Καλημέρα σε όλους και όλες. Η έναρξη της δεύτερης κατηγορίας της Γερμανίας είναι προ των πυλών. Μέσω της εφημερίδας έγινε η πρώτη προσέγγιση, μέσω αυτού του χώρου δύναται να γίνει η περισσότερη αναλυτική της, με την απαραίτητη επισήμανση ότι μέχρι να τελειώσει η μεταγραφική περίοδος στις 2 Σεπτεμβρίου πολλά μπορεί να αλλάξουν. Ο σχολιασμός αφορά το τώρα.
Αρχίζουμε από τις τέσσερις ομάδες που λογίζονται ως τα φαβορί για την άνοδο. Είναι οι τρεις που υποβιβάστηκαν την περασμένη σεζόν από την πρώτη κατηγορία, η Στουτγκάρδη, το Αννόβερο και η Νυρεμβέργη και το Αμβούργο που κατάφερε και… ξέμεινε.
Η Στουτγκάρδη έχει ως νέο προπονητή τον Τιμ Βάλτερ. Καθαρά επιθετική η νοοτροπία του. Θέλει να παίζει ψηλά η ομάδα του, να πιέζει, να κλέβει μπάλες και αυτό όπως μπορείτε να καταλάβετε αφήνει εκτεθειμένα τα μετόπισθεν σε περίπτωση που κάποια μεταβίβαση είναι λανθασμένη.
Στη Χόλσταϊν Κιέλου την περασμένη σεζόν το παραπάνω «πακέτο» δούλεψε, αλλά δίχως την έλλειψη της πίεσης πρωταθλητισμού. Τώρα καλείται να δουλέψει με πιο ποιοτικό ρόστερ, αλλά και με την πίεση της ανόδου.
Τα φιλικά παιχνίδια έδειξαν πως οι Σουάβοι θα σκοράρουν αρκετά και θα δέχονται με συνέπεια απειλές μέσω αντεπιθέσεων, σε μοντέλο που μάλλον θα θυμίσει λίγο την περσινή Πάντερμπορν, με την διαφορά, όπως τόνισα, πως το ρόστερ έχει περισσότερη ποιότητα.
Αν δεν υπήρχε ο τραυματισμός του νεοφερμένου επιθετικού Κάλαϊτζιτς που θα παίξει από το νέο έτος, αφήνοντας τους Γκόμεζ, Αλ Γκαντιουί ως μόνες καθαρές επιλογές για την κορυφή της επίθεσης, θα έλεγα πως η μόνη θέση που το ρόστερ δεν είναι «διπλά» καλυμμένο είναι εκείνη του δεξιού μπακ. Πίσω από τον Στέντσελ υπάρχει μόνο ο άπειρος Μακ.
Ζητείται δημιουργικός χαφ
Το Αννόβερο με πείθει λιγότερο από την προαναφερθείσα τετράδα ομάδων. Επανάφερε τον Μίρκο Σλόμκα στην τεχνική ηγεσία, πήρε και τον Γιάν Σλάουντραφ, παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του, στο πόστο του αθλητικού διευθυντή και νομίζω πως προσπαθεί μέσω προσώπων αγαπητών στους φιλάθλους να εξασφαλίσει πίστωση χρόνου από αυτούς. Είναι γνωστές οι αντιπαραθέσεις του προέδρου Μάρτιν Κιντ με τον πυρήνα των οργανωμένων υποστηρικτών.
Το ρόστερ δεν μου αρέσει. Ηρθε για παράδειγμα, ο Τσίλερ ως βασικός τερματοφύλακας. ΟΚ, πολύ καλός για την κατηγορία, ήθελε να γυρίσει, τον αγαπάει ο κόσμος, αλλά το πρόβλημα είναι πως η άφιξή του έκανε τους Εσερ, Τσάουνερ να θέλουν να φύγουν και αν αυτό συμβεί, το ρόστερ δεν θα έχει «καλό» δεύτερο τερματοφύλακα στην ιεραρχία. Με λίγα λόγια, ο Τσίλερ δεν ήταν και απαραίτητος. Εβγαινε η σεζόν και με τον Εσερ.
Η άμυνά του είναι ΟΚ από πλευράς επιλογών, αλλά η μεσαία γραμμή στερείται ποδοσφαιριστή με ικανότητα δημιουργίας από τον κεντρικό άξονα. Στα φιλικά παιχνίδια υπήρχε σημαντικό πρόβλημα δημιουργίας όταν η αντίπαλος έπαιζε κλειστά. Αυτό συνέβη και στο τελευταίο τεστ (0-1) με τη Χρόνιγχεν.
Αν ο Βάινταντ κατορθώσει στην κορυφή της επίθεσης να σκοράρει από… μισή ευκαιρία, τότε το Αννόβερο θα μπορέσει να διεκδικήσει την άνοδο. Εκτιμώ ωστόσο, πως για να πατήσει καλύτερα στα πόδια του πρέπει να πάρει δημιουργικό χαφ.
Ισως θέλει λίγο… θράσος
Από τη Νυρεμβέργη δεν περιμένω το ελκυστικό, παραγωγικό ποδόσφαιρο που μάλλον θα μας προσφέρει σε αρκετά παιχνίδια της η Στουτγκάρδη. Περιμένω όμως, την πιο οργανωμένη ομάδα της «Big Four». Τον νέο προπονητή, τον Νταμίρ Κάναντι τον μάθατε υποθέτω από την παρουσία του στον Ατρόμητο. Κυνηγάει την ουσία, και την κυνηγάει καλά.
Ο σχεδιασμός του ρόστερ ήταν σωστός. Η χημεία της μεσαίας γραμμής μου αρέσει, με ποδοσφαιριστές που άλλοι είναι δυναμικοί εργάτες και άλλοι έχουν περισσότερο την δημιουργία και την επίθεση στο αίμα τους. Ισως στην θέση του αριστερού μπακ να υπάρξει μικρή πτώση ποιότητας εξαιτίας της αποχώρησης του Λάιμπολντ, αλλά ΟΚ, ουδείς μπορεί να είναι τέλειος.
Η εικόνα της στα φιλικά ήταν πειστική, με αποκορύφωμα το 1-1 απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν, πήρε ιδιαίτερα καλό βαθμό ανασταλτικά ενώ επιθετικά δεν έβγαλε μάτια αλλά ήταν προς το θετικό, και νομίζω πως αν ο Μπέρενς επαναλάβει την MVP σεζόν που έκανε στην πορεία της ανόδου των Φράγκων προ δύο ετών στην μεγάλη κατηγορία, το «πακέτο» της μπορεί να αποδειχτεί το πιο ουσιαστικό. Αν βγάλει και λίγο επιθετικό θράσος περισσότερο…
Ζητείται πειθαρχία
Το Αμβούργο θα εμφανιστεί και αυτό με νέο προπονητή. Ο Ντίτερ Χέκινγκ «κατέβηκε» μία κατηγορία με πρώτο στόχο να αυξήσει την πειθαρχία και να χαρίσει στο Αμβούργο καθαρή αγωνιστική ταυτότητα.
Οι κινήσεις που έγιναν στις μεταγραφές, κινήσεις χωρίς άνεση οικονομική (σ.σ. οκτώ σερί σεζόν το Αμβούργο κλείνει με χασούρα τα αγωνιστικά έτη), εστίασαν στην αναδόμηση της αμυντικής τετράδας. Στα χαφ και στην επίθεση υπάρχουν δύο στοιχήματα που θα καθορίσουν αν η μαγιά θα πετύχει.
Το πρώτο είναι αν ο Φάιν θα καταφέρει να εξελιχθεί ως αμυντικός μέσος και να είναι ακόμα καλύτερος σε σχέση με την εικόνα που μας έδειξε πέρσι στη Γιάν Ρέγκενσμπουργκ. Το δεύτερο είναι αν ο Κίτελ αρκεί ώστε μαζί με τον Χαντ να προσφέρουν δημιουργία και σκοράρισμα από την μεσοεπιθετική γραμμή. Από τον Χίντερζεερ περιμένω μία κλασσική σεζόν 13+γκολ στην κορυφή της επίθεσης.
Αν η απάντηση σε αυτά τα δύο αποδειχτεί πως θα είναι το ναι, κάτι που δεν φάνηκε στα φιλικά, η επίθεση δεν έπεισε σε αυτά, τότε το Αμβούργο το περιμένω πάνω από το Αννόβερο και σε μάχη διάρκειας και σταθερότητας με τη Νυρεμβέργη για την δεύτερη θέση της βαθμολογίας. Αν όμως, κάτι από τα δύο δεν βγει, σε συνδυασμό με τους ευπαθέστατους σε τραυματισμούς κεντρικούς αμυντικούς Εβέρτον, Παπαδόπουλο, το «πακέτο» που βγαίνει μου μοιάζει υποδεέστερο, έστω και λίγο, εκείνου της Νυρεμβέργης.
Πίσω από την Big Four
Πάμε τώρα στις ομάδες που οδεύουν για σεζόν από τη μέση της βαθμολογίας και πάνω και που υπό προϋποθέσεις μπορεί και να φτάσουν σε σημείο να φλερτάρουν με την τρίτη θέση αν και μόνο αν δύο από τις τέσσερις μεγάλες εμφανίσουν περισσότερες αδυναμίες απ’ όσες θεωρητικά περιμένω.
Η Χάιντενχαϊμ έχασε δύο βασικά στελέχη, τον αμυντικό χαφ Αντριχ και τον μεσοεπιθετικό Ντόφενταν, έφυγε και ο καλός ρολίστας ακραίος χαφ Σκάρκε και ο ηγέτης των χαφ Σνάτερερ, ο επί σειρά ετών MVP της, έφτασε τα 34 έτη και η περασμένη σεζόν εμφάνισε αυξητική συχνότητα εμφάνισης τραυματισμών.
Στη Βάδη ωστόσο, το «in Frank Schmidt we trust» ζει και βασιλεύει. Ο εδώ και δώδεκα έτη προπονητής της Χάιντενχαϊμ, ο Φρανκ Σμιντ, έχει αποδείξει όλα αυτά τα έτη πως είναι ικανός να τερματίσει τις δυνατότητες των συνόλων που διαθέτει και πως ακόμα και σε σεζόν που τα πράγματα δεν του βγαίνουν όπως τα περίμενε, μπορεί να πετύχει τον ελάχιστο δυνατό στόχο.
Στην θεωρία η Χάιντενχαϊμ δεν θα επαναλάβει την περσινή σεζόν που ήταν η καλύτερη της ιστορίας της αλλά την περιμένω να έχει ασφαλή σεζόν. Αν δε, ο Σμιντ πέσει τόσο μέσα και ο Μπιανκάντι (Χάνζα Ρόστοκ) είναι ο μεσοεπιθετικός που θα του καλύψει το κενό του Ντόφενταν ή αν ο Λάιπερτς «αναστηθεί», η σεζόν θα είναι πάνω από ασφαλής.
Το πρώτο ερωτηματικό
Η Χόλσταϊν Κιέλου είναι ένα από τα ερωτηματικά μου. Όπως και το περασμένο καλοκαίρι, έτσι και σε αυτό, κλήθηκε να φτιάξει ομάδα από το μηδέν. Πάλι με νέο προπονητή, τον Αντρέ Σούμπερτ αυτή τη φορά, πάλι με πολλούς βασικούς ποδοσφαιριστές (Κρόνχολμ, Κινσόμπι, Σίντλερ) να φεύγουν, πάλι με καλούς ρολίστες (Μπένεζ, Κάμερμπαουερ, Οκουγκάβα, Χόνζακ) να αποχωρούν επειδή τελείωσαν οι δανεισμοί τους.
Εκ νέου θα επιχειρήσει να της βγουν κάποιοι από τους «άσημους» ποδοσφαιριστές που διάλεξε (Μπακού, Εμπερβαϊν, Χάνζλικ, Λάουερμπαχ), είναι θετικό πως διατήρησε τουλάχιστον την βασική αμυντική τετράδα της (με νέο βασικό τερματοφύλακα βεβαίως), αλλά πρώτα θέλω να την δω και μετά να αξιολογήσω. Εχει ακόμα τα μάτια της ανοιχτά στις μεταγραφές, χρειάζεται ενίσχυση.
Ωρα για… απαιτήσεις
Από την Αρμίνια Μπίλεφελντ έχω απαιτήσεις. Από τη στιγμή που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ο Ούβε Νόιχαουζ τον Δεκέμβριο του 2018, μάζεψε 1,89 βαθμούς ανά παιχνίδι, ήταν η καλύτερη ομάδα σε συγκομιδή βαθμών στο δεύτερο μισό της περασμένης σεζόν και βελτιώθηκε σε κάθε γραμμή της.
Αρχίζει πρακτικά από το σημείο που σταμάτησε. Μόνο ο στόπερ Μπέρνερ είναι βασικό στέλεχος που αποχώρησε, οπότε στην θεωρία, αν ο Νίλσον που επιλέχθηκε για την αντικατάσταση της βγει, τότε οι προϋποθέσεις ώστε να είναι αυτή η ομάδα που θα καταλήξει στο τέλος πέμπτη στην βαθμολογία και να είναι η πρώτη υποψήφια ώστε να αξιοποιήσει την πτώση κάποιας της Big Four και να πάει πιο ψηλά, είναι καλές.
Η Ντάρμσταντ και η Μπόχουμ είναι οι επόμενες ομάδες τις οποίες περιμένω να έχουν ασφαλή σεζόν και αν όλα πάνε δεξιά να φλερτάρουν με κάτι καλύτερο.
Φτάνει ο Ντουρσούν;
Το πάρε-δώσε της Ντάρμσταντ μοιάζει να έχει περισσότερες αποχωρήσεις από αφίξεις. Ποσοτικά αυτό ισχύει αλλά ποιοτικά δεν νομίζω πως ισχύει. Ο προπονητής Δημήτρης Γραμμόζης που ανέλαβε κατά την διάρκεια της περασμένης σεζόν και μπόρεσε να δώσει στα «κρίνα» πιο συμπαθητική εικόνα στο επιθετικό κομμάτι, έχει στα χέρια του ρόστερ πιο «γεμάτο» σε όλες τις θέσεις με εξαίρεση εκείνη του επιθετικού κορυφής.
Θα χρειαστεί αρκετή συνεισφορά από τους μεσοεπιθετικούς στο σκοράρισμα ώστε το γκολ να έρθει πιο εύκολα. Καλός, εργάτης ο Ντουρσούν στην κορυφή της επίθεσης, αλλά γκολτζή ολκής δεν τον λες. Θα χρειαστεί επίσης, ο νεοφερμένος τερματοφύλακας Σούεν να δώσει το 90% της συνεισφοράς που είχε ο εξαιρετικός πέρσι Οϊερ Φερνάντεζ, που αποχώρησε για το Αμβούργο.
Αυτοί είναι οι δύο τομείς που η Ντάρμσταντ ίσως έχει «θέμα» κατά την πορεία της σεζόν. Την περιμένω όμως, ομοιογενή, οργανωμένη και δύσκολη αντίπαλο για κάθε ομάδα.
Κι εδώ λείπει ο «μπόμπερ»
Η Μπόχουμ είδε στο δεύτερο μισό της προηγούμενης σεζόν ότι το νέο αίμα, τα πιτσιρίκια που έριξε στην μάχη, της χάρισαν περισσότερη ζωντάνια, την έκαναν να παίζει και κατά διαστήματα όμορφο ποδόσφαιρο.
Ο προπονητής Ρόμπιν Ντουτ είχε επιχειρήσει αρχικά να ποντάρει σε «βετεράνους» και να φτιάξει ομάδα που θα κέρδιζε με όπλο πρώτα την άμυνα και την προσοχή, αλλά δεν του βγήκε. Αλλαξε ρότα και μάλλον θα μείνει πιστός σε αυτή.
Το ρόστερ της είναι ΟΚ στην άμυνα και στα χαφ, αλλά η αποχώρηση του Χίντερζεερ, του καλύτερου σκόρερ, αφήνει τους «παλιούς» Γκανβουλά, Τσόλερ με την αποστολή να προσφέρουν τα τέρματα του Αυστριακού. Δύσκολο. Καλό θα ήταν να έχει πάρει έναν καλό σκόρερ. Αν τώρα, κάποιος μεσοεπιθετικός (π.χ. Βάινταντ) κάνει σεζόν καριέρας στο σκοράρισμα, η κουβέντα αλλάζει.
Πάνω κάτω στο ίδιο καζάνι
Ολες οι υπόλοιπες ομάδες της κατηγορίας νομίζω πως πάνω κάτω βράζουν αυτή τη στιγμή στο ίδιο καζάνι. Ολες θέλουν να βγουν από αυτό χωρίς να έχουν καεί και να εξασφαλίσουν την παραμονή στην κατηγορία.
Η Γιάν Ρέγκενσμπουργκ μας χάρισε πολλά όμορφα παιχνίδια στα δύο έτη που την είδαμε με τον Αχιμ Μπάιερλοτσερ προπονητή. Αποχώρησε αυτός, ανέλαβε ο βοηθός του, ο Μερσάντ Σελιμπέγκοβιτς, για την παρθενική εργασία του ως πρώτος προπονητής, και απ’ όσα διαβάζω δεν αλλάζει κάτι σε σχέση με το σκεπτικό παιχνιδιού.
Το πρόβλημα; Βασικά στελέχη όπως ο Πέντκε (τερματοφύλακας), ο Φάιν (αμυντικός χαφ), ο Ανταμιάν (αριστερός μεσοεπιθετικός) και ο Αλ Γκαντιουί (επιθετικός) αποχώρησαν. Για κάθε αποχώρηση δεν μπορώ να είμαι βέβαιος αυτή τη στιγμή πως η πλήρωση θα είναι πετυχημένη.
Ακόμα ψάχνεται…
Η Ζανκτ Πάουλι συνεχίζει με προπονητή τον Γιός Λούχουκαϊ που ανέλαβε τον περασμένο Απρίλιο και μέτρησε μία νίκη σε έξι παιχνίδια. Όπως σε όλο το προηγούμενο πρωτάθλημα, που η ομάδα του Αμβούργου αντιμετώπιζε πολλούς τραυματισμούς, έτσι και τώρα. Η προετοιμασία της ήταν γεμάτη από τραυματισμούς.
Το ρόστερ είναι θεωρητικά υποδεέστερο σε σχέση με την περασμένη σεζόν και σκεφτείτε πως οι δύο από τους τρεις νεοφερμένους, ο χαφ Μπενατέλι και ο επιθετικός χαφ Τάστσι, έχασαν σχεδόν όλη την προετοιμασία εξαιτίας τραυματισμών. Ο τρίτος, ο στόπερ Εστιγκαρντ, αποκτήθηκε μόλις προ πέντε ημερών. Δανεικός.
Ακόμα ψάχνεται μεταγραφικά, θέλει να πάρει ποδοσφαιριστές με κύριο προσόν την ταχύτητα, αυτή τη στιγμή έχει ως μόνο υγιή επιθετικό κορυφής τον Διαμαντάκο και γενικά οι τόνοι παραμένουν χαμηλοί. Ο Λούχουκαϊ εκτιμά πως η σεζόν θα είναι δύσκολη.
Το δεύτερο ερωτηματικό
Με την Ντινάμο Δρέσδης δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Ο Κρίστιαν Φιέλ δεν μου έδειξε κάτι το ιδιαίτερο στους μήνες που έκατσε στην τεχνική ηγεσία την περασμένη σεζόν. Το ισοζύγιο των μεταγραφών μου μοιάζει αρνητικό.
Δεν είμαι βέβαιος ότι το κενό που άφησε η αποχώρηση του τερματοφύλακα Σούμπερτ θα καλυφθεί κι ας έρχεται ο Μπρολ με ωραίες περγαμηνές από την Γκρόσασπαχ και με την ταμπέλα του «σπεσιαλίστα» στα πέναλτι.
Στα στόπερ η αποχώρηση των Ντούμιτς, Γκόντερ άφησε μόνο τους Μπάλας, Γ. Μίλερ ως κλασσικές επιλογές. Χάρτμαν, Νικολάου και Χαμαλάινεν θα συνεισφέρουν υπηρεσιακά. Χρειάζεται ενίσχυση.
Η επίθεσή της που για δύο σερί σεζόν δεν γοήτευσε δεν αναμένεται να έχει κάποιο νέο πρόσωπο. Οι νεοφερμένοι Κλίνγκεμπουργκ (Πρόισεν Μίνστερ) και Τάφερνερ (Βάκερ Ινσμπρουκ) δεν προορίζονται για βασικοί και ομολογώ πως δεν έχω εικόνα τους ώστε να αξιολογήσω αυτή τη στιγμή το αν μπορούν να ανεβάσουν το επίπεδο.
Προσθέτω και ότι στα φιλικά παιχνίδια δεν έπεισε και ολοκλήρωσα τα δεδομένα προβληματισμού.
Ποιος «μικρός» θα μεγαλώσει;
Παρόμοια περίπτωση με τον Κρίστιαν Φιέλ είναι ο Στέφαν Λάιτλ στην Γκρόιτερ Φιρτ. Η αλήθεια είναι πως σε αντίθεση με τον Φιέλ έδωσε στην Γκρόιτερ Φιρτ πιο καθαρή ταυτότητα στο διάστημα που την διαχειρίστηκε στο προηγούμενο πρωτάθλημα.
Το πρόβλημά του είναι πως είναι υποχρεωμένος να αναδείξει ποδοσφαιριστές διότι τα οικονομικά του συλλόγου δεν επιτρέπουν την υπογραφή ποδοσφαιριστών «ονομάτων». Πάλι καλά που έμειναν στο ρόστερ ο Σάρπαϊ και ο Ζέγκουϊν, δανεικοί πέρσι.
Κρυστάλλινη μπάλα δεν έχω ώστε να ξέρω ποιος ή ποιοι από τους μικρούς που πήρε (Λούνγκβιτς, Τσαν, Κερ) θα της βγει, οι εκτιμήσεις που διαβάζω δεν προμηνύουν κάτι το συγκλονιστικά καλύτερο, οπότε και εδώ κρατάω στάση πρώτα να δω και μετά να τοποθετηθώ με περισσότερη σιγουριά.
Στα φιλικά παιχνίδια της η άμυνα άρεσε, η επίθεση όχι. Απέναντι σε κλειστές άμυνες είχε προβλήματα δημιουργίας και για αυτό στις μεταγραφές ψάχνει ακραίο μεσοεπιθετικό αλλά και επιθετικό.
Κλασσικά πράγματα
Η Αουε λογικά θα είναι η κλασσική Αουε. Στα περισσότερα παιχνίδια της θα είναι «λίγη» επιθετικά. Αναλαμπές σκοραρίσματος θα έχει. Στόχος της ήταν να αποκτήσει ποδοσφαιριστές με νοοτροπία νικητή σε κάθε γραμμή, αλλά τα χρήματα απουσιάζουν οπότε το πάει… σιγά σιγά στις μεταγραφές. Ακόμα ψάχνει.
Καλή προσθήκη ο Γκόντερ για τα στόπερ αλλά μετά, δεν ξέρω. Τον Ντόφερνερ για παράδειγμα, που ήρθε δανεικός από τη Φράιμπουργκ ώστε να καλύψει το κενό που άφησε στο ρόστερ η αποχώρηση του ταχύ μεσοεπιθετικού Ιγιόχα δεν τον γνωρίζω.
Είχε και αρκετούς τραυματισμούς στην προετοιμασία της…
Πρώτα να δω…
Η Ζάντχαουζεν καλείται να βρει λύση στο σκοράρισμα. Τα 27/45 γκολ της έφυγαν (Γούτεν, Σλόιζενερ) και να σας πω την αλήθεια, εδώ και δύο εβδομάδες διαβάζω στα ρεπορτάζ της το πόσο βοηθάει στο σκοράρισμα ο Γκίσλασον και μερικές απορίες τις έχω.
Μια χαρά ποδοσφαιριστής είναι ο Ισλανδός, εργάτης για τα χαφ, με αμυντική συνεισφορά, αλλά όποτε έφτανε σε θέση βολής στα δύο χρόνια που τον παρακολουθώ, δεν είχε καλά τελειώματα. Να μεταμορφώθηκε; Να έμαθε; Ως άπιστος Θωμάς επιτρέψτε μου να δω πρώτα και μετά να κρίνω.
Οι καλές προσθήκες που έκανε στο ρόστερ της είναι μεσοεπιθετικών. Και ο Τίρπιτς και ο Μπιάντα μπορούν να βοηθήσουν, ενώ ο Μπουαντούζ που γύρισε στον σύλλογο για να βοηθήσει στην κορυφή της επίθεσης την έχει την κατηγορία, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο του έκανε καλό στην καριέρα του η περιπλάνηση που είχε στην Αραβία.
Και σε αυτήν έχουμε νέο τερματοφύλακα (Φράιζλ αντί Σούεν) οπότε μία… επιφύλαξη την διατηρώ διότι εικόνα του Φράιζλ δεν έχω, ενώ είχε πάρα πολλούς τραυματισμούς στην προετοιμασία. Δεν θα αρχίσει το πρωτάθλημα με το προσωπικό που θα ήθελε να έχει και εξαιτίας αυτού μπορεί να αργήσει να πάρει μπροστά.
Μία άμυνα, μία επίθεση, μία ενδιάμεση
Φινάλε με τις τρεις νεοφερμένες της τρίτης κατηγορίας. Η Οσναμπρικ κράτησε τον βασικό κορμό της αλλά οι Ενγκελ, Τραπ, τα 2/4 της τετράδας άμυνας που μέτρησε πολύ στην άνοδό της, χάνουν την έναρξη της σεζόν, όπως και ο αμυντικός χαφ Χένινγκς.
Δεν κυνήγησε ονόματα στις μεταγραφές αλλά ποδοσφαιριστές που θα ήθελαν να εξελίξουν την καριέρα τους. Εξαίρεση αποτέλεσε ο αριστερός μπακ Βόλτσε που της ανεβάζει την ποιότητα στις στατικές φάσεις.
Στην τακτική της περασμένης σεζόν θα «πατήσει». Ορθολογική την περιμένω, χωρίς μεγάλες μεταπτώσεις, αλλά πρέπει να της βγει το σύνολο ώστε να μείνει στην κατηγορία.
Η Καρλσρούη από τη στιγμή που έχει προπονητή των Αλόις Σβαρτς θα είναι η κλασσική ομάδα που θα λατρεύει να παίζει εναντίον της μπάλας και δεν θα αισθάνεται άνετα όταν θα πρέπει να έχει το ρόλο της ομάδας που ψάχνει τρόπο ώστε να ανοίξει αντίπαλη άμυνα.
Ψάχνει ακόμα ακραίους χαφ ώστε να αυξήσει την ταχύτητα στο παιχνίδι της, θετικό ότι ουδείς βασικός αποχώρησε, οπότε κουτσά στραβά, μάλλον θα τη σώσει την παρτίδα. Αν πάντως, έπρεπε να διαλέξω δυο ομάδες που αν μπορούσα (δεν μπορώ) δεν θα έβλεπα τα παιχνίδια τους, αυτή θα ήταν και η Αουε.
Τέλος, η Βέεν Βίζμπαντεν. Ομάδα που ζει από την επίθεσή της. Το ρόστερ της άλλαξε πάρα πολύ. Όχι τόσο επιθετικά, οπότε το επίπεδο αναμένεται εκ νέου καλό, ειδικά εκτός έδρας, εκεί, αλλά… πίσω. Είναι ένα θέμα το αν θα καταφέρει να αντικαταστήσει τον βασικό τερματοφύλακα Κόλκε, είναι ένα θέμα αν ο Ρέκερ (Μπρόντμπι) και ο Φράνκε (Βόλφσμπουργκ) την βελτιώσουν ανασταλτικά.
Λογικά ωστόσο, θα είναι ομάδα που δεν θα μας χαρίζει βαρετά παιχνίδια.
Αυτά σε πρώτη φάση. Καλή σεζόν να έχουμε.
