Χθες βρέθηκα στο ραδιοφωνικό αέρα του BetRadio με τον Μάρκο Χάννα. Και πιάσαμε κουβέντα περί Euroleague. Κάποια στιγμή τον Ερυθρό Αστέρα τον είπα Εθνικό Αστέρα. Πάλι καλά δηλαδή που δεν τον είπα Φωστήρα Ταύρου. Καταλάβατε γιατί δεν ασχολούμαι με την Ευρωλίγκα και κάνω ταπεινά προγνωστικά NCAA;
ΣΟΥΠΕΡ ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!
Μέσα σε δυο μέρες η μηχανή παραγωγής ηττημένων την έκανε τη δουλίτσα της. Οι μισές από τις 64 ομάδες του τελικού τουρνουά γύρισαν σπίτι. Μεθαύριο θα έχουμε ξεμπερδέψει με τα τρία τέταρτα από δαύτες. Ο δεύτερος γύρος ξεκινά σήμερα και το έπαθλο της συμμετοχής στο Sweet 16 είναι πολύ μεγάλο.
Με λιγότερα παιχνίδια πλέον ανά ημέρα, μπορώ να σταθώ περισσότερο στο καθένα ξεχωριστά. Όχι απαραιτήτως στοιχηματικά. Μικρά μικρά πραγματάκια που σε κάνουν να επενδύεις συναισθηματικά σε ομάδες που δεν έχεις ξανακούσει. Γιατί όσο προχωράμε, τόσο τα πράγματα αναδύουν έναν πιο ρομαντικό αέρα. Το όνομα της επόμενης φάσης του τουρνουά τα λέει όλα από μόνο του. Οι Γλυκοί Δεκάξι.
Σαν Ντιέγκο Στέιτ – Φέρμαν (18:10)
Το March Madness είναι γεμάτο όμορφες ιστορίες. Και καμία φέτος δεν είναι σαν την ιστορία του Φέρμαν και της μπάντας του. Την τελευταία φορά που το Φέρμαν ήταν στο τελικό τουρνουά του NCAA ήταν το Μάρτη του 1980. Τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο γηραιότερος. Ο Τζον Λένον και ο Πίτερ Σέλερς ήταν ακόμα ζωντανοί. Και η μάνα του Οφορίκουε ήταν ετοιμόγεννη στον Πίτερ.
Κανείς δεν περίμενε πως οι Πάλαντινς θα κληθούν στην 64άδα. Τόσο που η μπάντα του πανεπιστημίου κανόνισε να πάει ταξίδι στην Ιρλανδία. Ταξίδι που είχε κλείσει το 2020, αλλά αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας. Αλλά δεν γίνεται παιχνίδι κολεγιακού χωρίς μπάντα. Έτσι τα μοβ του κολεγίου φόρεσε η μπάντα ενός ντόπιου σχολείου.
Κόντρα στο Σαν Ντιέγκο Στέιτ, το Φέρμαν χρειάζεται άλλη μία υπέρβαση. Και όχι κόντρα σε μια προβληματική άμυνα, όπως αυτή της Βιρτζίνια. Πλέον αντιμετωπίζει την ένατη καλύτερη άμυνα στη χώρα. Αν βάλει πάλι δέκα τρίποντα όπως στο πρώτο ματς, με γεια του με χαρά του. Αλλά αν όλα κινήσουν φυσιολογικά, οι Άζτεκς θα καλύψουν τη διαφορά.
Τενεσί – Ντιουκ (20:40)
Το Τενεσί βασίζεται στην άμυνά του. Κυρίως στην περιφερειακή του άμυνα για να είμαι πιο ακριβής. Καμία ομάδα στην Αμερική δεν αντιμετωπίζει το τρίποντο όπως οι Βολοντίρς. Αλλά το Ντιουκ δεν χρειάζεται το τρίποντο για να βρει σκοράρισμα. Η κίνηση στη ρακέτα και το ιδανικό πικ εν ρολ του κόουτς Σάιερ (πνευματικό παιδί του Σιζέφσκι) που ζηλεύουν και επαγγελματίες, μπορεί να κάνει ζημιά εκ των έσω.
Αν θέλει το Τενεσί να κερδίσει, δεν μπορεί να βασιστεί μονάχα στην άμυνα. Πρέπει να βάλει 70 πόντους. Το Over είναι μονόδρομος.
Κάνσας – Άρκανσο (23:15)
Τώρα γιατί το ένα προφέρεται Κάνσας και το άλλο Άρκανσο και όχι Αρκάνσας είναι μεγάλη ιστορία. Αυτές τις ερωτήσεις έκανα και δεν με άντεξε καμία δασκάλα αγγλικών για πάνω από χρόνο. Αλλά αυτή είναι η αγγλική γλώσσα. Δεν βγάζει το παραμικρό νόημα. Αλλά σάμπως βγάζουν ώρες ώρες νόημα τα αποτελέσματα του March Madness;
Οι Πρωταθλητές, οι Κάνσας Τζέιχοκς, αντιμετωπίζουν τους Ρέιζορμπακς του Άρκανσο. Ο κορμός παραμένει ίδιος σε σχέση με πέρσι. Λείπουν ο Νίκλας Μπρον που πλέον είναι στους Ντένβερ Νάγκετς, ο Οτσάι Αγκμπάτζι, σήμερα στους Γιούτα Τζαζ, ο Ντέιβιντ ΜακΚόρμακ που παίζει στην Μπεσίκτας, αλλά και ο Ρέμι Μάρτιν, τον οποίο πλέον ξέρουμε πολύ καλά, αφού βγάζει το ψωμί του στο Λαύριο.
Στοιχηματικά δεν θα ασχοληθώ, αλλά είναι παιχνίδι που θα δω με μεγάλη χαρά. Να προσέξετε ιδιαίτερα τον Γκρέιντι Ντικ του Κάνσας και τον Νικ Σμιθ του Άρκανσο. Και οι δύο λογικά θα είναι στην πρώτη δεκάδα του επόμενου ντραφτ.
Μιζούρι – Πρίνστον (00:10)
Μιζούρι Τάιγκερς εναντίον Πρίνστον Τάιγκερς. Τιγρομαχία κοινώς. Μόνο που οι δυο τους έφτασαν εδώ με πολύ διαφορετικό τρόπο. To Μιζούρι έκανε το καθήκον του και κέρδισε το Γιούτα Στέιτ. Το Πρίνστον έγινε μόλις το 11ο νούμερο 15 που αποκλείει το νούμερο 2, εν προκειμένω την Αριζόνα.
Είναι η Σταχτοπούτα της σεζόν, αλλά απέναντί του βρίσκει ένα Μιζούρι που τρέχει την επίθεση, παίζει στο ανοιχτό γήπεδο και δεν αφήνει περιθώρια σε αντιπάλους σαφώς πιο ταλαντούχους από το γοητευτικό, αλλά μικρούλι Πρίνστον. Δεν θα παίξω κάτι εδώ, αλλά μέσα μου ξέρετε ποιον θα υποστηρίζω. Οι Σταχτοπούτες πάντα αξίζουν την αγάπη μας.
Χιούστον – Όμπερν (01:10)
Άντε πάλι αιλουροειδή. Όμπερν Τάιγκερς (τόση Τίγρη ούτε σε συναυλία του Ψαραντώνη) εναντίον Χιούστον Κούγκαρς. Το Όμπερν είναι καταπληκτική ομάδα. Αλλά το Χιούστον είναι το μεγάλο φαβορί για να κατακτήσει το τρόπαιο. Και έχω μεγάλη αδυναμία στον Τζαράς Γουόκερ, τον πάουερ φόργουορντ των Κούγκαρς. Ένας Γιόκιτς των φτωχών, μανούλα στις ασίστ και στο δημιουργικό παιχνίδι από το λόου ποστ. Θα εκπλαγώ αν κερδίσει το Όμπερν, αλλά το χάντικαπ δεν με καλύπτει.
Tέξας – Πεν Στέιτ (01:45)
Το Πεν Στέιτ επέστρεψε στο τελικό τουρνουά μετά δώδεκα χρόνια και πέταξε εκτός το Τέξας Α&Μ. Τώρα καλείται να κάνει το ίδιο κόντρα σε μια ομάδα με παρόμοιο όνομα, αλλά σαφώς μεγαλύτερη δυναμική, το Τέξας (το απλό, το ορθόδοξο).
Οι Λόνγκχορνς του Τέξας είναι σωστό φαβορί, αλλά δεν μπορεί κανείς να υποτιμήσει τους Νίτανι Λάιονς (νομίζατε ότι ξεμπερδέψαμε με τα αιλουροειδή;) από το Πενσιλβάνια Στέιτ. Πώς να το κάνεις άλλωστε, όταν ο Τζέιλεν Πίκετ και ο φονικός σουτέρ Άντρου Φανκ παίζουν όπως παίζουν τον τελευταίο μήνα; Θεωρώ ότι το παιχνίδι θα κριθεί στο σουτ και μπορεί να καταλήξει οπουδήποτε. Σαφώς υπάρχει αξία στο +5.5 του Πεν Στέιτ.
UCLA – Νορθγουέστερν (02:40)
To UCLA έκανε πλάκα στο Νορθ Καρολάινα Άσβιλ προχθές, ακόμα και χωρίς τον Άντεμ Μπόνα, o οποίος αναμένεται να επιστρέψει απόψε.
Μιλάμε για δύο από τις κορυφαίες άμυνες της χώρας. Έκτο το UCLA, με 60,3 πόντους παθητικό, 15ο το Νορθγουέστερν, με 62,5. Το line είναι διαβασμένο και δεν θα πέσω στην παγίδα. Από μακριά και αγαπημένοι.
Α, και για να μην ξεχνιόμαστε. Κι εδώ έχουμε ένα αιλουροειδές, αφού το έμβλημα του Νορθγουέστερν είναι η αγριόγατα.
Αλαμπάμα – Μέριλαντ (03:40)
Με τρώει το χέρι μου να πάω προς την έκπληξη, αλλά καταλαβαίνω ότι είναι μάλλον ευσεβής πόθος. Η Αλαμπάμα είναι το νούμερο ένα φαβορί για να πάρει τον τίτλο, με κορυφαίο τον Μπράντον Μίλερ, τον άνθρωπο που σε μια τυπική σεζόν θα ήταν το νούμερο ένα στο ντραφτ του ΝΒΑ. Φέτος, με τον Γουεμπανιάμα και τον Χέντερσον να ξεχωρίζουν, μάλλον θα επιλεγεί στο 3. Καθόλου άσχημα για όποιον αναγκαστεί να αρκεστεί στον 19χρονο φόργουορντ.
Δεν είμαι τόσο τολμηρός ώστε να πάρω τη νίκη του Μέριλαντ, αλλά το χάντικαπ είναι ωραιότατο.
Τώρα αφήστε με. Έχει ύπνο. Ξυπνάω ξανά το απόγευμα για να είμαι φρέσκος για μια μέρα γεμάτη μπάσκετ.
