Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι! Πάει και ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ, θα μπούμε σιγά σιγά σε καλοκαιρινό mood από ‘δω και πέρα. Κουβέντα για την επικαιρότητα, στοιχηματικό απολογισμό, μεταγραφές, αφιερώματα, θεωρία και ό,τι άλλο προκύψει θα έχει το μενού μέχρι την άδεια.
Αν θέλετε να σχολιάσουμε/πούμε κάτι συγκεκριμένο, περιμένω τα mail σας στο [email protected].
Aπό τη στιγμή που το μεσοβδόμαδο πρόγραμμα είναι να ‘χαμε να λέγαμε, σήμερα λέω να μιλήσουμε λίγο παραπάνω για τη νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης, τη Λίβερπουλ. Θα ξετυλίξουμε το κουβάρι από την πρώτη ημέρα του Κλοπ μέχρι τον τελικό του Σαββάτου. Θα δείτε ότι βγαίνουν ωραία συμπεράσματα και είναι κάποια πράγματα που θεωρώ σωστό να τα λέμε και να τα γράφουμε. Και για να θυμόμαστε πως και τι και επειδή μπορεί να τα ξαναβρούμε μπροστά μας.
Το έχουμε πει κι άλλες φορές, εκτός από την κλασική έννοια της πιάτσας, αυτή του τιπστερά (την οποία λέξη τη σιχαίνομαι προσωπικά), δεν παύουμε να το ψάχνουμε λίγο παραπάνω το… άθλημα. Το ποδόσφαιρο κυρίως, αλλά και το μπάσκετ. Βλέπουμε μπάλα, βλέπουμε μπάσκετ, μας αρέσει να βλέπουμε και πέρα από τις τέσσερις γραμμές και πολλές φορές μέσα από τη μελέτη, το ψάξιμο και την κουβέντα βγαίνουν πολύ σημαντικά πράγματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στο στοίχημα.
Οι πρώτοι μήνες στην Αγγλία
Ο Γιούργκεν Κλοπ ανέλαβε τη Λίβερπουλ μέσα Οκτώβρη το 2015, αντικαθιστώντας τον αποτυχημένο Μπρένταν Ρότζερς (δεν πήρε τίποτα στα τρία χρόνια που κάθισε στον πάγκο των «ρεντς»). Ο Γερμανός είχε αποχωρήσει λίγους μήνες νωρίτερα από τη Ντόρτμουντ, με την οποία σε 7 χρόνια κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο, ένα Σούπερ Καπ και έφτασε ως τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2013.
Άλλο Γερμανία όμως, άλλο Αγγλία. Ο Κλοπ βρήκε στη Λίβερπουλ ένα μέτριο ρόστερ. Με πιο ποιοτικούς παίκτες τον Κουτίνιο (που δεν είχε κάνει ακόμα το ξεπέταγμα), τον Λαλάνα, τον Αλεν, τον Λούκας, τον Μπεντέκε, τον Στάριτζ και τον Φιρμίνο που μόλις είχε αποκτηθεί. Προφανώς δεν θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος πολλά από την πρώτη σεζόν, ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα ήταν φτιαγμένη από άλλον.
Παρ’ όλα αυτά κατά διαστήματα η Λίβερπουλ έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, ποδόσφαιρο-Κλοπ, και παραλίγο να πάρει και κούπες. Συγκεκριμένα, έχασε στον τελικό του Λιγκ Καπ από τη Μάντσεστερ Σίτι (στα πέναλτι) και στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ από τη Σεβίλλη (3-1). Highlight η πρόκριση επί της Γιουνάιτεντ στους «16» του Γιουρόπα Λιγκ. Τερμάτισε όμως 8η στην Πρέμιερ Λιγκ και έμεινε εκτός Ευρώπης.
Κάπου εδώ να θυμηθούμε το… θεϊκό βιντεάκι που είχε κυκλοφορήσει το 2016, όπου ένας φίλος της Λίβερπουλ διαμαρτύρεται για την τιμή του εισιτηρίου σε σχέση με τους… Μίλνερ και Χέντερσον που είναι αναγκασμένος να βλέπει. Μπορεί τώρα να μας φαίνεται… περίεργος και γραφικούλης, αλλά τότε τουλάχιστον το 70% των οπαδών της Λίβερπουλ είχαν την ίδια άποψη! Απολαύστε τον:
Πρώτο καλοκαίρι
Ο σχεδιασμός της επόμενης σεζόν (2016-17) ήταν για πρώτη φορά εξ ολοκλήρου δικός του. Ηθελε οπωσδήποτε στόπερ και πήρε δύο: τον Μάτιπ από τη Σάλκε για βασικό και τον Κλάβαν από την Αουγκσμπουργκ για εναλλακτική. Ηθελε γκολκίπερ και έφερε τον Κάριους από τη Μάιντζ. Ακριβότερες μεταγραφές του ο Βαϊνάλντουμ από τη Νιουκάστλ (23 εκατ.) και ο Μανέ από τη Σαουθάμπτον (30 εκατ.). Όπως βλέπετε, τρία χρόνια μετά, οι τρεις από τις πέντε πρώτες μεταγραφές του Κλοπ ήταν βασικοί στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ…
Επιπλέον, ξεφορτώθηκε ένα σωρό μετριότητες από το ρόστερ, παίρνοντας το ρίσκο να δουλέψει με λιγότερους παίκτες. Στο τέλος της σεζόν η Λίβερπουλ πετυχαίνει τον βασικό στόχο που ήταν η έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ, τερματίζοντας 4η. Εμφανής η επιθετική της βελτίωση αλλά με πολλά σκαμπανεβάσματα (10 ισοπαλίες σε 38 ματς). Στο Κύπελλο και στο Λιγκ Καπ δεν διακρίθηκε. Ηταν ένα μικρό βήμα μπροστά στο πρωτάθλημα σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο.
Αρχίζει η… ωρίμανση
Μοχάμεντ Σαλάχ (36,9 εκατ.), Ρόμπερτσον (8 εκατ.), Τσάμπερλεϊν (35 εκατ.), Σολάνκε (ελεύθερος) ήταν οι τέσσερις μεταγραφές του καλοκαιριού. Οι δύο από αυτούς, δύο χρόνια μετά, έπαιξαν βασικοί στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Η Λίβερπουλ παίζει εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, προχωράει βήμα-βήμα στο Τσάμπιονς Λιγκ, όμως στην Πρέμιερ Λιγκ εξακολουθεί να έχει πολλά πάνω-κάτω και να γκελάρει σε ματς που θεωρητικά είναι «εύκολα». Κι αυτό γίνεται κυρίως λόγω της αμυντικής ανισορροπίας.
Τον Ιανουάριο χάνει και τον ηγέτη της, έδωσε τον Κουτίνιο στην Μπαρτσελόνα. Πήρε, όμως, τον Φαν Ντάικ από τη Σαουθάμπτον, δίνοντας τα περισσότερα χρήματα που έχουν δοθεί ποτέ για στόπερ (75 εκατ. λίρες). Ακούστηκαν πολλά, κάποιοι ξενέρωσαν, όμως ενάμιση χρόνο μετά, ο Φαν Ντάικ όχι μόνο έπαιξε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ αλλά είναι ο καλύτερος στόπερ στην Ευρώπη.
Την ώρα που η Λίβερπουλ έμενε για δεύτερη σερί σεζόν στην 4η θέση του πρωταθλήματος (παίζοντας παρ’ όλα αυτά εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, με 84 γκολ αλλά και 38 παθητικό), στο Τσάμπιονς Λιγκ έκανε την υπέρβασή της: τελικός Τσάμπιονς Λιγκ, με αντίπαλο τη «βασίλισσα» Ρεάλ. Εκεί η διαφορά ποιότητας ήταν εμφανής. Ο Κάριους, που ήταν επιλογή του Κλοπ για το Νο1, ήταν πολύ κακός. Από τις λίγες μεταγραφές που δεν του βγήκαν του Γερμανού. Η ήττα από τη Ρεάλ είναι από τις πιο κλασικές περιπτώσεις που λέμε «διδακτική ήττα».
Το πως φτάσαμε στο σήμερα αλλά και τι προβλέπεται για την επόμενη ημέρα, στη συνέχεια του κειμένου στο betsellers.com
