Καλημέρα. Μετά τη διακοπή λόγω αγωνιστικών υποχρεώσεων των Εθνικών ομάδων η δράση επιστρέφει σε όλα τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Επιστροφή στα κλασικά και ωραία που προσωπικά αισθάνομαι να μου έλειψαν περισσότερο από κάθε άλλη φορά, μιας και τις συζητήσεις μονοπωλούσαν οι αποτυχίες μας σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.
Η Εθνική μας μοναξιά
Η Εθνική ομάδα γνώρισε την άνθηση για μία δεκαετία. Έκανε το τεράστιο «μπαμ» το 2004, για εμένα η μεγαλύτερη έκπληξη διαχρονικά σε ομαδικό σπορ, με το «άστρο» μας να σβήνει το καλοκαίρι του 2014 μετά το χαμένο πέναλτι του Γκέκα κόντρα στην Κόστα Ρίκα για την πρόκριση στα προημιτελικά του Μουντιάλ.
Απέχοντας πέντε χρόνια από τις επιτυχίες και δεχόμενοι πολλές και μεγάλες «σφαλιάρες» σε αυτό το διάστημα, νιώθω σαν να έχουμε επιστρέψει σε εποχές Ιορντανέσκου, όταν χάναμε στο ΟΑΚΑ από τη Λετονία. Αυτή είναι η πραγματικότητα και η κανονικότητα του ποδοσφαίρου μας άλλωστε βάσει πρωταθλήματος. Το απόστημα επέστρεψε και δύσκολα θα σπάσει. Δεν νομίζω καν να υπάρχει η θέληση για κάτι τέτοιο στην παρούσα φάση.
Η «αρρώστια» που υπάρχει απεικονίζεται στην αλλαγή του Γιαννούλη στο 86’. Δίχως να έχω κάτι προσωπικό με το παλικάρι ή να αμφισβητώ την παικτική του αξία. Που τον ξέρει ο Ολλανδός Ομοσπονδιακός προπονητής τον Γιαννούλη για να τον βάλει σε εκείνο το χρονικό σημείο, ανεξαρτήτως σκορ; Συνεπώς το ζήτημα είναι να χρησιμοποιούνται συγκεκριμένοι παίκτες για να εμπλουτίζεται το βιογραφικό τους, λέω εγώ τώρα. Αυτά φαίνεται να είναι τα κριτήρια.
Έτσι γινόταν και παλαιότερα μέχρι που ήρθε ο Ότο και δημιούργησε μία ομάδα που πάνω από όλα ήταν οικογένεια. Έβαλε στεγανά. Δεν δίστασε να αφήσει εκτός κορυφαίους παίκτες της εποχής όπως οι Γεωργάτος, Στολτίδης και Ζήκος. Ο Σάντος που τον διαδέχθηκε γνώρισε την ελληνική πραγματικότητα και βάδισε στην ίδια γραμμή μέχρι που τον απαξίωσαν (!) και τον «έφαγαν». Αυτοί που ευθύνονται για την αποχώρησή του δεν ξέρω πότε και αν θα λογοδοτήσουν.
Και δυο κουβέντες για το μπάσκετ. Ο αποκλεισμός σοκ των ΗΠΑ και Σερβίας χρησιμοποιείται από κάποιους σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τη δική μας ομάδα. Μόνο που ο Τζόρτζεβιτς απέτυχε έχοντας πάρει τα προηγούμενα πέντε χρόνια τρία μετάλλια. Λόγω προκριματικών αναγκαστήκαμε να κατέβουμε με φιατάκι στα προκριματικά. Ο οδηγός αν και άπειρος αποδείχθηκε «τίμιος». Δεν τον επιβραβεύεις στέλνοντάς τον σε γκραν πρι με Φεράρι έχοντας απαίτηση να ανέβει στο βάθρο. Ήταν πολλά τα «άλογα» και δεν είχε «χέρια» να κρατήσει όπως έπρεπε το τιμόνι.
Β’ Γαλλίας
Το ξεχείλωσα το σεντόνι σήμερα, τα έβγαλα όμως από μέσα μου. Είναι κι αυτό μίας μορφής ψυχανάλυση και ευχαριστώ για τη συμμετοχή.
Οκτώ ματς διεξάγονται απόψε στο πλαίσιο της 7ης αγωνιστικής της Β’ Γαλλίας. Ξεχωρίζει η αναμέτρηση της Τρουά με την Καέν.
Προγνωστικά Β’ Γαλλίας
Η Τρουά ξεκίνησε με άνετη νίκη στο σπίτι της Νιόρ, ακολούθως όμως μέτρησε τρεις σερί εντός έδρας ήττες, όλες με σκορ 1-2, δύο για το πρωτάθλημα και μία για το Λιγκ Καπ. Κυριότερη αιτία τα αμυντικά κενά και συγκεκριμένα οι κακές επιστροφές σε πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα αιφνιδιασμό του αντιπάλου. Στάθηκε όρθια στην έδρα της Γκρενόμπλ (1-1) και πλέον μετράει δύο διαδοχικά τρίποντα χωρίς να δεχθεί γκολ δείχνοντας να βρίσκει σταθερότητα. Σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για ομάδα φόβητρο. Υπολογίσιμη σίγουρα αλλά ως εκεί.
Η Καέν βρέθηκε από τα σαλόνια (L1) στα αλώνια (L2). Στοχεύει στην άνοδο, η νέα πραγματικότητα όμως της έπεσε βαριά. Βάσει εικόνας φαίνεται να βελτιώνεται διαρκώς. Πριν τη διακοπή διασύρθηκε εντός από τη φορμαρισμένη Χάβρη. Ο πρόεδρός της τρελαμένος και με τους οπαδούς να αποδοκιμάζουν έντονα, ανακοίνωσε άμεσα μεταγραφές. Το είπε και το έκανε. Προχώρησε σε τρεις σημαντικές προσθήκες που θα την βοηθήσουν, κυρίως επιθετικά όπου εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα. Η διακοπή προσέφερε ηρεμία. Το ρόστερ είναι ποιοτικό και έμπειρο. Στον πάγκο κάθεται ο πρώην τεχνικός της Τρουά Αλμέιδα, ο οποίος, όπως είναι λογικό, γνωρίζει την πρώην ομάδα του.
Κοιτάς το σετ. Κάτω από δύο ο άσος, κοντά στο πέντε το διπλό! Ξανακοιτάς. Διαπιστώνεις πως βλέπεις καλά. Περιττό να πούμε πως οι τιμές είναι λάθος και η αξία είναι στην κόντρα. Διπλό και ας λήξει 4-0. Άκου 4.85; Ρε, πάτε καλά;
Εν τάχει
Η Γκινγκάμπ είναι φαβορί κόντρα στη Νανσί που θα έχει απουσίες, το σετ όμως κινείται στα όρια του λάθους. Υπερβολική η τιμή στο διπλό. Απλά δεν αγγίζω. Πιθανά Χ βλέπω στα Νιόρ – Γκρενόμπλ και Σοσό – Βαλενσιέν. Ομάδα των ισοπαλιών η Γκρενόμπλ (τέσσερις σε έξι ματς, όλες με διαφορετικό σκόρ!), «βολικό» μοιάζει σαν αποτέλεσμα στο δεύτερο ζευγάρι.
Στα τάρταρα ο άσος της φορμαρισμένης Χάβρης. Υπάρχει αξία στο Over. Με έβαλε σε σκέψεις ο άσος της Αζαξιό, κυρίως λόγω των πολλών απουσιών της Ορλεάν, είμαι όμως επιφυλακτικός επειδή επιστρέφουμε από διακοπή. Αμφίρροπο το Σαμπλί – Οσέρ.
Δεύτερη επιλογή το καλοπληρωμένο Over στο Ροντέ – Λε Μαν. Άλλη ομάδα οι γηπεδούχοι παίζοντας εντός και άλλη παίζοντας εκτός. Σκόραραν και στα τρία ματς στην «έδρα» τους (φιλοξενούνται ως τον Οκτώβριο στη Τουλούζη), τουλάχιστον από δύο φορές (2-2-3). Η Λε Μαν κράτησε για πρώτη φορά ανέπαφη την εστία της κόντρα στη Σοσό (2-0), μετά από από επτά επίσημα ματς. Μόλις σε ένα παιχνίδια δεν βρήκε δίχτυα και δεν το κάνει τυχαία, καθώς παράγει πολλές φάσεις.
Αυτά για σήμερα. Συνοψίζοντας, διπλό την Καέν και Over στο Ροντέ – Λε Μαν. Καλή τύχη στις επιλογές σας.
