Η LaLiga επιστρέφει μετά βαΐων και κλάδων με το Σεβίλλη – Μπέτις, τρεις μήνες μετά από εκείνο το εξ αναβολής Εϊμπαρ – Σοσιεδάδ στις 10 Μαρτίου. Μοιάζει με πρεμιέρα Αυγούστου όσον αφορά στα προγνωστικά Ισπανία για το στοίχημα, αλλά δεν είναι. Στην πραγματικότητα οι καταστάσεις και οι συνθήκες είναι αρκετά διαφορετικές…
Αφενός τα φιλικά του καλοκαιριού βοηθάνε στην ομαλή μετάβαση των ποδοσφαιριστών από τις προπονήσεις στην ένταση των αγώνων, αφετέρου εκείνη την εποχή έχουμε στα χέρια μας κλίμα από την προετοιμασία και απολογισμό μεταγραφών, έστω σε θεωρητική βάση. Είναι κάποια στοιχεία που μπαίνουν στη ζυγαριά.
Αντίθετα, τώρα δεν έχουμε σχεδόν τίποτα. Πανομοιότυπα ρεπορτάζ και παρόμοιες δηλώσεις από τους πρωταγωνιστές, άπαντες ανυπόμονοι να μπουν στη μάχη. Ακόμα και το βαθμολογικό κίνητρο, έχοντας διανύσει τα 3/4 της περιόδου, καταρχάς μπαίνει στην άκρη. Όταν ένας ποδοσφαιριστής έχει να παίξει μπάλα τρεις μήνες, βρίσκει από μόνος του αρκετό κίνητρο για να αγωνιστεί με ενθουσιασμό και να τα δώσει όλα μες το γήπεδο. Δεν χρειάζεται να διεκδικεί μεγάλους στόχους για να παίξει καλύτερα. Αργότερα βέβαια, όσο προχωράμε προς τη λήξη, αυτό θα αλλάζει.
Προγνωστικά Ισπανία
Οσον αφορά στο σημερινό ντέρμπι, η μεγάλη μεταξύ τους διαφορά (14 πόντων) στη βαθμολογία, δεν λέει απαραίτητα όλη την αλήθεια. Είναι γνωστό ότι η Μπέτις έχει αδικήσει τον εαυτό της φέτος και έπρεπε να είναι ψηλότερα. Το δικό μου σκεπτικό -όχι μόνο για σήμερα, αλλά για όλη την πρώτη αγωνιστική μετά το lockdown- είναι ότι τα φαβορί, ύστερα από τέτοια διακοπή, έχουν ακόμα μικρότερη αξία. Αυτός, πιθανότατα, είναι κι ένας από τους βασικούς λόγους της σημαντικής ανόδου του άσου στο συγκεκριμένο ματς. Την 1η Μαρτίου η αρχική τιμή για νίκη της Σεβίλλης ήταν στο 1.61 και σήμερα κινείται κοντά στο 1.90.
Ισοπαλία «βλέπω», αλλά μέχρι εκεί. Το goal/goal και το over απορρίπτονται γιατί κινούνται χαμηλά και προσφέρονται σε αποδόσεις που παραπέμπουν σε κανονική ροή της σεζόν, όχι στη σημερινή κατάσταση. Αν ντε και καλά έπρεπε να παίξω κάτι, θα περίμενα το live. Από τη στιγμή που μιλάμε για έναν μίνι μαραθώνιο 40 ημερών με σερί αγωνιστική δράση, δεν υπάρχει λόγος για βιασύνη. Υπομονή… έτσι κι αλλιώς θα τα λέμε σχεδόν σε καθημερινή βάση.