ΑΡΗΣ - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ

Μακράν η χειρότερη εμφάνιση της σεζόν το περασμένο Σάββατο στην OPAP Arena. Δεν λειτούργησε τίποτα, δεν έκανε τίποτα, καμία αντίδραση, κανένα νεύρο, τίποτα επιθετικά, τίποτα ανασταλτικά, καμία βοήθεια από τον πάγκο. Οπότε, και… λίγα ήταν (τελικά) τα τέσσερα με τα οποία επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη από την έδρα της ΑΕΚ.

Καιρό έδειχνε σημάδια στις αναλύσεις πως η αρχική φούρια έχει χαθεί, πως δεν πατούσε και τόσο καλά, τα διαιτητικά σφυρίγματα όμως (κυρίως) και οι διαμαρτυρίες του club, μάλλον αποπροσανατόλισαν. Με τρεις σερί ήττες έκλεισαν τον α’ γύρο οι «κίτρινοι» (4 στα 5 τελευταία τους σε όλες τις διοργανώσεις, συμπεριλαμβανομένης και αυτής του α’ ματς με την ΑΕΚ στο Κύπελλο), φτάνοντας – από την κορυφή που βρίσκονταν – στην 5η θέση, στο -6 από την κορυφή και έχοντας (το κυριότερο) δύο ομάδες από κάτω τους σε απόσταση βολής.

Ακολούθησαν group therapy μεταξύ των παικτών (σε δύο περιπτώσεις μάλιστα), δηλώσεις του κόουτς Μάντζιου, οι οποίες ανέδειξαν (διάφορα) προβλήματα, έντονη φημολογία αμφισβήτησης αρκετών (συμπεριλαμβανομένου και του Έλληνα τεχνικού), παρουσία του μεγαλομετόχου – και με ανάλογες συστάσεις και παραινέσεις – η τελευταία προπόνηση πριν το δεύτερο διαδοχικό ραντεβού με την ΑΕΚ, μεσοβδόμαδα, στη ρεβάνς των «16» του Κυπέλλου.

Σαφώς καλύτερη η εικόνα στο συγκεκριμένο ματς για τον Άρη, ήταν καλύτερος, προηγήθηκε ισοφαρίζοντας το σκορ της ήττας του στην OPAP Arena, αλλά εν τέλει δεν μπόρεσε κάτι παραπάνω, αφού η Ένωση βρήκε γκολ ισοφάρισης και κρατώντας το 1-1 πήρε την πρόκριση για τους «8» της διοργάνωσης.

Εικόνα καλύτερη, αποτέλεσμα όχι ιδεατό, δεδομένα που έτσι κι αλλιώς διατηρούν αμείωτη τη φημολογία σχετικά με το στάτους του Μάντζιου, φημολογία η οποία δεν μοιάζει αβάσιμη και φαίνεται πλέον να κρίνεται εφεξής καθημερινά, αρχής γενομένης από την κεκλεισμένων των θυρών φιλοξενία τού (σε απόσταση βολής πια) Ατρόμητου.

Σαφής η πρόθεσή του να παίξει πίσω από την μπάλα στο ΟΑΚΑ, να ρίξει όσο γινόταν – ακόμη και σε επίπεδο… ύπνου – τους ρυθμούς. Το δεύτερο το πέτυχε. Το πρώτο, όχι, καθώς οι «πράσινοι», νωρίς (16’), προηγήθηκαν.

Μάλλον όμως… κοιμήθηκαν και παρότι είχαν 2-3 καλές ευκαιρίες (κορυφαία όλων ένα δοκάρι στο β’ ημίχρονο) έμειναν σε αυτό το γκολ, κρατώντας τους Περιστεριώτες στο ματς. Και ο Ατρόμητος το εκμεταλλεύτηκε, καθώς στη μοναδική αξιόλογη επιθετική προσπάθειά του, στις καθυστερήσεις, βρήκε το γκολ, ισοφάρισε και πήρε τον βαθμό (1-1).

Έτσι ολοκλήρωσε τον α’ γύρο «τρέχοντας» το καλύτερο φετινό σερί του στο πρωτάθλημα Σούπερ Λιγκ (3 αγωνιστικές, 7 βαθμοί σε αυτό το διάστημα), που του επέτρεψε να κερδίσει βαθμολογικό έδαφος και να βρίσκεται πλέον σε απόσταση βολής ακόμη και από τον 5ο Άρη.

Χαρακτηριστικό του στιλ παιχνιδιού των γηπεδούχων το ότι, πέραν των τριών πρωτοπόρων, έχουν την καλύτερη επίθεση (19 γκολ), ενώ από την άλλη διαθέτουν και το πέμπτο χειρότερο παθητικό (18 γκολ). Κοινώς παίζουν, παντού και κόντρα στον οποιονδήποτε. Δεν τους βγαίνει πάντα, τους λείπει η σταθερότητα, αλλά το τελευταίο διάστημα δείχνουν ανεβασμένοι.

Δεν το επιβεβαίωσαν μεσοβδόμαδα, στο δεύτερο διαδοχικό ραντεβού τους με τον Παναθηναϊκό, αυτή τη φορά στο Περιστέρι, στο α’ ματς των «16» του Κυπέλλου. Με πολλές αλλαγές στην ενδεκάδα τους κατάφεραν να προηγηθούν νωρίς στο livescore, αλλά από τη στιγμή που οι «πράσινοι» βρήκαν ισορροπία και ισοφάρισαν στις καθυστερήσεις του α’ ημιχρόνου, δεν είχαν απαντήσεις, χάνοντας τελικά το παιχνίδι (1-2).