Καλημέρα σε όλους και όλες.
Είναι φυσιολογικό ομάδα που υπέστη την πρώτη ήττα της στο γερμανικό πρωτάθλημα στην όγδοη αγωνιστική αυτού, στο Ντόρτμουντ μάλιστα, να έχει δεχτεί τέσσερα γκολ από την Βόλφσμπεργκερ και να έχει πάρει τυχερά την ισοπαλία στην Μπασάκσεχιρ;
Ναι, είναι. Από τη στιγμή που ανήκει στην κατηγορία των ομάδων που δεν ξέρουν πώς να παίξουν έχοντας την κατοχή της μπάλας, γίνεται και… παρά γίνεται να έρθει η όποια Βόλφσμπεργκερ ξέρει την τέχνη του ταμπουρώνομαι και βγαίνω στην κόντρα και να σου βάλει τέσσερα γκολ.
Η Μπαρτσελόνα (αρχικά) του Φρανκ Ράικαρντ και (ακολούθως) του Πεπ Γκουαρδιόλα έκανε πολλά καλά και ένα μεγάλο κακό στο ποδόσφαιρο. Υποχρέωσε με το στιλ της πολλές ομάδες να εξορκίσουν την αφέλεια από το παιχνίδι τους και να εντρυφήσουν στο πώς στο καλό θα τα βάλουν μαζί της. Ειδικά στην περίοδο που ο Τσάβι και ο Ινιέστα ήταν στα ντουζένια τους.
Η ομάδα ορισμός του ποδοσφαίρου κατοχή μπάλας (σε βαθμό εκνευριστικό μερικές φορές) είναι αυτή που (άθελά της) έφτιαξε και τις ομάδες που θα αναγάγουν σε επιστήμη την τέχνη του «θα σου καταστρέψω το παιχνίδι και θα σε βρω μια φορά στο ξέφωτο ή απρόσεκτο σε καμια στατική φάση».
Η συγκεκριμένη κόντρα είχε προσωποποιηθεί για πολλά χρόνια στους Πεπ Γκουαρδιόλα και Ζοσέ Μουρίνιο, αλλά οι… Απόστολοι αυτών ανά τον κόσμο, διάλεγαν και έπαιρναν. Οποιο στιλ ποδοσφαίρου γούσταραν, επιχειρούσαν να το αντιγράψουν και (πολύ, πολύ, δύσκολα) να το εξελίξουν.
Η πλειοψηφία προτιμούσε φυσικά την καταστροφή. Είναι άλλωστε, πολύ πιο εύκολο να γκρεμίσεις κάτι, παρά να το δημιουργήσεις.
«Ολοι» με την ασφάλεια
Και φτάνω τώρα στο ζητούμενο, για να μην σας κουράσω (κι) άλλο. Ξέρετε πόσες νίκες είχαν οι γηπεδούχοι στο γερμανικό πρωτάθλημα μέχρι και την έβδομη αγωνιστική αυτού; 23. Ξέρετε πώς νίκες είχαν οι φιλοξενούμενοι; 25. Για πρώτη φορά στην ιστορία του πρωταθλήματος οι έδρες είναι τόσο «μαλθακές».
Γιατί; Γιατί δεν υπάρχουν προπονητές που θα αποδεχτούν να παίξουν το κεφάλι τους, την δουλειά τους, επιχειρώντας να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Εδώ κοτζάμ Γίργκεν Κλοπ, στα «χάι» του, κλήθηκε μία φορά (ΟΚ, υπερβολικό, σπάνια φορά είναι το σωστό) να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας με τη Λίβερπουλ στο πρόσφατο ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και τα έβαλε μετά με το στιλ της τελευταίας και τα φάουλ της.
Καλώς ήλθες Γίργκεν στο στρατόπεδο του Πεπ Γκουαρδιόλα που συχνά πυκνά θα τα βάλει (με όσα λέει) με τέτοιες αντιπάλους και τις τακτικές τους.
Ποιός τα είπε λοιπόν, αυτά παρακαλώ; Ο άνθρωπος που έκανε πλάκα για δύο χρόνια στην Γερμανία παίζοντας ποδόσφαιρο αντεπιθέσεων. Μάλιστα. Γιατί τα είπε αυτά; Γιατί η Γιουνάιτεντ δεν αντιμετώπισε τη Λίβερπουλ με την αφέλεια της Λέστερ, της Νιούκαστλ, της κάθε Λέστερ, Νιούκαστλ, Μπόρνμουθ κλπ., που στο πλαίσιο του αγγλικού πατριωτισμού και του σεβασμού στις ποδοσφαιρικές ρίζες, θα επιχειρήσει και να επιτεθεί απέναντι στη Λίβερπουλ. Συγχαρητήρια, βγάλτε λάσο και πιάστε τον Μανέ και τον Σαλάχ μετά.
Τις πάω βεβαίως αυτές τις ομάδες. Οχι τις συγκεκριμένες, την γενική νοοτροπία πάμε να παίξουμε και όσο ποδόσφαιρο μπορούμε πάω. Στην εποχή του άκρατου ρεαλισμού αλλά και των «εύκολων» λύσεων, έχω βαρεθεί να βλέπω ομάδες που παίζουν ώστε να κλέψουν τη νίκη και όχι να την κατακτήσουν. Δεν τις αντέχω άλλο. Τις μισώ.
Δεν θέλω άλλη σχολή Μουρίνιο, αν και παρεμπιπτόντως, το βλέπω το… κακό να έρχεται στο Μόναχο. Σαν αποχωρήσει ο Χένες και δεν… στρίψει ο Κόβατς, ο Μουρίνιο και ο Αλέγκρι νομίζω ότι θα «παίξουν» ως αντικαταστάτες, αν ο Ποτσετίνο δεν έχει απομακρυνθεί από την Τότεναμ.
Είναι τυχαίο νομίζετε, το ότι η Γκλάντμπαχ δεν στρίβει στο Γιουρόπα Λιγκ και η Βόλφσμπουργκ, ομάδα καθαρά για καταστροφή και «κλέψιμο» είναι αήττητη στη σεζόν; Οχι φυσικά.
Απλά, δεν ξέρουν
Ούτε η Γκλάντμπαχ ξέρει να παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, ούτε η Λέβερκουζεν, ούτε η Βόλφσμπουργκ, ούτε η Σάλκε, ούτε η Ντόρτμουντ καλά καλά. Μόνο η Μπάγερν και η Λειψία με τον Νάγκελζμαν το επιχειρούν στην Γερμανία και η…. πτωχή πλην τίμια Πάντερμπορν.
Η Βόλφσμπουργκ όμως, είναι συνειδητοποιημένη. Υποδέχτηκε την Ολεκσάντρια και σκασίλα της μεγάλη η πρωτοβουλία. Στο λάου λάου το πήγε. Η Γκλάντμπαχ δεν είναι (συνειδητοποιημένη). Πιστεύει ότι το «έχει» και με την πρωτοβουλία, διότι έβαλε π.χ. τρία γκολ στη Μάιντς.
Καλά κρασιά. Ενα από στατική φάση και ένα από μακρινό σουτ έβαλε. Ε, πάρε τέσσερα από τη Βόλφσμπεργκερ διότι πιστεύεις πως αν ο Τιράμ, ο Πλεά και ο Εμπολό τρέχουν… χαρωπά, θα πάρεις και το παιχνίδι. Οταν τρέχουν και έχουν χώρους φαίνονται σαν τον Ετό. Οταν έχουν εφτά, οκτώ αμυντικούς απέναντί τους, τρέχουν και σκουντουφλάνε θυμίζοντας, τι να σας πω για να γελάσουμε, ας πούμε την πάλαι ποτέ «κόμπρα», τον Φέλιξ Μπόρχα.
Κι έρχεται που λέτε, τώρα η στιγμή να παίξει η Γκλάντμπαχ στη Ρόμα. Σωθήκαμε! Αν η Γερμανία είχε 39,7% εκτός έδρας νικών στο πρωτάθλημά της μέχρι και προ μίας αγωνιστικής, η Serie A στην Ιταλία είχε 40,6%. Αλλες από εκεί.
Μη μου την μπάλα αφήνετε φάση.
Ε, στο πλαίσιο του χαβαλέ ώστε να καταλήξω σε κάνα σημείο σήμερα και να περάσω την ώρα μου χωρίς να έχω απαίτηση κέρδους, αλλά απολύτως σοβαρά σε όλα τα παραπάνω που αναφέρθηκαν, ας βρουν δυο, τρεις χώρους απόψε τα «πουλάρια» ώστε να καλπάσουν και να κερδίσουν, με την ελπίδα βεβαίως, ότι η Ρόμα θα δεν θα παίξει κλειστά και ο κύριος Μπρεέλ Εμπολό θα θυμηθεί πως όταν επιθετικός βγαίνει απέναντι από τον αντίπαλο τερματοφύλακα πρέπει να στείλει την μπάλα στα δίχτυα και όχι να βγει άουτ με την μπάλα ή να σκεφτεί πώς να κερδίσει πέναλτι.
Καλές εμπνεύσεις να έχετε.
Υ.Γ. 1 Το κείμενο το έγραψα περισσότερο για την ιστορία, για την κατάθεση της σκέψης μου. Επαναλαμβάνω. Δεν έχω απαίτηση να κερδίσω το ποντάρισμα. Ο,τι να ‘ναι μπορεί να γίνει στο «Ολίμπικο».
Υ.Γ. 2 Ολα τα παραπάνω είναι και ο λόγος που οι γερμανικές ομάδες, πλην της Μπάγερν, συνήθως αποτυγχάνουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Δεν είναι συνειδητοποιημένες. Νομίζουν πως είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι.
