Καλησπέρα σε όλους και όλες.
Διάβασα προ ωρών το κείμενο του Πάνου Γαρίδη με τα ερωτήματα για το πού πάει η σεζόν και το ποδόσφαιρο εν όψει της επόμενης αγωνιστικής περιόδου και μου ήρθε έμπνευση (και το έναυσμα) προκειμένου να πάω ένα, δυο βήματα πιο πέρα τώρα, καθώς οι Γερμαναράδες μου ήδη σκέφτονται πιο μακριά.
Δεν ασχολούνται μόνο με τη διαχείριση της τρέχουσας οικονομικής κρίσης και της επιβίωσης των ομάδων, αλλά κοιτάνε και πώς δεν θα βρεθούν στον αέρα σε περίπτωση που κάτι τόσο σημαντικό απειλήσει στο μέλλον την σταθερότητα της Λίγκας τους.
Παρεμπιπτόντως, μιας και το ανάφερα, μετά από την Καρλσρούη που δημόσια είχε παραδεχτεί ότι είναι ομάδα που θα μπει σε καθεστώς ειδικής οικονομικής διαχείρισης αν δεν ολοκληρωθεί η σεζόν (ίσως ακόμα και αν ολοκληρωθεί), μάθαμε ότι και η Σάλκε αντιμετωπίζει σημαντικό πρόβλημα με το ταμείο της και μπορεί να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο.
Το αναφέρω έτσι για να έχετε και εσείς τη σχετική ενημέρωση (μάθαμε τις 2/13 που απειλούνται) και πάμε τώρα για τα του μέλλοντος.
Καλοί και κακοί παρτάκηδες
Το ότι οι Γερμανοί είναι «παρτάκηδες» σε πολιτικό επίπεδο πανευρωπαϊκά το γνωρίζετε. Ετσι είναι, έτσι θα είναι, δεν αλλάζουν. Δικαίως κατηγορούνται ότι λειτουργούν πάντα για το συμφέρον τους στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που πράκτικα δεν λειτουργεί ως Ενωση.
Ουδείς ωστόσο, μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι το σπίτι τους το φροντίζουν και το νοιάζονται. Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο τώρα, ήδη επεξεργάζονται το πώς η Λίγκα τους θα δημιουργήσει ταμείο ασφάλειας. Πώς θα συγκεντρώσει χρήματα που θα χρησιμοποιύνται για τη στήριξη των συλλόγων αν στο μέλλον υπάρξει αντίστοιχη κρίση με την τωρινή.
Αυτή τη στιγμή η Λίγκα παίρνει (μεταξύ άλλων) το 6,5% από το μερτικό κάθε συλλόγου σε ό,τι έχει να κάνει με κεντρικές οικονομικές συμφωνίες. Το ταμείο της είναι γεμάτο, προ μερικών ετών είχε βγάλει ομόλογο βοήθειας προς συλλόγους που είχαν πρόβλημα, αλλά όχι τόσο γεμάτο ώστε να «σηκώσει» καταστάσεις όπως αυτή του Covid-19.
Από εδώ και πέρα αναμένεται να δημιουργηθεί ειδικό, ξεχωριστό ταμείο, στο οποίο θα συγκεντρώνονται χρήματα αποκλειστικά για χρήση σε τέτοιες κρίσεις. Ας το αποκαλέσουμε ομόλογο επιβίωσης της Μπούντεσλιγκα. Οι σύλλογοι εννοείτε ότι θα συνεισφέρουν από τα έσοδά τους σε αυτό, όπως έκαναν για παράδειγμα, αυτοβούλως οι τέσσερις ομάδες (Μπάγερν, Λειψία, Ντόρτμουντ, Λέβερκουζεν) που έπαιξαν στο Τσάμπιονς Λιγκ της τρέχουσας σεζόν.
Είκοσι εκατομμύρια ευρώ διέθεσαν από τα κέρδη της συμμετοχής τους στο Τσάμπιονς Λιγκ για την ενίσχυση των πολλών. Ε, αυτό θα καθιερωθεί στο μέλλον, όπως και μέσω άλλων οικονομικών δραστηριότητων, με τα χρήματα να μαζεύονται στο ομόλογο επιβίωσης.
Στόχος των Γερμανών είναι να πείσουν και τη FIFA και την UEFA να δημιουργήσουν αντίστοιχο ομόλογο, προκειμένου να θωρακιστεί όλος ο ποδοσφαιρικός μηχανισμός. Το να θωρακιστούν μόνοι τους σε αυτό το επίπεδο, δεν τους συμφέρει, σε αντίθεση με τα πολιτικά δρώμενα.
Καμία κρατική βοήθεια
Για την ώρα επίσης, οι σύλλογοι δεν σκοπεύουν να ζητήσουν βοήθεια από το γερμανικό κράτος. Παρά το γεγονός ότι 56.000 άνθρωποι ζουν εργασιακά από το ποδόσφαιρο στη Γερμανία και οι συνολικοί φόροι που καταλήγουν στο κράτος από αυτούς αγγίζουν τα 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ (για τη σεζόν 2018/2019), η Λίγκα δεν σκοπεύει αυτή τη στιγμή να χτυπήσει την πόρτα της Καγκελαρίας.
Αν όμως, η κρίση κρατήσει πολύ περισσότερο απ’ ότι εκτιμάται, το «τοκ, τοκ» μπορεί να ακουστεί.
Παράταση για τη λήψη απόφασης
Προ περίπου εβδομάδας είχα επίσης, αναφέρει ότι στις 17/04/2020 η γερμανική Λίγκα θα αποφάσιζε το πότε θα αρχίσει ξανά η δράση. Ακυρο. Η ημερομηνία για τη συνάντηση και συζήτηση των 36 ομάδων μεταφέρθηκε για τις 23/04/2020.
Αν κρίνω πάντως, από την απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης για διατήρηση του μέτρου τήρησης απόστασης ασφαλείας και μετά τις 03/05/2020, είναι δεδομένο ότι πάμε για επιστροφή στη δράση χωρίς θεατές και με ειδική άδεια «εργασίας» για τους ποδοσφαιριστές.
Η γενική εικόνα
Κατά τα λοιπά, δεν αλλάζει κάτι σε σχέση με όσα σας αναφέρα στο προηγούμενο κείμενό μου. Οι απολαβές των ποδοσφαιριστών στα επόμενα συμβόλαια θα κατρακυλήσουν, οι δανεισμοί και οι ελεύθερες μεταγραφές θα εκτοξευθούν και νέες καινούργιες ρήτρες θα μπουν στα συμβόλαια, προκειμένου να περιλαμβάνουν και καταστάσεις όπως αυτή που ζήσαμε και ζούμε.
Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι δεδομένο ότι ο Covid-19 έχει φέρει το ποδόσφαιρο ενώπιον αποστολής επιβίωσης. Πώς θα καταλήξει αυτή η αποστολή; Αγνωστο. Μπορεί θετικά, μπορεί αρνητικά.
Salary Cap και «ταβάνια»
Το να δούμε Salary Cap στα πάντα, δεν το αποκλείουν οι οικονομικοί αναλυτές απ’ όσα έχω διαβάσει. Salary Cap για τους συλλόγους, ταβάνι μέγιστων απολαβών στα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών, στο κόστος μίας μεταγραφής, στην προμήθεια ενός ατζέντη.
Εκεί θα παίξει ακόμα πιο σημαντικό ρόλο το Financial Fair Play. Αυτό θα πρέπει να έχει τη γενική εποπτεία και να «εντοπίζει» μετακινήσεις χρημάτων κάτω από το τραπέζι, για όλους όσοι επιχειρήσουν και θελήσουν να παίξουν πονηρά και στο υποθετικό σενάριο ορίων που αναφέρθηκε.
Καλή δύναμη έγκλειστοι και έγκλειστες.