Βάλε ένα γκολ και ας πεθάνω έλεγε παλαιότερο σύνθημα των ελληνικών γηπέδων. Ε, στη Ζανκτ Πάουλι αρχίζει και ταιριάζει γάντι μετά και το 0-0 απέναντι στο Μαγδεβούργο.
Και τι έγινε που κυριάρχησε στο δεύτερο μέρος μετά την απλή υπεροχή του πρώτου; Ουσία μηδέν. Ό,τι και αν δοκίμασε. Οι φάσεις που έφτιαξε κατέληξαν άουτ, σε σώμα αμυντικού, στον τερματοφύλακα, στο δοκάρι (μία φορά). Αν είχε δεχτεί γκολ και σε κάποια από τις ευκαιρίες της φιλοξενούμενης ακόμα χειρότερα θα ένιωθε.
Τέσσερις αγωνιστικές, μία νίκη (2-1 στο Κάιζερσλαουτερν στην πρεμιέρα) και μετά τρία μηδέν μηδέν. Εντός με τη Φορτούνα, στο Φιρτ και εντός με το Μαγδεβούργο. Μια χαρά το πίσω, ανούσιο το μπροστά.
Έγραφα στο προηγούμενο ρεπορτάζ της πως η ομάδα του Φάμπιαν Χίρτσελερ ασφαλώς και μπορεί να χαμογελάει για την εικόνα που έχει αμυντικά. Στα τελευταία τέσσερα επίσημα παιχνίδια της δεν δέχτηκε γκολ. Μόνο στην πρεμιέρα στο Κάιζερσλαουτερν δέχτηκε ένα. Μπροστά όμως δεν τα λέει όσο καλά θέλει.
Τώρα μετράει τρεις αγωνιστικές που δεν σκόραρε. 0-0 στη φιλοξενία της Φορτούνα Ντίσελντορφ, 0-0 στο Φιρτ, 0-0 με το Μαγδεβούργο. Διαφορετικά 0-0 βεβαίως, στο πρώτο και στο τρίτο είχε την πρωτοβουλία και τις (λίγες και πολλές αντίστοιχα) φάσεις, στο δεύτερο όχι.
Έγραφα επίσης ότι της λείπει ο Ντάσνερ. Αυτή είναι (ως τώρα) η εξήγηση. Ούτε ο κλασσικός φορ περιοχής (Άλμπερς), ούτε τα ψεύτικα εννιάρια της κάνουν τη δουλειά που της πρόσφερε (τέρματα, ασίστ) ο Ντάσνερ στην προηγούμενη σεζόν. Πρέπει να αναδείξει έναν πρωταγωνιστή. Ή να αγοράσει έναν.
