Αν χρειάζεται blog και ιδιαίτερη επισήμανση για το σημερινό διπλό του Παναθηναϊκού στη Λάρισα, τότε κάτι δεν πάει καλά. Και σε εσάς που διαβάζετε και κυρίως σε μένα που θα το έγραφα. Εδώ δεν είμαι – τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ… – για να δικαιολογώ τα προφανή.
Και το σημερινό των «πράσινων», μοιάζει να είναι. Εξαιρετική παράδοση στη Λάρισα, στο καλύτερο φετινό τους μομέντουμ, κόντρα στους «βυσσινί», οι οποίοι δεν παίζουν τελευταία.
Κύρια ανησυχία (αλλά σοβαρή) μου η απώλεια του Ινσούα, ο οποίος είναι κομβικός στην επιθετική ανάπτυξη του Παναθηναϊκού. Δεύτερη, η… τραμπάλα, στις αποδόσεις. Το διπλό άνοιξε μεσοβδόμαδα στο 2.07. Δεν γλυκάθηκα, μην πω ψέματα. Χτες το βράδυ, που έγραφα το ρεπορτάζ, το είδα στον stoiximan στο 2.37. Εκεί, γύρισε το μάτι μου. Και το ποντάρα χωρίς δεύτερη σκέψη. Σήμερα, τώρα που γράφω τούτο το πόνημα, έχει πέσει στο 2.27. Και αυτό καλό είναι.
Εκτιμώ πως θα πέσει κι άλλο ως τη σέντρα, αλλά για μένα, το ποντάρισμα έκλεισε. Στο 2.37. Σε απόδοση δηλαδή θελκτική. Χίλιες φορές να πάρω αυτήν, με τις δύο ομάδες να έχουν τη συγκεκριμένη εικόνα, παρά το 2.10-2.20 που κυκλοφορούσε πριν μια εβδομάδα το διπλό των «πράσινων» στην Ξάνθη.
Και τι άλλαξε ρε Οικονομίδη σε μια εβδομάδα, είμαι σίγουρος πως αναρωτιέστε και ενδεχομένως με χειρονομίες. Τότε, δεν είχαν διπλό στην επαρχία για έναν χρόνο, δεν είχαν δεύτερη στη σειρά νίκη στο πρωτάθλημα, δεν είχαν – γενικά – διπλό για τρεις μήνες. Και δίνονταν φαβορί σε μια έδρα που παραδοσιακά δυσκολεύονταν.
Οχι λοιπόν, εκείνο το διπλό δεν μου έκανε. Το 2.37 που αγόρασα το σημερινό τους, περισσεύει. Γιατί πάνω από οτιδήποτε άλλο, το στοίχημα είναι απόδοση. Αγορά της κατάλληλης. Δεν αγοράζεις ομάδα, δεν αγοράζεις σημείο, αγοράζεις απόδοση.
Και μέρα που είναι, να δώσω και ένα παράδειγμα με το μεγαλύτερο δώρο όλων των εποχών στον ΟΠΑΠ. Ακριβώς σαν σήμερα πριν 17 χρόνια, υπήρχε μια τετραδούλα στον ελληνικό πράκτορα, με Αρσεναλ, Σέλτικ και Ρέιντζερς να αντιμετωπίζουν ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών σε Κύπελλα Αγγλίας και Σκωτίας και την Αντερλεχτ να αντιμετωπίζει η Μαλίν, εκτός έδρας, στο βελγικό πρωτάθλημα.
Μια Μαλίν που είχε κηρύξει πτώχευση και ετοιμαζόταν για αποχώρηση, μόνο και μόνο, για να βγάλει τη σεζόν, αφού αμέσως μετά το εν λόγω παιχνίδι, πήρε μισή ντουζίνα δανεικούς από την Αντερλεχτ.
Η εν λόγω τετράδα στο εξωτερικό, δεν… υπήρχε! Το παιχνίδι της Αντερλεχτ στο 90% των book είχε φραγεί. Οπου παιζόταν και βρισκόταν, ξέρετε πόσο ήταν το max της απόδοσης της τετράδας; 1,08.
Στον ΟΠΑΠ, αυτή ακριβώς η τετράδα απέδιδε 2.00! Λάθος δεν ήταν (άλλη φορά θα εξηγήσω γιατί δεν ήταν, αρκεί να το θυμηθώ), ήταν όμως ένα τεράστιο, το μεγαλύτερο ever, δώρο. Σε αποδόσεις που σε πρώτη ματιά, οι περισσότεροι τις προσπερνάνε. 1.20, 1.25 και 1.40 το διπλό της Αντερλεχτ.
Φυσικά πέρασε πανηγυρικά, με άνετες νίκες των φαβορί, όσοι μυρίστηκαν τη δουλειά έβγαλαν Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι μαζί. Προφανώς και εγώ για να τη μνημονεύω ακόμη. Αυτό για να τονίσω πως τίποτα, μα τίποτα δεν «πετιέται» στο ποντάρισμα. Αξία υπάρχει όταν ένα σημείο του 1.05 προσφέρεται στο 1.20.
Και προφανώς, αξία υπάρχει όταν ένα διπλό που ανοίγει στο 2.07, δικαιολογείται βάσει αγωνιστικής κατάστασης, φόρμας, εικόνας και για τα πάντα όλα, φτάνει να προσφέρεται στο 2.37. Δεν ξέρω αν έρθει, δεν είμαι καν σίγουρος πως θα έρθει.
Το «βλέπω» όμως αγωνιστικά και η απόδοση υπερκαλύπτει όχι μόνο τη δική μου αξιολόγηση, αλλά και την αρχική του book, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο αγωνιστικό νέο που να δικαιολογεί την αύξηση της (πέραν, εν προκειμένω, της όντως σημαντικής τιμωρίας του Ινσούα).
Και για μένα τουλάχιστον, η κατάλληλη αγορά, σε value αξία, προσφέρει και άλλοθι (αν στραβώσει) γιατί – θεωρώ πως – τζόγαρα σωστά, και, αν πληρώσει, σαφώς πολύ μεγαλύτερη, μα πολύ μεγαλύτερη… ικανοποίηση.
