα, οι Λονδρέζοι είχαν το πάνω χέρι σε όλο το ματς. Θα μπορούσαν να προηγηθούν στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο κάπου μπλόκαραν και ίσως αγχώθηκαν. Ακόμη κι έτσι, δεν το έβαλαν κάτω και έφεραν τούμπα το παιχνίδι με γκολ στο 90’+8 και το 90’+10. Αυτή η ανατροπή θα δώσει ψυχολογικό μπουστάρισμα και ειδικά στον Ριτσάρλισον, έναν παίκτη που απ’ όταν πήγε στην Τότεναμ ψάχνει τον εαυτό του.