Ο πρώτος όμιλος του Euro μας τελείωσε. Να ’ταν κι άλλος. Αλήθεια. Μακάρι να ήταν κι άλλος. Αυτήν την Ιταλία δεν χόρταινα να τη βλέπω, ενώ και η Ουαλία έδειξε τσαγανό. Προκρίθηκαν οι δύο καλύτερες ομάδες κι αυτό πάντα μας αρέσει. Οπως μας αρέσει να καταβαραθρώνονται (με έπιασε ίλιγγος από τις τόσες συλλαβές) όσοι κατεβαίνουν στο χορτάρι με έπαρση. Οι παίκτες της Τουρκίας, όπου στέκονταν κι όπου βρίσκονταν, έλεγαν πως πήγαν στο Euro με στόχο τουλάχιστον την τετράδα. Τουλάχιστον. Καλό ταξίδι στα χρυσά σου παραμύθια, δίχως το ψέμα θα ’ταν μαύρη η αλήθεια.
*Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις
Μόνο τον δύσμοιρο τον προπονητή της ομάδας, τον Σενόλ Γκιουνές, λυπάται η ψυχούλα μου. Είναι ωραίος τύπος. Και καλός άνθρωπος. Και οι παίκτες δεν τον σεβάστηκαν ποτέ. Θυμόταν την εποχή που είχε γίνει φιλαράκι με τον Σουκούρ, τον Νταβαλά, τον Ρουστού και τον Ερμέ και ανέβηκαν όλοι παρέα στο βάθρο του Μουντιάλ του 2002 και νόμιζε πως θα κάνει το ίδιο με τη νέα φουρνιά. Οι Μιλένιαλς, Σενόλ μου, είναι παλιοφάρα. Αυτά τα νέα παιδιά δεν σέβονται τίποτα.
Τρία από την Ιταλία, δύο από την Ουαλία, τρία από την Ελβετία. Ασχετα αν καταλήξει στην 23η ή στην 24η της γενικής κατάταξης, η Τουρκία ήταν η χειρότερη ομάδα του τουρνουά. Προτιμώ να βλέπω τη Βόρεια Μακεδονία και τη Σκωτία κάθε μέρα της βδομάδας. Προτιμώ να βλέπω την ομάδα του νηπιαγωγείου του ανιψιού μου τού Γιάννη, τα Μπαλαδόρικα Παπάκια, από αυτήν την Τουρκία, διάολε!
Το χθεσινό ματς της ήταν, πάντως, χάρμα οφθαλμών. Κυρίως χάρη στους Ελβετούς. Κάθε ένα από τα τέσσερα γκολ στο 3-1 του Μπακού ήταν για χειροκρότημα. Τρεις σουτάρες έξω από την περιοχή κι ένα γκολ μεγάλου παίκτου με προσπάθεια στην κίνηση. Τι να λέμε τώρα;
Το άλλο ματς της ημέρας δεν ήταν το ίδιο εντυπωσιακό. Βέβαια, μακάρι όλα τα αδιάφορα 1-0 να ήταν έτσι. Η Ιταλία, με τα δεύτερα, έπαιξε ωραία μπαλίτσα. Κι η Ουαλία το πάλεψε. Ο,τι ξέρουμε από τις δύο ομάδες, το λοιπόν, συνεχίστηκε.
Πόσο μου αρέσει αυτή η Ιταλία… Ο κασκολάκιας έχει κάνει δουλειά. Η ομάδα έχει ταλέντο, έχει διάθεση, έχει πάθος. Το βλέπεις στα μάτια τους όταν τραγουδούν τον ύμνο. «Είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε, η Ιταλία μάς καλεί» και ουρλιάζουν! Αλλά περισσότερο το καταλαβαίνει κανείς στο χθεσινό γκολ του Πεσίνα. Αρχικά δεν ήταν στην αποστολή για το EURO. Μπήκε τελευταία στιγμή από το παράθυρο, όταν τραυματίστηκε ο Σένσι. Ομως πήρε χρόνο συμμετοχής, έβαλε γκολ και πανηγύρισε σαν να μην υπάρχει αύριο. Πήγε στον φυσικό του χώρο σε αυτήν την Εθνική, στον πάγκο, και πανηγύρισε με τα αδέρφια του. Τι ωραία ομάδα, ρε φίλε…
Προγνωστικά Euro 2020
Μπισκοτάκι θα πάρετε; Οχι, δεν την είδα γιαγιά που προσφέρει γλυκίσματα δεξιά κι αριστερά από το κλασικό τσίγκινο κουτί, μπας κι αδειάσει μια ώρα νωρίτερα, για να βάλει κάπου τα ραφτικά της. Μπισκότο αποκαλούν οι φίλοι μου οι Ιταλοί τη βολική ισοπαλία, ώστε να προκριθούν δύο ομάδες παρεΐτσα. To έκαναν στην «Ντροπή του Χιχόν» το 1982 Γερμανοί και Αυστριακοί. Το έκαναν Σουηδοί και Δανοί το 2004. Θεωρητικά μπορούν να το κάνουν σήμερα Ουκρανοί και Αυστριακοί. Με την ισοπαλία η Ουκρανία θα προκριθεί ως δεύτερη και η Αυστρία ως μία από τις καλύτερες τρίτες. Οι στοιχηματικές το ξέρουν κι έχουν ρίξει την ισοπαλία σε αποδόσεις κάτω του διπλασιασμού. Εμένα μου μοιάζει σαν τυράκι στην άκρη της φάκας. Κι αν κάτι μου δίδαξαν τα χρόνια παρακολούθησης καρτούν του Τομ και του Τζέρι (ρε φίλε, πώς όλοι υποστηρίζουν το βρωμερό ποντίκι κι όχι τη γατούλα;) είναι πως αν πας στη φάκα με προσοχή, μπορείς και να πάρεις το τυράκι και να κάνεις τον εχθρό σου να πιάσει στην παγίδα δάχτυλα και μουσούδι.
Δεν πείθομαι από τις θεωρίες περί μπισκότου. Να ήταν καμιά τουρτίτσα ή καμιά πανακότα, να πω εντάξει. Αλλά μπισκότο τώρα;
Εμείς εδώ έχουμε γαλόνια στον χώρο, φοράμε σαλοπέτες. Θα πάμε με τη διπλή ευκαιρία 12 (έκλινα προς τον άσσο, αλλά δεν ξέρεις ποτέ) με over 1,5 γκολ από τον Stoiximan. Κι άσε τους άλλους να παίζουν ισοπαλίες του δίφραγκου.
Στο άλλο ματς του ομίλου, Βόρεια Μακεδονία και Ολλανδία κοντράρονται στο Αμστερνταμ, χωρίς να καίγεται κανείς. Οι μεν είναι αποκλεισμένοι, οι δε σίγουρα πρώτοι, θα δούμε πειραματικές ενδεκάδες. Για να λένε κάποιοι στα εγγόνια τους ότι έπαιξαν στο Euro. Τα πόδια δεν θα μπουν στη φωτιά. Ηρθαμε εδώ για να περάσουμε καλά, όχι για να παίξουμε ξύλο. Νομίζω; Εγώ προσωπικά θα στηρίξω τη φλωριά της κατάστασης και θα πάω με την Under 0,5 κίτρινη στο 11.75 της Novibet.
Το Ρωσία – Δανία είναι το μόνο ματς στο οποίο ώς και εγώ ψήθηκα να παίξω σημείο κάτω του διπλασιασμού. Η νίκη των τυπικά φιλοξενούμενων, αλλά πρακτικά γηπεδούχων Δανών, στα πέριξ του 1,80, είναι αυτό που στο χωριό μου, την Παραμυθιά Ιωαννίνων, λένε value bet.
Η Ρωσία δεν είναι καλή ομάδα. Η Δανία είναι. Το ’φερε η μοίρα να πηγαίνουμε τελευταία αγωνιστική με τους Ρώσους στους τρεις βαθμούς και τους Δανούς στο κουλουράκι. Λίγη ποδοσφαιρική δικαιοσύνη να υπάρχει, θα κερδίσουν σήμερα τα αγόρια του Κάσπερ Γιούλμαντ, θα χάσει κι η Φινλανδία από το Βέλγιο και θα προκριθεί η Δανία, έστω με μόνο τρεις βαθμούς. Μπροστά σε 24.000 φίλους της στο «Πάρκεν», ίσως μπροστά και στον Κρίστιαν Ερισκεν, που πήρε εξιτήριο και θέλει να βρεθεί σε σουίτα στο γήπεδο, αν και είναι απίθανο να τον αφήσει ο γιατρός του. Που μου έπαθες καρδιά πριν ούτε δέκα μέρες και τώρα μου θες και γήπεδο. Μην το κουράζουμε. Διπλό της Δανίας; Αποδεκτό. Διπλό και over 1,5; Σούπερ. Εμείς θα πάμε με το ακριβές σκορ 0-2 στο 9.00 της Bet365, έτσι, επειδή είμαστε αλάνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα.
Και κλείνουμε με το Φινλανδία – Βέλγιο. Εδώ το ματς το βλέπω να ξεφεύγει. Θα κάνει αλλαγές το Βέλγιο; Προφανώς. Είναι το κίνητρο μονόπλευρο υπέρ της Φινλανδίας; Μάλιστα κύριε. Αλλά η διαφορά είναι μεγάλη. Και όταν λέμε πως το Βέλγιο θα κάνει αλλαγές, εννοούμε πως μεταξύ άλλων θα πάρουν πολύ χρόνο ο Κέβιν Ντε Μπρόινε και ο Εντέν Αζάρ. Κλάφ’ τα Χαραλαμπάινεν… Α, ρε φουκαριάρα Φινλανδία. Και μεταξύ μας τώρα. Πιστεύετε ότι θα μείνει στον πάγκο ενενήντα λεπτά ο Λουκάκου; Ο τύπος θέλει να βγει πρώτος σκόρερ. Θα δεχτεί να μην αγωνιστεί; Δεν νομίζω, μεσιέ. Πάμε με τα πολλά γκολ του Βελγίου. Με τα πάρα πολλά γκολ του Βελγίου.
