Ενα αγαπημένο κλισέ των αθλητικών συντακτών είναι ότι κάποιος προπονητής «δεν θα κάνει παρέλαση». Πιάνει άραγε αυτή η έκφραση με τις ομάδες του εξωτερικού, ή αφορά μονάχα τους δικούς μας; Μπορούμε, δηλαδή, να το πούμε για κόουτς ξένων συλλόγων; Εκεί παρελάσεις δεν υπάρχουν (μεταξύ μας, ακόμα δεν ξέρουμε αν θα υπάρξουν κι εδώ παρελάσεις φέτος, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Η 28η Οκτωβρίου δεν σημαίνει τίποτα για αυτούς. Ή μάλλον σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό, αφού είναι η Παγκόσμια Ημέρα Κινουμένων Σχεδίων.
Κι αυτό μου κάνει όμως, αφού οι προπονητές στους οποίους αναφέρομαι είναι κι οι δυο τους σωστά καρτούν.
Μάλιστα, φίλες και φίλοι, αλλά κυρίως φίλες. Σήμερα θα μιλήσουμε για τους δύο αγαπημένους μου κουστουμαρισμένους γελωτοποιούς των γηπέδων: για τον Ρόναλντ Κούμαν και τον Όλε-Γκούναρ Σόλσκιερ.
[novibet_desktop keimeno_etaireias=”Στη Novibet γράφεις τη δική σου ιστορία!” width=”50%”]
Πώς τα φέρνει η ζωή, ε; Μιλάμε για θρύλους των συλλόγων τους. Παίκτες που με δικά τους γκολ έδωσαν το Τσάμπιονς Λιγκ στις ομάδες που σήμερα προπονούν. Ο Κούμαν το 1992 έστεψε Πρωταθλήτρια Ευρώπης την Μπαρτσελόνα στο Λονδίνο, με γκολ στο 115’. Ο Σόλσκιερ το 1999 έστεψε Πρωταθλήτρια Ευρώπης τη Γιουνάιτεντ στη Βαρκελώνη, με γκολ στο 92’. Και σήμερα; Σήμερα παριστάνουν τους προπονητάδες με την ίδια επιτυχία κάποιου που προσπαθεί να φάει σούπα με πιρούνι.
Υπόθεση Κούμαν
Πίστωση χρόνου πήρε, λέει, ο Κούμαν μετά τη νίκη επί της Βαλένθια. Οντως, η Μπαρτσελόνα ήταν καλή την Κυριακή. Και τι σημαίνει αυτό; Διαγράφονται όλα τα στραβά με μια καλή εμφάνιση; Και το σταματημένο ρολόι στην κουζίνα μου δείχνει δυο φορές τη μέρα τη σωστή ώρα. Αυτό σημαίνει πως κάνει καλά τη δουλειά του; Αν είναι έτσι να κάνουμε το ρολόι προπονητή της Μπαρτσελόνα.
Εχω ακούσει πολλές δικαιολογίες για την κατάντια της ομάδας. Και φυσικά όλες περιστρέφονται γύρω από την αποχώρηση του Λιονέλ Μέσι. Βρε μαζί σας. Χίλιες φορές μαζί σας. Αλλά πάρτε το ρόστερ της Μπαρτσελόνα και ρίξτε του μια ματιά. Εχει Ντεπάι, έχει ντε Γιονγκ (τον Φρένκι, όχι το ντυμένο ξύλο), έχει τερ Στέγκεν, έχει Πέδρι, έχει Γκάμπι, έχει Μπουσκέτς. Το δυναμικό της είναι σαφώς καλύτερο από της Σοσιεδάδ, της Σεβίλλης, της Οσασούνα και της Ράγιο Βαγιεκάνο. Ολες τους είναι πάνω από την Μπαρτσελόνα στη βαθμολογία του ισπανικού πρωταθλήματος. Ενας σοβαρός προπονητής χρειάζεται και αυτό το ρόστερ μπορεί να κατακτήσει τον τίτλο στην Ισπανία. Διόρθωση: δεν χρειάζεται «σοβαρός» προπονητής. Χρειάζεται «κανονικός» προπονητής.
[novibet_desktop keimeno_etaireias=”Αμέτρητα ειδικά στοιχήματα σε όλα τα αθλήματα” width=”50%”]
Αλλά τον Κούμαν ξέρουμε τι τον σώζει και δεν έχει πάρει ήδη νουμεράκι προτεραιότητας στον ΟΑΕΔ Βαρκελώνης. Πρώτον, πού λεφτά για απόλυση. Η Μπαρτσελόνα δεν έχει αυτήν τη στιγμή ρευστό ούτε για χοτ ντογκ από γνωστό σουηδικό κατάστημα επίπλων (ας μου κάνουν χορηγία αν θέλουν να πω το όνομά τους), όχι για να απολύσει τον Ολλανδό. Και δεύτερον, όταν Ρεάλ και Ατλέτικο Μαδρίτης βρίσκονται επίσης σε μαύρα χάλια, η δική σου η μαυρίλα δείχνει λιγότερο μαύρη. Δεν είναι φρέσκο νέο η κρίση του Πρωταθλήματος Ισπανίας. Η γνωστή και ως κρίση ισπανικού.
Σε αυτόν τον Γελαδάρη εμπιστεύτηκαν την τύχη της Μπαρτσελόνα, που λέτε. Δεν τον βρίζω. Αυτό σημαίνει το όνομά του στα ολλανδικά. Γελαδάρης. Καουμπόης βρε παιδί μου, πώς το λένε; Που μακάρι να ήταν καουμπόης, γιατί έτσι όπως πάει, τίτλο δεν πιάνει ούτε με λάσο.
Απέναντι σε οποιονδήποτε άλλο αντίπαλο, σήμερα θα πήγαινα στην κόντρα της Μπαρτσελόνα. Ομως η Ντινάμο Κιέβου έχει νεανικό και άπειρο ρόστερ. Στην Ευρώπη παθαίνουν ταχυκαρδία τα μικρά. Θα απέχω. Αλλωστε όσο ανίκανος κι αν είναι ο Κούμαν, το πραγματικό καρτούν των ευρωπαϊκών πάγκων είναι άλλος. Και φυσικά μιλάω για τον…
Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ
Η παρουσία του Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι η αιτία όλων των κακών της ομάδας. Είναι ντροπή. Το απόλυτο Κυλώνειο Αγος. Μην πάει το μυαλό σας στον δικό μας Θανάση Κυλώνη. Αυτός είναι η αδυναμία μου. Και όχι μόνο επειδή είναι η απάντηση στην ερώτηση «πώς θα ήταν ο Γιούργκεν Κλοπ αν είχε σεξαπίλ». Βγαίνει από τον αρχαίο Κύλωνα. Ολυμπιονίκης ο τυπάκος, δεν του έφτανε το δάφνινο στεφάνι, ήθελε να γίνει και τύραννος της Αθήνας. Να μπει στην οικογενειακή επιχείρηση, αφού ο πεθερός του, ο Θεαγένης, ήταν τύραννος των Μεγάρων. Μην μακρηγορώ. Αποτυχημένο πραξικόπημα, όμως οι Αθηναίοι ατιμάστηκαν όταν έσφαξαν τους ακόλουθούς του που είχαν ζητήσει άσυλο στο ναό και ως ικέτες η ζωή τους ήταν ιερή. Μεγάλη ντροπή. Κι έμεινε να το λέμε Κυλώνειο Αγος. Από τον Κύλωνα. Που όσο σπουδαίος ήταν ως αθλητής, τόσο απέτυχε στη μετέπειτα καριέρα του.
Ακριβώς! Οπως ο Σόλσκιερ. Στα λόγια μου έρχεστε.
Η Γιουνάιτεντ δεν είναι στα καλύτερά της από τότε που βγήκε στη σύνταξη ο Σερ Αλεξ. Το ξέραμε αυτό. Ομως τον τελευταίο καιρό έχει γίνει περίγελος. Παρότι έχει αξιοπρόσεχτο ρόστερ, με πρώτο και καλύτερο τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Τι να τον κάνεις όμως, όταν προπονητής είναι ο γιος του ύπνου;
[novibet_desktop keimeno_etaireias=”Στοίχημα και κινητό πάνε μαζί τώρα” width=”50%”]
Αφού να σκεφτείτε πως την Κυριακή τον έβγαλε στη σέντρα ο Πογκμπά. Είπε ο Πογκμπά πως λείπει η σκληρή δουλειά από την ομάδα. Ο Πογκμπά. Που το μόνο πράγμα στο οποίο βάζει προσπάθεια είναι στο να μας εμφανίζεται με νέο μαλλί κάθε βδομάδα.
Μου την έχουν φαβορί σήμερα τη Γιουνάιτεντ κόντρα στην Αταλάντα. Γελάνε και τα καθίσματα του Ολντ του Τράφορντ. Νομίζω πως κατάλαβα πώς λειτουργούν οι στοιχηματικές. Νομίζω πως έσπασα τον κώδικα και μπήκα στο Μάτριξ. Παίρνεις δυο ομάδες παιδιών. Τη μία την ντύνεις με φανέλες της Ρεάλ Μαδρίτης και την άλλη με φανέλες του ΒΑΟ (χωρίς καμία παρεξήγηση). Οι αποδόσεις θα είναι υπέρ των παιδιών της Ρεάλ. Αλλάζεις τις φανέλες, αλλάζουν οι αποδόσεις. Αν σήμερα η Γιουνάιτεντ φορούσε φανέλες της Λιντς ή της Γουότφορντ, η φιλοξενούμενη Αταλάντα θα ήταν φαβορί. Αλλά αυτοί είστε…
Πόσο την πιστεύω την ομάδα με σήμα την κώμη της Αταλάντης; Πολύ. Αλλά ακόμα περισσότερο πιστεύω στην ικανότητα της Γιουνάιτεντ να τα θαλασσώνει. Να δείτε που θα προηγηθεί και θα χάσει. Πείτε μου πως δεν την έχετε ικανή.
