Χθες το απογευματάκι, που λέτε, κάθισα αναπαυτικά στην ντιβανοκασέλα μου να δω το ματσάκι της Πορτογαλίας με την Ουγγαρία. Να πω εδώ ότι τον αγαπάω τον Σάντος. Τον λατρεύω. Θεωρώ ότι είναι μέσα στους δυο-τρεις κορυφαίους προπονητές Εθνικών ομάδων στον κόσμο. Αλλά, βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, να έχεις αυτήν την ομάδα, αυτό το ρόστερ, και να παίζεις έτσι είναι σαν να έχεις πάρει μονοθέσιο της Formula 1 και να του βάζεις κόφτη στα 80. Πάλι εντυπωσιακό είναι όταν το βλέπεις να περνάει από δίπλα σου, αλλά δεν βάζεις και τα κλάματα. Νομίζω;
Τελικά μ’ αυτά και μ’ εκείνα η Πορτογαλία έβαλε μάνι-μάνι τρία γκολ στο φινάλε, τα δύο με τον μεγάλο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος είναι πια ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης. Εντεκα γκολ, έναντι εννιά του Πλατινί. Ο Ρονάλντο χρειάστηκε πέντε διοργανώσεις, ο Πλατινί πέντε παιχνίδια, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.
Βέβαια, άρχισα πάλι να διαβάζω στα ίντερνετς όλους αυτούς τους φωστήρες που αμφισβητούν τα ρεκόρ του Ρονάλντο επειδή εκτελεί τα πέναλτι. Τι να κάνουμε; Να καταργήσουμε τα πέναλτι για να χαρείτε; Ασε πια αυτή η βλακεία με το «Πενάλντο». Δεν είναι καν καλό λογοπαίγνιο. Όπως δεν είναι καλό λογοπαίγνιο το «ΟΥΕΦΑλόνα». Δεν πάει έτσι. Οι λέξεις πρέπει να έχουν κάτι κοινό για να συνδεθούν και να δουλέψει. Ξέρετε ποιο είναι καλό λογοπαίγνιο; Αν βάλεις σε λούπα ένα βίντεο μιας κοπέλας που χορεύει οριεντάλ, αυτό είναι GIFτετέλι. Ετσι γίνεται. Κρύο ή όχι, έτσι γίνεται.
Αλλά ας μη γελιόμαστε. Ολοι χθες περιμέναμε το παιχνίδι της Γαλλίας με τη Γερμανία. Κι εγώ μαζί. Ο Θόδωρος είχε καλέσει όλη την παρέα για να το δούμε μαζί. Και λέω θα φέρω τα πιτόγυρα. Αλλά μου είπε πως είχε κανονίσει. Σκέφτηκα θα φέρει πίτσες. Ή θα πετάξει τίποτα παντσέτες στα κάρβουνα. Ή τίποτα λουκάνικα. Εχει ζήσει στο Μόναχο, διάολε. Θα το κάψουμε κυρ-Στέφανε.
Και πάω κι ανακοινώνει πως ετοίμασε τσιπς από τοπιναμπούρ με ντιπ από σελινόριζα, μπριοσάκια με μενταγιόν ζαρκαδιού και καμαμπέρ, κεφτεδάκια από κιμά φασιανού και αρμπαρόριζα και κριτσίνια από κίτρινο παντζάρι και παστινάκι. Πάει. Μας χάλασε το Μάστερ Σεφ. Πάλι καλά που δεν βλέπει και Σαρβάιβορ, γιατί θα μας κέρναγε γάλα καρύδας γλυκό Τριαντάφυλλο. Του έριξα ένα ξεγυρισμένο άπερκατ και γύρισα σπίτι. Άιντε με τα ανοργασμικά, να πούμε.
*Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις
Το είδα λοιπόν στον καναπέ μου το ντέρμπι. Που και να μην το έβλεπα, δεν θα άλλαζε και η ζωή μου. Ο Χούμελς έβαλε το αυτογκόλ και μετά τα Κοκόρια της Γαλλίας κάτσανε στ’ αβγά τους. Ετσι, να κρατήσουμε το 1-0 κι άγιος ο Θεός. Βάλανε εκεί δυο γκολ που ακυρώθηκαν ως οφσάιντ. Μόνο για να μου τη σπάσουν, γιατί το είχα Γαλλία & over 1,5. Τουλάχιστον έπιασα το over 0,5 σκάλισμα μύτης του Λεβ, αλλά εντάξει. Αυτό ήταν σιγουράκι, 1.15 έδινε.
Προγνωστικά Euro
Ξανά τρία ματς τη μέρα από σήμερα και μέχρι την Κυριακή. Άιντε, γιατί χθες ένα σύνδρομο στέρησης το έζησα το απομεσήμερο. Μου αρέσει η λέξη απομεσήμερο. Να την επαναφέρουμε. Ξεκινάμε με Φινλανδία – Ρωσία στις τέσσερις το απομεσήμερο. Ωραία ακούγεται. Φινλανδία και Ρωσία λοιπόν. Δυο ομάδες που φοβούνται να επιτεθούν. Θα πονέσουν τα ματάκια μου τα τσακίρικα. Τουλάχιστον ελπίζω σε λίγο ξύλο από τις γειτόνισσες. Τετρακόσια χρόνια στη φαγωμάρα είναι οι δυο τους. Πόλεμοι, σκοτωμοί, διωγμοί, εισβολές και μια απαγωγή Τσάρου, έτσι για κερασάκι στην τούρτα. Χώρια που η Αγία Πετρούπολη έχει τεράστια φινλανδική παροικία. Λίγο να θυμηθούν τα παλιά, να μυρίσουν λίγο αίμα, μπας και γλιτώσουμε το νανούρισμα για (απο)μεσημεριανή σιέστα.
Στις 19:00 έχουμε Τουρκία – Ουαλία. Τι περιμένω; Ένα δέμα με κάτι πουκάμισα, αλλά φαντάζομαι δεν εννοείτε αυτό. Τι περιμένω από το ματς; Μια Ουαλία να αμύνεται και μια Τουρκία πολύ διαφορετική σε σχέση με το ματς με τους Ιταλούς. Οι «Δράκοι» θα ψάξουν το 0-0, μπας και το κλέψουν με κάνα κόρνερ πάλι, αλλά αν η Τουρκία σοβαρευτεί, θα καταφέρει εύκολα ή (το πιο πιθανό) δύσκολα να πάρει το ματσάκιον. Ας το κάνει στο δεύτερο ημίχρονο, μπας και πληρωθούμε κι εμείς.
Και το μεγάλο παιχνίδι είναι το βραδινό. Ιταλία – Ελβετία στη Ρώμη. Αν και εδώ που τα λέμε, μετά το χθεσινό, το να λέμε μεγάλο ματς ένα Ιταλία – Ελβετία, είναι μάλλον αστείο. Η Ιταλία, όπως την είδαμε στην πρεμιέρα, είναι η ομάδα που παίζει την πιο όμορφη μπάλα στο Euro. Αν βρεθεί στη μέρα της, αν ο πρωινός εσπρέσο είναι μερακλίδικος και το κορνέτο αφράτο, μπορεί να ρίξει ένα τρίμπαλο στα Ελβετά και να τα στείλει για ψάρεμα στις λίμνες. Εδώ η Ελβετία δεν μπόρεσε να κρατήσει μακριά από το τέρμα της τους ανεκδιήγητους τους Ουαλούς. Τους Ιταλούς πώς θα τους συμμαζέψει; Η λογική λέει ότι το πρώτο γκολ της Ιταλίας θα το πετύχει είτε ο Ιμπόμπιλε, είτε αυτός ο κοντοδιάβολος ο Ινσίνιε. Αλλά εγώ έπαθα πλάκα με τον Μπεράρντι την Παρασκευή. Τέτοιον Ιταλό εξτρέμ από τον Μαντσίνι είχα να δω. Τον κασκολάκια Μαντσίνι τον είχα έξω δεξιά στην ενδεκάδα των προπονητών, αν θυμάστε. Που σιγά να μην θυμάστε. Πάτε και μου βάζετε τον Τσουβέλα στις τάσεις και τον Μάστορα τον έχετε γραμμένο. Δείτε το, μην έρθω εκεί.
Αξιζε ένα γκολ με την Τουρκία ο παίκτης της Σασουόλο. Εξτρέμ με άντερα, που βγαίνει στην πλάτη της άμυνας ως κρυφός κυνηγός πιο γρήγορα από τον ίσκιο του. Και όταν μπει στην περιοχή έχει την ψυχραιμία και την οξυδέρκεια να κάνει το σωστό. Πραγματικός κρυφός κυνικός. Πάρτε και δεύτερο σωστό λογοπαίγνιο από το πουθενά. Μπουμ! Άκου εκεί «Πενάλντο»…
