Καλημέρα σε όλους και όλες.
Ξυπνάω, που λέτε, χθες το πρωί και έχω τα διαόλια μου. Στραβοκοιμήθηκα, κακοκοιμήθηκα, γεράματα, δεν ξέρω τι στην ευχή ήταν, αλλά σηκώνομαι, φτιάχνω τον καφέ, κάθομαι μπροστά από το πληκτρολόγιο και με «βρίζω» εσωτερικά.
Γιατί ρε να ποντάρεις τη Στουτγκάρδη και το Αμβούργο όταν πληρώνουν κάτω από 2.00; Οχι ρε. Μην τις προτείνεις, μην τις ποντάρεις. Δεν αξίζουν οι αποδόσεις. Γιατί να προτείνεις κάτι από το ντέρμπι (Μπάγερν – Ντόρτμουντ) όταν δεν ξέρεις την κατάσταση δύο σημαντικών ποδοσφαιριστών της δεύτερης; Δεν θα προτείνεις. Αλλο το προτείνω, άλλο το τζογάρω.
Εβλεπα μετά τα παιχνίδια στην δεύτερη κατηγορία και στα πρώτα λεπτά τους έλεγα, ουφ, τη σκαπούλαρες με τη Στουτγκάρδη που κάνει την Οσναμπρικ να μοιάζει με επιθετική υπερδύναμη στο πρώτο 45λεπτο. Μετάνιωνα ωστόσο, που δεν πρότεινα το Αμβούργο γιατί μπήκε στο παιχνίδι δυνατά, έφτιαξε ευκαιρίες, έβαλε γκολ που ορθά δεν μέτρησε και ξαφνικά μένει με δέκα ποδοσφαιριστές και αντίο ζωή. Αυτό τελικά, τυχερά το γλίτωσα.
Αυτά κι άλλα διάφορα σκεφτόμουν, μην σας κουράζω, και έτσι, πέρασε μία μέρα όπου το blog μου περιλάμβανε δύο επιλογές, περισσότερο έτσι για να υπάρχουν, για χαμηλό ποντάρισμα χωρίς απαιτήσεις. Πέρασαν αλλά δεν ενθουσιάστηκα κιόλας. Δεν είχα κέφι. Στραβωμένος.
Σήμερα (ουχί με διαόλια, αλλά έτσι και δεν περάσει η επιλογή θα σκεφτώ μήπως τα καθιερώσω) το διπλό της Λέβερκουζεν που πρότεινα και στην εφημερίδα θα το κρατήσω. Κι αν στην Ελλάδα για κάποιο λόγο, κάποιοι της κόλλησαν το παρατσούκλι ασπιρίνες, εγώ θα το χρησιμοποιήσω μόνο για να γράψω πως η επιλογή του διπλού της γίνεται με απόλυτη επίγνωση πως όταν θα βλέπω το παιχνίδι μπορεί να μην απαιτούνται απλά ασπιρίνες αλλά κάτι πιο βαρύ ώστε να αντέξω.
Χρειάζεται γερό στομάχι προκειμένου να ποντάρεις την συγκεκριμένη ομάδα. Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει μαζί της. Μπορεί να κάνει δύο γκάφες και να διαλυθεί το παιχνίδι της. Μπορεί να έχει τέτοιο επίπεδο συγκέντρωσης, όπως απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης και να αξιοποιήσει την καθαρά πτωτική πορεία απόδοσης της Βόλφσμπουργκ εξαιτίας του μικρού ροτέισον που κάνει και της κόπωσης των ποδοσφαιριστών της.
Διπλό και μακάρι να αντέξω (να τη βλέπω).
Καλές εμπνεύσεις να έχετε.
