«Καλώς ήρθατε στην αστική ζούγκλα. Ένα μέρος, όπου ατσάλινα δέντρα φυτρώνουν μέσα από τα μπετά και στο οποίο οι κορυφές από τους ουρανοξύστες πνίγονται μες την ομίχλη.
Ένας κόσμος όπου τα πουλιά δεν τραγουδάνε. Το μόνο που μπορείς να ακούσεις είναι μία συμφωνία από κόρνες αυτοκινήτων. Τον ήχο από τα τρένα που επιταχύνουν και τα φώτα από τις πινακίδες νέον.
Κάποιος είπε ότι αυτή η πόλη δεν είναι σαν οποιοδήποτε άλλο τέρας. Σε κατατρώει από μέσα προς τα έξω και ποτέ δεν σε αφήνει να φύγεις.
Και είχε δίκιο.
