Αυτό που θα διαβάσετε πιο κάτω (αν έχετε υπομονή) είναι το 20ό blog μου για προγνωστικά Μουντιάλ. Το τελευταίο, δηλαδή. Και για να εξηγηθούμε από την αρχή, θα είναι το πιο επιθετικό, ίσως και το πιο ειρωνικό, στα όρια της εμπάθειας. Αλλά, συγχωρέστε με, η ανοησία (κανονικά, άλλη λέξη έπρεπε να χρησιμοποιήσω, με την κατάληξη -ία) έχει όρια.
Εσείς βέβαια θα αναρωτιέστε τώρα «τη μέρα του τελικού διάλεξες να βγάλεις τα εσώψυχά σου;». Δίκιο έχετε. Δίκιο όμως έχω κι εγώ. Και αν περιμένετε να γράψω για το ποιος είναι καλύτερος, ο Μέσι ή ο Ρονάλντο, αλλάξτε blog, αλλάξτε σελίδα, μη σας πω να αλλάξετε και site.
Το κείμενο αυτό δεν έχει καμία συνοχή. Σκορποχώρι είναι, σκέψεις, συναισθήματα και στιγμές ενός μήνα. Πάμε;
ΣΟΥΠΕΡ ΠΡΟΣΦΟΡΑ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ IPHONE14!
Το ωραιότερο Μουντιάλ
Πρώτη σκέψη. Αυτό είναι το ωραιότερο Παγκόσμιο Κύπελλο της ζωής μου. Μέχρι τώρα πίστευα ότι όσα παρακολούθησα το 1982 από τα γήπεδα της Ισπανίας σημάδεψαν την ποδοσφαιρική μου υπόσταση. Μπορεί και την επαγγελματική μου επιλογή. Εκείνος ήταν ο πρώτος έρωτας, ο παιδικός. Που δεν τον ξεχνάς ποτέ. Τούτο όμως με γοήτευσε πραγματικά. Είμαι αρκετά ώριμος πια (κάποιοι γνωστοί/φίλοι μειδιούν τώρα) για να ξεχωρίζω το πολύ όμορφο από το απλώς ωραίο. Αδιαφορώ, δε, για όσους έχουν αντίθετη άποψη.
Και τι δεν άκουσα έναν μήνα τώρα. Οκ, να κουβεντιάσουμε όσο θέλετε για τον τρόπο που ανατέθηκε στο Κατάρ η διοργάνωση. Ναι, έπεσε γερή μίζα σε όσους ενεπλάκησαν. Οκ, να κουβεντιάσουμε όσο θέλετε για τους νεκρούς τα τελευταία χρόνια που η χώρα αυτή χτιζόταν ουσιαστικά από την αρχή. Αλλά, εδώ μιλάμε για ποδόσφαιρο. Για μπάλα. Μας ενδιαφέρει τι έγινε μέσα στις τέσσερις γραμμές των γηπέδων. Όταν έρθει η ώρα να αποδοθούν οι ευθύνες σε αξιωματούχους της FIFA, των Ομοσπονδιών και των διοργανωτών, θα έχουμε να πούμε πολλά. Να πάνε φυλακή όσοι «λαδώθηκαν», να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι ευθύνονται για τους θανάτους.
Όλα είναι στημένα
Άκουσα, επίσης, ότι «έλα μωρέ, όλα είναι στημένα». Ειδικά αυτή τη φράση, την άκουγα σχεδόν κάθε μέρα. Στημένη η Αργεντινή με τους Σαουδάραβες, στημένη η Βραζιλία με το Καμερούν, στημένη η Γερμανία με την Ιαπωνία, στημένη και η Ισπανία με την Ιαπωνία, στημένη η Πορτογαλία με τη Νότια Κορέα, στημένη και η Ιαπωνία με την Κόστα Ρίκα. Για να μην το κουράζω, τα μισά τουλάχιστον ματς ήταν στημένα.
Από τον «κανόνα», δεν ξέφυγαν ούτε τα νοκ άουτ. Εκεί, ακούσαμε/διαβάσαμε για τους διαιτητές που έχουν προαποφασίσει ποιοι θα πάνε στον τελικό. Έχετε απορία «γιατί ήταν όλα στημένα;». Μα, για τους μπουκ, φυσικά. Οι στοιχηματικές τα στήνουν όλα, για να τσεπώνουν το χρήμα. Αν τους πεις όμως ότι η Αργεντινή και η Γαλλία που έφτασαν στον τελικό συμπεριλαμβάνονται στο 70% των μακροχρόνιων στοιχημάτων και ότι ο Μέσι με τον Μ’Μπαπέ έχουν πάρει πολύ παιχνίδι στο στοίχημα για πρώτος σκόρερ, ξέρετε τι απαντάνε; «Μην είσαι κουτός, για ξεκάρφωμα το κάνουν οι μπουκ». Άντε βγάλε άκρη.
Το γατάκι και ο κλαψιάρης
Πριν ξεκινήσει το Μουντιάλ, κάθε ξερόλας που σέβεται τον εαυτό του διατράνωνε την πίστη του ότι «τώρα θα το πάρει ο Μέσι». Και με το που σκάει η βόμβα με τη Σαουδική Αραβία, η πρώτη κωλοτούμπα: «Έλα μωρέ, ποιος Μέσι; Γατάκι είναι, δεν αντέχει το βάρος»! Τι λέτε, ρε παιδιά; Γατάκι ο Μέσι; Θα πέσει φωτιά να μας κάψει. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν υποστηρίζω ούτε Μπαρτσελόνα, ούτε Αργεντινή, ούτε βέβαια Παρί Σεν Ζερμέν. Αλλά πώς γίνεται να μην υποκλιθώ στο μεγαλείο αυτού του ποδοσφαιριστή που μας έχει χαρίσει μοναδικές στιγμές για πάνω από 15 χρόνια. Κάπου ώπα, που λένε και οι νέοι.
Είχαμε και άλλες κωλοτούμπες αργότερα. Αρχίζει να παίρνει τα πέναλτι η Αργεντινή, «έλα μωρέ, είναι φανερό ότι τη σπρώχνουν για να το σηκώσει ο Μέσι». Και τώρα που το «γατάκι» έφτασε τελικό, οι ξερόλες περιμένουν στη γωνία. Αν το πάρει, θα πουν «θυμάστε που τα έλεγα εγώ από την αρχή;». Αν το χάσει, κάθε σχόλιο για τον Μέσι θα συνοδεύεται από τα κοσμητικά επίθετα «κοντός» και «γατάκι».
Τα ίδια και χειρότερα με τον Ρονάλντο. Ο «κλαψιάρης», που «μόνο με πέναλτι σκοράρει»! Κι εδώ θα πέσει καμιά φωτιά, πολύ το φοβάμαι. Ο άνθρωπος των 837 (αν δεν κάνω κάποιο λάθος) τερμάτων, που έχει καταρρίψει κάθε ρεκόρ σκοραρίσματος, που έχει πάρει EURO με την Πορτογαλία, που έχει 5 Τσάμπιονς Λιγκ στην κατοχή του και έχει σκοράρει σε 5 Μουντιάλ! Ναι, αυτός «σκοράρει μόνο με πέναλτι»! Παναγία, σώσε μας από τους ανόητους. Να δεχτώ ότι ο Ρονάλντο είναι εγωπαθής, εγωιστής και όλα τα επίθετα με πρώτο συνθετικό το «εγώ», αλλά αποτελεί μια τεράστια μορφή του ποδοσφαίρου. Ένα μεγάλο κεφάλαιο. Και τώρα που σιγά σιγά φτάνει στη δύση της καριέρας του, αναρωτιέμαι αν υπάρχει έστω και ένας ποδοσφαιριστής που θα μπορέσει να προσεγγίσει τα ρεκόρ του.
Ο βαψομαλλιάς, ο καρπουζάς και ο Ζαφείρης Μελάς
Καλά, μη νομίζετε ότι η κριτική (μίσος θα το έλεγα) των βλαμμένων περιορίστηκε μόνο στον Μέσι και στον Ρονάλντο. Αλλά εκεί έχει παραγίνει το κακό. Εδώ στην Kingbet όταν κάνουμε ένα post στα social που να αφορά τον έναν ή και τους δύο, από κάτω μπορεί να βρούμε πάνω από 200 σχόλια, όπου οι Μεσικοί βρίζουν τους Ροναλντινικούς και τούμπαλιν.
Μπήκαν κι άλλοι βέβαια στο στόχαστρο. Όλοι μας ξέρουμε πολλά καντάρια μπάλα, «έλα μωρέ, τι να μας πει ο βαψομαλλιάς ο Νεϊμάρ;». Αποκλείστηκε η Βραζιλία, «πού πας με τον Ζαφείρη Μελά προπονητή;». Περνάει η Πορτογαλία από τον όμιλο με πολύ καλή εικόνα, ρίχνει 6 στην Ελβετία με μπαλάρα, αφήνει εκτός 11άδας τον Ρονάλντο ο Σάντος: «Ρε τι προπονητάρα είναι στα 68 του, έχει άντερα ο μπαγάσας». Και μετά η Πορτογαλία μένει έξω από το Μαρόκο: «Άσε μας μωρέ με τον καρπουζά από το Εστορίλ».
Μη νομίζετε ότι ξέφυγαν από την κριτική των προπονηταράδων του καναπέ οι υπόλοιποι: Κλασικό παράδειγμα, ο Σάουθγκεϊτ. Κερδίζει πέναλτι η Αγγλία στο ματς με τη Γαλλία, πάει ο Κέιν να το εκτελέσει: «Καλά, ρε Σάουθγκεϊτ, γιατί επιλέγεις τον Κέιν να το χτυπήσει; Αφού τον ξέρει καλά ο Γιορίς από την Τότεναμ». Βάζει το γκολ ο Άγγλος, μούγγα. Κερδίζει κι άλλο πέναλτι αργότερα, το χάνει: «Σας τα έλεγα εγώ; Αφού τον ξέρει ο Γιορίς». Το ότι το πέναλτι πήγε καμιά 15αριά μέτρα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι, μικρή σημασία έχει.
Μπίρες χειμωνιάτικα;
Κάποιοι άλλοι είχαν αρχίσει την γκρίνια πολύ νωρίς. «Μα καλά, Μουντιάλ μέσα στο χειμώνα; Και πώς θα πιούμε τις μπίρες μας;». Ρε άνθρωπε του Θεού, δεν είναι υποχρεωτικό να πιεις μπίρα όταν βλέπεις Μουντιάλ. Πιες κρασί, τσίπουρο, χαμομήλι, τίλιο, ό,τι σ’ αρέσει τέλος πάντων. Δεν χάλασε ο κόσμος. Γιατί μας φταίνε όλα; Μια χαρά περάσαμε έναν μήνα. Και, σημειωτέον, δεν πήραμε πολλά κιλά, κέρδος είναι κι αυτό…
Μας πείραζαν και οι ώρες των αγώνων. «12 το πρωί πώς θα δω τους αγώνες; Αφού δουλεύω». Και τι έπρεπε να κάνει η FIFA; Να ρωτήσει τον καθέναν από εμάς (μόνο εμάς εννοείται, δεν μας ενδιαφέρει τι ώρα είναι στις άλλες ηπείρους) πότε μας βολεύει; Ρε Ινφαντίνο, λίγη τσίπα δεν έχεις…
Ο ΑΝΤ1+ και οι μεταδόσεις
Θέλω να κλείσω το κείμενο και μου έρχονται στο νου πολλά θέματα. Ας πιάσουμε το μπάχαλο που έγινε με τον ΑΝΤ1+. Οκ, υπέπεσε σε φάουλ το κανάλι με την επιλογή της πλατφόρμας που δεν άντεξε το βάρος των συνδρομητών, αλλά αν δεν δουλεύεις στον ΑΝΤ1, δεν είσαι μέτοχος, δεν είχες αγοράσει 500 συνδρομές, τι σε νοιάζει; Στο κάτω κάτω, μια χαρά μάς βόλεψε όλους εμάς.
Είδαμε τα ματσάκια μας στην ελεύθερη τηλεόραση, ούτε συνδρομές, ούτε βάλε και βγάλε κωδικούς, ούτε καθυστερήσεις στη λήψη. Σούπερ, δηλαδή. «Έπρεπε» όμως κάπου να βρούμε να ξεσπάσουμε. Το τι άκουσαν οι τηλεφωνήτριες του καναλιού δεν γράφεται. Και καλά, να δεχτώ κάποιους που απλώς διαμαρτυρήθηκαν. Αλλά βρισιές και κατάρες; Ήμαρτον.
Πάμε στις μεταδόσεις. Προσωπική μου άποψη, οι συνάδελφοι που βρέθηκαν στο Κατάρ και όσοι μας κράτησαν συντροφιά τόσες μέρες από το στούντιο με τις εκπομπές, έκαναν εξαιρετική δουλειά. Πολλά μπράβο. Για τον Σωτήρη Κωσταβάρα ειδικά, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός, γνωριζόμαστε αρκετά καλά και τον εκτιμώ. Με τον Αλέξη Σπυρόπουλο δεν γνωριζόμαστε, αλλά τον θαυμάζω. Διάβασα όμως πολλά αρνητικά σχόλια και για τους δύο.
Ειδικά τη μέρα που ο Σωτήρης είπε Πλακετά τον Πακετά, έγινε χαμός στα social (στο καταφύγιο των δειλών, που έλεγε ένας σοφός δημοσιογράφος). Το ίδιο βράδυ μίλησα με τον Σωτήρη και μου εξήγησε ότι «κόλλησε το μυαλό μου. Ήμουν με 39 πυρετό επί τρεις ημέρες, έχουμε ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ με τις μετακινήσεις και δεν ξέρω πώς μου βγήκε να τον πω Πλακετά». Εμείς όμως, όλοι οι υπόλοιποι, δεν κάνουμε ποτέ λάθος. Αυτό έλειπε. Αραχτοί στην πολυθρόνα, με το τίλιο δίπλα μας (είπαμε, η ρουφιάνα η FIFA μας στέρησε την μπίρα φέτος, ντροπή της), μπορούμε να κριτικάρουμε αρνητικά οποιονδήποτε και οποτεδήποτε.
Αφήνω τελευταίο τα ειρωνικά σχόλια που έχουν γραφτεί για τον Στέλιο Γιαννακόπουλο. Επειδή «το συντακτικό του δεν είναι το καλύτερο». Τι λέτε μωρέ; Αφού θέλαμε να ακούμε άψογα ελληνικά, ας στέλναμε τον Μπαμπινιώτη στο Κατάρ.
Το ανάποδο πλάγιο
Άλλες 1.500 λέξεις θα μπορούσα να γράψω για όσα με «χάλασαν» αυτόν τον έναν μήνα. Αλλά ξέρετε κάτι; Τίποτα από αυτά δεν μου στέρησε τη χαρά και την ικανοποίηση που ένιωθα κάθε μέρα βλέποντας μέχρι και 4 αγώνες. Τα έγραψα μόνο και μόνο μπας και ξεκολλήσει έστω και ένας εγκέφαλος και σκεφτεί «μα, αφού αγαπάω το ποδόσφαιρο, γιατί μου φταίνε όλα;». Έστω και ένας, κυριολεκτώ.
Και όταν από βδομάδα ξεκινήσει πάλι η δράση στο δικό μας πρωτάθλημα, ας μη βρίσει το σπίτι και τα παιδιά των αντιπάλων, ας μην ξεσηκώσει τον κόσμο για ένα ανάποδο πλάγιο άουτ που έδωσε «ο στημένος ο διαιτητής», ας πάει στο γήπεδο να υποστηρίξει την ομάδα του με πάθος και με σεβασμό προς τους αντιπάλους και το ίδιο το άθλημα. Το Μουντιάλ μάς έδωσε την ευκαιρία να δούμε μπάλα χωρίς να μας «καίει» αν το Καμερούν νικήσει τη Σερβία ή η Κόστα Ρίκα φάει 7 από την Ισπανία. Μπορούμε να βλέπουμε έτσι το ποδόσφαιρο; Μακάρι.
Η ώρα της στέψης
Κατανοώ, σας κούρασα. Έχετε σπαταλήσει κάπου 3,5 λεπτά για να φτάσετε ως εδώ και ακόμα δεν βρήκατε κάτι στοιχηματικό. Έστω μια πρόταση για τον μεγάλο τελικό που ξεκινά σε λίγες ώρες. Δεν έχω όμως πολλά να γράψω. Απλώς, πιστεύω (και θέλω) να το πάρει ο Μέσι. Δεν με νοιάζει αν θα το πάρει στην κανονική διάρκεια, στην παράταση, στα πέναλτι ή στο στρίψιμο της δεκάρας. Για το λόγο αυτό βλέπω άσο στο Αργεντινή – Γαλλία στα προγνωστικά Μουντιάλ βλέπω στο 3.00 της Novibet.
Καλή απόλαυση και καλή τύχη σε ό,τι επιλέξετε στα προγνωστικά Μουντιάλ.
