Έχω τη φήμη του γκρινιάρη. Και όχι άδικα. Αλλά εδώ που τα λέμε, δεν χρειάζεται να είσαι επαγγελματίας της μανούρας, όπως εγώ, για να πεις ότι η φετινή διοργάνωση είναι μια σκέτη απογοήτευση. Όταν η τελευταία ανάμνηση ήταν το Μουντιάλ του 2022, με μπαλάρα και φοβερά ματς, το Euro που βλέπουμε είναι για γλυκιά καληνύχτα. Σήμερα, λοιπόν, κάνω παύση από το στοίχημα, για να μιλήσω για όσα έχουμε δει από την κάθε ομάδα.
Βολεύει που δεν έχει αγώνες σήμερα. Θα τους πιάσω όλους. Και τους 16 που αποκλείστηκαν και τους 8 που είναι στα προημιτελικά. Γιατί έχω ράμματα για τη γούνα όλων.
Θα το κάνω με αυστηρή αλφαβητική σειρά. Κυρίως επειδή δεν βλέπω την ώρα να μιλήσω για τους φίλους μου τους Άγγλους. Και με άδειο το κουπόνι ΟΠΑΠ, είναι ιδανική ευκαιρία.
Αγγλία
Άντεξε ένα λεπτάκι ακόμα μωρέ Σλοβακία. Τόσο καλά το πήγαινες… Και ήρθε το ψαλίδι του Μπέλιγχαμ και μας χάλασε τη χαρά μας, η οποία στις μεγάλες διοργανώσεις είναι αντιστρόφως ανάλογη με αυτήν των Άγγλων οπαδών. Η Αγγλία παραμένει το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση, σύμφωνα με τις στοιχηματικές εταιρίες. Έχει, θεωρητικά, το ευκολότερο μονοπάτι ως τον τελικό. Αλλά, ρε παιδάκι μου, δεν βλέπεται.
Η ομάδα έχει ταλέντο, δεν το συζητώ, αλλά μεταξύ μας, λείπει το πάθος. Να το πω καθαρά. Λείπει η αλητεία. Λείπει ένας Τζακ Γκρίλις. Καλό το φρουφρού, αλλά υπάρχουν στιγμές που η υπόθεση θέλει κατεβασμένη κάλτσα, κορδέλα στο μαλλί, αξύριστη γάμπα και ποδιά αλήτικη.
Και έχεις και τον Σάουθγκεϊτ να θέλει γκολ και να μου κάνει αλλαγή επιθετικού στο 92’. Σε απόλυτη τρικυμία και τα «τρία λιοντάρια» και ο… θηριοδαμαστής. Θα εκπλαγώ (και θα στενοχωρηθώ) αν όντως… έρθει σπίτι.
Αλβανία
Αν δούμε τη συνολική βαθμολογία του Euro 2024, μόνο η Σκωτία και η Πολωνία τερμάτισαν κάτω από την Αλβανία. Μαγική εικόνα, ξεκάθαρα. Οι Αλβανοί προηγήθηκαν κόντρα στην Ιταλία και δυσκόλεψαν τους κατόχους του τίτλου. Έπειτα πήραν ισοπαλία από την τρίτη του Μουντιάλ, την Κροατία, σε ένα ματς όπου κρατούσαν τη νίκη για ένα γεμάτο 60λεπτο. Και στο τελευταίο ματς έχασαν μόλις με 1-0 από την Ισπανία, την καλύτερη ομάδα του Euro μέχρι αυτή τη στιγμή. Όσο και αν αγαπώ την γκρίνια, δεν μπορώ να πω κουβέντα για την Αλβανία.
Και άκουγα τον παππού μου να μιλάει για το έπος της Αλβανίας και το έπος της Αλβανίας. Δεν νομίζω ότι εννοούσε ακριβώς αυτό, όμως από την πολλή μπάλα (γιατί προφανώς βλέπω όλο το Euro και όλο το Copa America), το μυαλό μου έχει γίνει μαρμελάδα φραγκόσυκο και έχω μπλέξει τις δύο έννοιες.
Αυστρία
Έπαιξε μπαλάρα στον όμιλο, ανέβασε τις προσδοκίες και τελικά τι έκανε στα νοκ άουτ; Έφαγε δύο γκολ από στόπερ και αποχαιρέτησε. Οπότε να το βράσω, καλέ μου, που ήσουν καλός στο γκρουπ. H Αυστρία έχει ταλέντο, αλλά έχει και ταβάνι. Ίσως αυτό να ήταν ένα γύρο αργότερα, όμως από όπου και να το πιάσεις, ταβάνι υπάρχει.
Θα μου λείψουν οι Αυστριακοί από το Euro. Αλλά αν κάποια στιγμή τους θέλω, πολύ πολύ να πιάσω παρέα με κανέναν Βολιώτη. Κι όποιος ξέρει, ξέρει.
Βέλγιο
Θυμάστε τη Χρυσή Γενιά του Βελγίου; Της εύχομαι ολόψυχα να χαρεί τη σύνταξή της. Κάποιοι έχουν ήδη εγκαταλείψει την μπάλα. Και άλλοι μοιάζουν παλαίμαχοι όταν παίζουν με την εθνική τους ομάδα. Ακόμα και αυτό το φετίχ με πόδια, ο Κέβιν Ντε Μπρόινε, δεν βλεπόταν αυτό το καλοκαίρι. Και ο Λουκάκου; Η τεχνολογία τον απεχθάνεται. Τρεις φορές έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, τρεις φορές πανηγύρισε, τρία οφσάιντ του σφύριξαν. Τον λυπήθηκε η ψυχούλα μου.
Λέμε αντίο στο Βέλγιο. Αν θέλουν τίτλους, να αποφασίσουν αν θέλουν να είναι Γάλλοι ή Ολλανδοί. Άντε πια με αυτήν την παγκόσμια συνωμοσία που λέγεται Βέλγιο. Ότι και καλά είναι κανονική χώρα…
Γαλλία
Η Γαλλία ήταν, μαζί με την Αγγλία, το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο πριν από την έναρξη του τουρνουά. Όπως και οι Άγγλοι, έτσι και οι Γάλλοι έφτασαν με κάποιον ακαταλαβίστικο τρόπο στην οκτάδα. Χωρίς να παίξουν μπάλα. Χωρίς να σκοράρουν οι ίδιοι σε ανοιχτό παιχνίδι. Δύο αυτογκόλ και ένα πέναλτι. Πέντε επιθετικοί στην ενδεκάδα και ο πιο απειλητικός είναι ο Ερναντέζ.
Ο Εμπαπέ έχει ήδη το μυαλό στη Μαδρίτη. Ο Γκριζμάν είναι σαν τον Σαμψών. Χωρίς έξαλλο μαλλί δεν μπορεί να αποδώσει. Που μου πας Euro με ατημέλητο μαλλί. Ο Τουράμ είναι σε άλλο γήπεδο. Και ο Ντεμπελέ είναι ο ήρωάς μου. Στους θεούς σας, θυμάστε καλό παιχνίδι του Ντεμπελέ; Πώς διάολο είναι διαρκώς βασικός σε Γαλλία και Παρί;
Γελάει ο κόσμος με τους Γάλλους και πολύ θα στενοχωρηθώ αν γίνει καμιά στραβή και πάρουν το τρόπαιο.
Γερμανία
Με ξέρετε τώρα. Δεν είμαι ο πιο καλόψυχος άνθρωπος στον κόσμο. Αλλά την αλήθεια μου πρέπει να την πω. Η Γερμανία μου αρέσει περισσότερο από όσο περίμενα. Η παλιά φρουρά (Γκιουντογκάν και Κρόος) συνδυάζονται άψογα με τη νέα (Βιρτς και Μουσιάλα, για παράδειγμα). Δεν πίστευα ότι θα παρουσιάσει τέτοιο πρόσωπο. Μπράβο Γερμανοί. Με εκπλήξατε ευχάριστα.
Εξακολουθώ να έχω τις αντιρρήσεις μου. Η ομάδα δεν διαθέτει αριστερό μπακ, ενώ έχω ζήτημα και με τη θέση του τερματοφύλακα. Ο Νόιερ είναι από τους κορυφαίους της γενιάς του. Αλλά τη δεδομένη στιγμή είναι ξεκάθαρα χειρότερος του τερ Στέγκεν. Αλλά θα παίζει ακόμα και με το πι στη σύνταξη βασικός στη Γερμανία. Γιατί; Γιατί κάνει κουμάντο. Γιατί θα κάνει πάντα κουμάντο.
Γεωργία
Κάπου εδώ πρέπει να εκθειάσουμε την εθνική μας ομάδα. Μην είμαστε έτσι όπως είμαστε. Η Ελλάδα δεν δέχθηκε γκολ από τη Γεωργία επί 120 λεπτά. Σε 90, οι Γεωργιανοί έβαλαν ένα στην Τουρκία, ένα στην Τσεχία, ένα στην Ισπανία και δύο στην Πορτογαλία. Όχι, για να μη λέμε.
Η Γεωργία έκανε υπέρβαση. Φοβερός Μαμαρντασβίλι στο τέρμα, σούπερ Κβαρατσχέλια και Μικαουτάτζε μπροστά. Το βασικό ήταν ότι παρουσιάστηκε άφοβη. Δεν κοιτούσε κανέναν. Και, μεταξύ μας, στο ματς με την Ισπανία, το βασικό πρόβλημα ήταν ότι όλοι έπαιζαν για τη μεταγραφή τους. Όλοι ήθελαν να δείξουν ποιοι είναι και δεν έπαιζαν για την ομάδα. Θα κατάφερναν κάτι καλύτερο; Όχι, αλλά δεν θα τελείωνε το ματς με ντόρτια.
Δανία
Δεν ήξερα ποια Δανία θα δούμε σε αυτό το Euro. Τη γεμάτη ενέργεια και μπρίο από το 2021 ή τη φοβισμένη του Μουντιάλ 2022; Και μάλλον είδαμε τη δεύτερη βερσιόν, έστω σε κάπως πιο βελτιωμένη εκδοχή.
Κι αν οι Δανοί πέρασαν τον όμιλο με τρεις ισοπαλίες, στους «16» η στάση έγραφε «Γερμανία». Ομάδα ταμάμ για έξοδο στην πρώτη νοκ άουτ φάση. Αυτό που περιμέναμε, αυτό είδαμε.
Ελβετία
Αν υπάρχει μία ομάδα (πλην της Ισπανίας) που χαίρεσαι να βλέπεις στο φετινό Euro, αυτή είναι η Ελβετία. Ξέρω ότι τώρα που την πιάνω στο στόμα μου πιθανότατα θα την γκαντεμιάσω (τα ίδια έλεγα για την Αυστρία), αλλά δεν γίνεται να μην χαίρεσαι αυτήν την ομάδα.
Αήττητη, με το σκαλπ της κατόχου του τίτλου, της Ιταλίας, ήδη στο σακούλι της, η Ελβετία είναι πλέον η ομάδα όλων μας. Είναι η ομάδα που μπορεί να αφήσει την Αγγλία εκτός συνέχειας. Είναι η ομάδα με τη σημαντικότερη αποστολή.
Ας το κάνουν, ο Γκράνιτ ο Τζάκα και ο Σρνταν Σατσίρι με την παρέα τους, και τα λοιπά τα βρίσκουμε στην πορεία.
Ισπανία
Δεν κερδίζεις τίποτα με μωρά, έλεγα στην αρχή του τουρνουά. Με ένα 16χρονο στα δεξιά και έναν 21χρονο στα αριστερά της επίθεσης, πού να πας, κυρία Ισπανία; Και οι δύο (και ειδικά ο δεύτερος) μού έχουν βγάλει τα μάτια. Ο Νίκο Ουίλιαμς είναι ο κορυφαίος παίκτης του Euro 2024, μέχρι στιγμής, με δεύτερο τον Ρόδρι.
Η Ισπανία παίζει μπάλα που δεν έχουμε δει από κανέναν άλλον στα γήπεδα της Γερμανίας. Είναι σταθερή, είναι σοβαρή και ξέρει να τελειώνει τις φάσεις. Τα γκολ 9-1 τα λένε όλα. Αν η «ρόχα» περάσει τη Γερμανία στα προημιτελικά, ο δρόμος προς το τρόπαιο θα είναι ανοιχτός. Ειδικά αν συνεχίσουν να κοιμούνται κάτι Γαλλίες και κάτι Αγγλίες.
Ιταλία
Δεν μπορώ να την αποκαλέσω απογοήτευση την Ιταλία. Δεν περίμενα τίποτα καλύτερο. Όσο και αν εκτιμώ τον Σπαλέτι, όσο και αν θεωρώ ελίτ παίκτη τον Μπαρέλα, όσο μεγάλες εμφανίσεις και αν έκανε ο Ντοναρούμα, με κάτι Μπαστόνι, κάτι Καλαφιόρι, κάτι Σκαμάκα και κάτι Φρατέζι, μπροστά δεν πας ως Ιταλία.
Η φετινή Σκουάντρα Ατζούρα είναι σαν καρμπονάρα με μπέικον και κρέμα γάλακτος αντί για γκουαντσάλε με κρόκο αβγού: εντελώς λάθος.
Κροατία
Στενοχωρέθηκα με τον αποκλεισμό της Κροατίας, έτσι όπως ήρθε, με το γκολ του Τζακάνι στο 98’. Αλλά όσο συμπαθής κι αν είναι ο τεράστιος Λούκα Μόντριτς, δεν υπάρχει Κροατία σε Euro. Σε Μουντιάλ μάλιστα. Εκεί παίζει την μπαλίτσα της. Εκεί έχει μετάλλια. Εκεί έχει μέταλλο. Αλλά το Euro είναι πολύ πτωχό. Το σνομπάρουμε ως Κροάτες.
Πάντως, επειδή είδαμε την τελευταία παράσταση του τεράστιου αρτίστα, όλα εδώ κλείνουν με έναν χαιρετισμό στα όπλα, στον μεγάλο αρχηγό Λούκα Μόντριτς.
Ολλανδία
Δεν την πίστευα την Ολλανδία. Αλλά σε αυτό το Euro έχει παίξει εξαιρετική μπάλα. Σούπερ αμυντικά, με ένα κέντρο που παίζει πολύ καλύτερα από όσο μαρτυρούν τα ονόματα του ρόστερ και με μια αξιοπρεπέστατη επίθεση.
Από το τελευταίο εξαιρώ τον Μέμφις Ντεπάι. Είναι το μεγαλύτερο όνομα της Ολλανδίας από τα μέσα και μπροστά. Αλλά είναι πλέον αδιάφορος. Αν ο Κούμαν πάρει την απόφαση να τον βγάλει και να βάλει έναν που δεν είναι παλαίμαχος από τα 30, η Ολλανδία έχει ελπίδες. Αλλά τώρα ελπίζω να πάρει σωστή απόφαση ο Κούμαν. Λες και είναι κανένας πραγματικός προπονητής.
Ουγγαρία
Αυτό πονάει. Είχα την Ουγγαρία στα χαρτιά μου ως ένα από τα πολύ δυνατά αουτσάιντερ του Euro 2024. Τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν από τις πλέον αφερέγγυες ομάδες. Αυτό που περίμενα ότι θα είναι η Ουγγαρία ήταν ίσως η Αυστρία. Μια ομάδα που λειτουργεί περισσότερο ως σύλλογος παρά ως εθνική ομάδα.
Δεν δικαιώθηκα, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως οι Μαγυάροι θα κλείσουν πολλά στόματα τα επόμενα χρόνια.
Αλλά το βασικό είναι να αναρρώσει πλήρως ο Μπαρναμπάς Βάργκα. Νισάφι πια σε κάθε Euro να μας κόβεται η ανάσα. Μία ο Έρικσεν, μία αυτός. Και τουλάχιστον εκεί υπάρχουν γιατροί. Όσοι έχουμε παίξει στα ερασιτεχνικά, τα βλέπουμε αυτά και καταλαβαίνουμε ότι ζούμε από τύχη.
Ουκρανία
Δεν θυμάμαι ομάδα να βγαίνει τέταρτη σε φάση ομίλων με 4 βαθμούς. Πάντως πολλά περιμέναμε, λίγα εισπράξαμε από τους Ουκρανούς. Μια ομάδα άχρωμη, άοσμη, ασύνδετη. Αλλά τους νιώθεις και λίγο τους κακόμοιρους. Που έμειναν εκτός ενώ Σλοβενία και Δανία πέρασαν από το δικό τους όμιλο με 3 βαθμούς και χωρίς να έχουν κάνει νίκη. Θα μου πεις ότι εκείνοι δεν έκαναν ούτε ήττα, αλλά όλα είναι θέμα προοπτικής.
Πολωνία
Να το πω; Θα το πω. Δεν θυμάμαι την Πολωνία σε αυτό το Euro. Καθόλου. Είτε ήταν στη Γερμανία είτε όχι, εγώ δεν κατάλαβα διαφορά.
Έμαθα ότι έβαλε ένα γκολ ο Λεβαντόφσκι και ότι η ισοπαλία με τους Γάλλους απέτρεψε τους «τρικολόρ» από το να πάρουν την πρωτιά του ομίλου. Ναι, το έμαθα. Με είχε πάρει ήδη ο ύπνος.
Πορτογαλία
Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα. Ξέρω ότι το περιμένετε. Θα αρχίσω με τα καλά. Το ταλέντο που έχει αυτή η ομάδα είναι απίστευτο. Η δημιουργία που προσφέρουν ο Σίλβα, ο Φερνάντες, ο Βιτίνια και ο Μέντες είναι σε άλλο επίπεδο. Ο Ράφαελ Λεάο δεν έχει βρει τα καλύτερα πατήματα, αλλά τραβάει πάνω του δύο αμυντικούς. Ο Ντιόγκο Κόστα την είδε Τζολάκης και έπιασε τρία πέναλτι. Ο γερο-Πέπε είναι εγγύηση.
Και μετά έχεις τον παλαίμαχο… Είναι από τους κορυφαίους παίκτες της ιστορίας; Σαφώς. Και ο Ζίκο το ίδιο. Αν τον βάλεις να παίξει, λογικά θα του μείνει το ισχίο στο χέρι.
Ο Ρονάλντο σωματικά είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο. Θα ήταν χρήσιμος για 30-40 λεπτά σε ένα ματς. Αλλά κυνηγάει τα ρεκόρ. Θέλει να είναι αυτός και άλλος κανένας. Πάει και μου χάνει το πέναλτι και βάζει τα κλάματα.
Και ξέρεις, Κριστιάνο, την άλλη φορά που έκλαιγες σε Euro, πριν από 20 χρόνια, δεν σου βγήκε σε τόσο καλό.
Ρουμανία
Γελάει ο κόσμος με τη Ρουμανία που πήρε την πρωτιά στον όμιλό της. Ομάδα που δεν άξιζε να είναι στους «16» πέρασε ως πρώτη. Η πρόκριση ήταν φούσκα. Φούσκα που έσκασε μεγαλοπρεπώς με την τριάρα των Ολλανδών.
Πέρα από το μπλε μαλλί του Ράτσιου, δεν θα μας λείψει τίποτα, μα τίποτα από αυτούς τους Ρουμάνους στη συνέχεια του Euro.
Σερβία
Πριν από το τουρνουά, μιλούσαμε για την επίθεση της Σερβίας και είχαμε ερωτήματα για την άμυνά της. Τελικά οι Σέρβοι βγήκαν τελευταίοι στον όμιλο όπου σημειώθηκαν τα λιγότερα γκολ. Συνολικά τα έξι ματς του τρίτου γκρουπ είχαν 7 γκολ, λιγότερα από όσα πέτυχε η Γερμανία στα δικά της τρία παιχνίδια του ομίλου.
Ένα γκολ πέτυχαν οι Σέρβοι, δύο δέχθηκαν, βοήθησαν στην αντιμετώπιση του προβλήματος της χρόνιας αϋπνίας μου, με παιχνίδια σκέτα νανουρίσματα. Να είναι καλά τα παιδιά και να μας γράφουν από το Βελιγράδι.
Σκωτία
Μακάρι να είχαμε κι άλλους οπαδούς σαν τους Σκωτσέζους. Οι αγαπημένοι μου τύποι στο Euro. Δυστυχώς έφυγαν νωρίς.
Θεωρώ ότι η Σκωτία ήταν μακράν η χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης. Δέχθηκαν 7 γκολ, πέτυχαν δύο (ένα αυτογκόλ και ένα με τεράστια κόντρα), έχοντας συνολικά 0,9 xGoals σε τρία ματς.
Δικαίως έμεινε εκτός.
Σλοβακία
Ένα λεπτό ακόμα. Τριάντα δευτερόλεπτα. Μια φάση χρειαζόταν η Σλοβακία, ώστε να κρατήσει το προβάδισμα, να στείλει τους Άγγλους σπίτι, εκπληρώνοντας την προφητεία, και να γίνει η ομάδα όλων μας.
Η Σλοβακία έπαιξε εξαιρετική μπάλα σε αυτό το Euro. Και δεν το λέω επειδή είμαι εμπαθής (που είμαι), αλλά άξιζε να περάσει και να αφήσει εκτός την Αγγλία. Αλήθεια το άξιζε.
Σλοβενία
Σλοβενία. Γνωστή και ως «όχι Σλοβακία». Αποχώρησε από το τουρνουά αήττητη, αλλά δεν μου πέταξε και τα μάτια έξω. Έπαιζε βαρετό ποδόσφαιρο, όμως το αποτέλεσμα το έπαιρνε.
Αυτό που κρατάω είναι η εμφάνιση του Άνταμ Τσέριν. Ο μέσος του Παναθηναϊκού, αν η Σλοβενία περνούσε στους προημιτελικούς, θα άξιζε να είναι στην καλύτερη ενδεκάδα του Euro. Μπέσα.
Τουρκία
Τι όνειρο είδε ο Αεροπλανίνο Μοντέλα; Έπαιζε με βασικό τον Ακαϊντίν. Αποτέλεσμα; Κακές παρουσίες και ένα αυτογκόλ-μπλούπερ.
Τιμωρείται και μπαίνει στη θέση του ο Ντεμιράλ. Αποτέλεσμα; Καταπληκτικές άμυνες και δύο γκολ σε δύο προωθήσεις.
Και μετά σου κάνει το σήμα των Γκρίζων Λύκων και θες να στείλεις μερικούς φιλικούς χαιρετισμούς στη μανούλα του.
Όπως και να έχει, η Τουρκία είναι η ομάδα που είναι στους «8» έχοντας τον λιγότερο πειστικό φάκελο για την κατάκτηση του τροπαίου.
Τσεχία
Η λέξη «παραλίγο» είναι αυτό που ταιριάζει όσο καμία άλλη λέξη στην πορεία της Τσεχίας. Παραλίγο να πάρει ισοπαλία από την Πορτογαλία. Παραλίγο να κερδίσει τη Γεωργία. Παραλίγο να κερδίσει με δέκα παίκτες την Τουρκία.
Παραλίγο να είχαμε κάτι να πούμε για την Τσεχία. Αλλά με τα παραλίγο, ιστορία δεν γράφεται.
