Δεν μπορώ να πω. Τα προγνωστικά NCAA μέχρι σήμερα πάνε εξαιρετικά καλά. Αν σε κάθε επιλογή που πρότεινα από αυτή τη στήλη είχε κάποιος ποντάρει ένα ευρώ, το κέρδος τώρα θα έφτανε τα δέκα. Όμως με πολύ λίγες εκτιμήσεις ήμουν τόσο περήφανος όσο με δύο από τις προχθεσινές μου. Θα φτάσουμε εκεί όταν πιάσω την ανάλυση των σημερινών αγώνων.
ΣΟΥΠΕΡ ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!
Όμως με ξέρετε. Δεν μπορώ να ασχοληθώ αμιγώς στοιχηματικά με το αγαπημένο μου τελικό τουρνουά του NCAA. Προσπαθώ, αλλά δεν μου βγαίνει. Στο κάτω κάτω, θεωρώ ότι κάτι τέτοιο θα ήταν λάθος. Το κολεγιακό μπάσκετ είναι οι ιστορίες του. Οι ιστορίες του βγάζουν αποτελέσματα. Το είδαμε χθες. Το είδαμε προχθές. Θα το δούμε και σήμερα.
Σήμερα μπαίνουμε με το καλό στο Elite 8, την προημιτελική φάση σε όρους παγκόσμιους. Γιατί δεν το λένε με το όνομά του, οι χριστιανοί; Μα γιατί είναι Αμερικάνοι. Μιλάμε για τους ανθρώπους που έχουν βάλει φόκο στο μετρικό σύστημα και παιδεύονται με λίβρες, ίντσες, πόδια, φαρενάιτ και γαλόνια. Είναι απλούστατο και δεν καταλαβαίνω γιατί μπερδεύεστε. Δώδεκα ίντσες για ένα πόδι, τρία πόδια για μία γιάρδα, 5.280 γιάρδες για ένα μίλι, τρία μίλια για μία λεύγα, είκοσι χιλιάδες λεύγες η κατάδυση του Ναυτίλου και του Πλοιάρχου Νέμο. Απλά και στρόγγυλα.
Τώρα να την κάνω την άχρηστη παρένθεση; Θα την κάνω. Θα μιλήσω για μια παρεξήγηση στη μετάφραση από τα γαλλικά του κειμένου του Ιουλίου Βερν. Αν δεν σας ενδιαφέρει (που δεν σας αδικώ), ο πρώτος μεσότιτλος είναι εκεί που ξεκινάει η ανάλυση των δύο αγώνων της βραδιάς.
Τι είναι οι 20 χιλιάδες λεύγες από πλευράς απόστασης; Είναι 80.000 χιλιόμετρα, διπλάσιο μήκος από την περιφέρεια της Γης. Πώς λοιπόν ο αθεόφοβος ο Νέμο καταδύθηκε σε τέτοιο βάθος; Είπαμε, μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, αλλά όχι κι έτσι. Μόνο που ο γαλλικός τίτλος θα μεταφραζόταν ορθότερα σε «Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τις θάλασσες». Δεν αναφερόταν σε βάθος ο θείος Ιούλιος. Μιλούσε για την απόσταση που διένυσε (οριζοντίως και ουχί καθέτως) το θρυλικό υποβρύχιο, ενόσω βρισκόταν υπό την επιφάνεια. Μπορεί να οραματιζόταν το ταξίδι στη σελήνη με γιγάντιο κανόνι, όμως ο Βερν δεν θα έλεγε ποτέ κάτι τόσο αντιεπιστημονικό. Τσάμπα τον λοιδορούσα δεκαετίες ολόκληρες.
Κάνσας Στέιτ – Φλόριντα Ατλάντικ (00:09)
Εννιά λεπτά μετά τα μεσάνυχτα (μη με ρωτάτε γιατί, βλακείες των Αμερικάνων και αυτές), ο χορός του Elite 8 ξεκινάει. Και θα τον σύρει ένας Κοντορεβυθούλης. Κι εδώ υπάρχει ζήτημα στη μετάφραση του ονόματος από τα γαλλικά, αλλά αν πιάσω κι αυτό κινδυνεύω να μετατραπώ από συντάκτη που γράφει προγνωστικά NCAA σε επίσημο μεταφραστή της Γαλλικής Ακαδημίας και δεν το θέλω.
Τι έλεγα προχθές, στο παιχνίδι των Κάνσας Στέιτ Γουάιλντκατς κόντρα στους Μίσιγκαν Στέιτ Σπάρτανς; Ότι το line στις ασίστ του Μαρκίς Νοουέλ ήταν αστείο. Το Over 6,5 ήταν το αουτσάιντερ, πληρώνοντας 2.00. Είχε φτάσει τις 7 από το ένατο λεπτό του αγώνα. Είχε δέκα στο ημίχρονο. Στις αρχές του δεύτερου γύρισε τον αστράγαλό του, αλλά μπανταρισμένος επέστρεψε στο ματς και το κέρδισε σχεδόν μονάχος του. Με 20 πόντους και 19 ασίστ. Δεκαεννέα ολογράφως. Κανείς άλλος στην ιστορία του τελικού τουρνουά του NCAA δεν το έχει καταφέρει. Ούτε ο Μάτζικ Τζόνσον, ούτε ο Τζέισον Κιντ, ούτε ο Τζον Στόκτον. To έκανε αυτός ο απίθανος κοντοπίθαρος τυπάκος, ο ύψους 1.73 Μαρκίς Νοουέλ. Και ακόμα καλύτερα, το έκανε στη Μέκκα του μπάσκετ, στο Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν της Νέας Υόρκης. Α, ναι. Ο Νοουέλ είναι Νεοϋορκέζος από το Μπρονξ.
Είναι τελειόφοιτος. Κάθε παιχνίδι του μπορεί να είναι το τελευταίο του στο κολέγιο. Και ξέρει πως πολύ δύσκολα θα γίνει ντραφτ στο ΝΒΑ. Παραείναι κοντός. Δεν αποκλείεται να τον δούμε στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια. Ακόμα και στην Ελλάδα. Εγώ θα τον περιμένω με ανυπομονησία.
Φτάσαμε ώς εδώ και δεν έχω τίποτα για τον αντίπαλο, για το Φλόριντα Ατλάντικ. Μιλάμε για μια ομάδα που αν βρει ρυθμό από το τρίποντο δεν σταματάει. Είχε 19 στο παιχνίδι με το Τενεσί, όμως αυτό που έφερε τη νίκη ήταν η εξοντωτική άμυνα. Αυτήν την άμυνα θα πρέπει να αντιμετωπίσει το Κάνσας Στέιτ αν θέλει να προκριθεί στο Final 4 για πρώτη φορά από το 1964.
To Φλόριντα Ατλάντικ δεν έχει ούτε αυτό το μακρινό παρελθόν να επιδείξει. Φέτος έφτασε για πρώτη φορά στους «32». Φέτος πήγε πρώτη φορά στο Sweet 16. Φέτος πήγε πρώτη φορά στο Elite 8. Μέχρι σήμερα η πιο μεγάλη στιγμή στην ιστορία των Άουλς ήταν η παρθενική παρουσία στον πρώτο γύρο του τουρνουά, το 2002, όταν η ομάδα ηττήθηκε από την Αλαμπάμα.
Στοιχηματικά, ασφαλώς η πρώτη ενστικτώδης κίνηση ήταν τα δω το line των ασίστ του Νοουέλ. Ανέβηκε στις 8,5. Δεν είναι κακό, όμως δεν είμαι τόσο σίγουρος όσο στον προηγούμενο γύρο. Η άμυνα του Φλόριντα Ατλάντικ μακριά από την μπάλα είναι σε ελίτ επίπεδα. Αν υπάρχει μία ομάδα που μπορεί να τον περιορίσει, είναι αυτή. Και επιπλέον δεν ξέρω πώς θα πατάει το δεξί του πόδι. Εικάζω ότι θα είναι σχεδόν στο 100%, αλλά ακόμα και έτσι φοβάμαι να το πάρω.
Θα πάω με ένα μεγάλο «αν». Αν η επίθεση του Φλόριντα Ατλάντικ, ειδικά από την περιφέρεια, βρει το ρυθμό που πρέπει και αν η άμυνα μακριά από την μπάλα δουλέψει όπως δουλεύει όλο το χρόνο, τότε δίνω προβάδισμα και μάλιστα μεγάλο στους Άουλς. Αν έστω ένα από τα δύο δεν είναι σε τοπ επίπεδο, τότε το μικρό προβάδισμα (όντως πολύ μικρό) είναι με τους Γουάιλντκατς. Αν δεν δουλέψει τίποτα, τότε… καληνύχτα. Σαν να λέμε 50-50 λοιπόν. Κι έπειτα κοιτάς τις αποδόσεις. Και το Φλόριντα Ατλάντικ είναι καθαρό αουτσάιντερ. Είναι ρίσκο που δέχομαι να πάρω. Έχει κερδίσει πολύ πιο δύσκολους αντιπάλους φέτος.
Γκονζάγκα – Κονέκτικατ (02:49)
Η λογική λέει ότι όποιος κερδίσει αυτό το ματς θα περάσει και στον τελικό. Θεωρητικά και οι δύο ομάδες είναι ανώτερες του Κάνσας Στέιτ και του Φλόριντα Ατλάντικ. Όμως αυτή είναι κουβέντα για την επόμενη βδομάδα. Τώρα είναι ώρα να υπερηφανευτώ για το δεύτερο προχθεσινό μου μπετ, στα προγνωστικά NCAA.
Είχα πει ότι δεν βλέπω τρόπο να μη βάλει πάνω από 18,5 πόντους ο λατρεμένος Ντρου Τίμι, αυτή η καλτ μορφή του κολεγιακού μπάσκετ. Έβαλε 36 και έγινε ο πρώτος στην ιστορία του NCAA που βάζει 20+ πόντους σε δέκα ματς του τελικού τουρνουά, ξεπερνώντας ανθρώπους που έγραψαν ιστορία στο ΝΒΑ, όπως ο Χέιζ, ο Μάνινγκ και ο Ράις.
Ο Τίμι θα γίνει λογικά ντραφτ φέτος, κάπου στον δεύτερο γύρο. O σέντερ από το Ντάλας μπορεί να είναι ένας καλός ρολίστας στο ΝΒΑ, αλλά δεν θα απορήσω αν κάποια στιγμή γίνει σταρ της Euroleague, ως μια πολύ βελτιωμένη εκδοχή του Τόμπι της Μπαρτσελόνα.
Όπως και ο κοντορεβυθούλης της προηγούμενης ιστορίας, έτσι και ο γίγαντας αυτής, ξέρει ότι κάθε ματς μπορεί να είναι το τελευταίο του, έπειτα από τέσσερα χρόνια στο Κολέγιο. Το 2021 πήγε στον τελικό, όμως δεν ήπιε νερό και θέλει να το κάνει φέτος.
Τα πράγματα δεν είναι εύκολα, απέναντι σε ένα Κονέκτικατ που παραμένει εννιά χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, διάστημα στο οποίο η γυναικεία ομάδα του Κολεγίου έχει πάρει τρεις εθνικούς τίτλους. Οι Χάσκις στηρίζουν τις ελπίδες τους στον Ανταμά Σανόγκο, τον σέντερ από το Μάλι που φέτος κάνει θαύματα. Στα τρία παιχνίδια της ομάδας του στο τελικό τουρνουά έχει συνολικά 70 πόντους και 29 ριμπάουντ.
O Σανόγκο έχει μέσα του κάτι από… αδέρφια Αντετοκούνμπο. Μέχρι τα 14 του έπαιζε ποδόσφαιρο και αν του πετούσαν μια μπάλα μπάσκετ, ίσως να έψαχνε το χερούλι. Κι όμως, σήμερα αναμένεται να επιλεγεί στο ντραφτ του ΝΒΑ. Οι τελευταίες προβλέψεις τον θέλουν να φεύγει μία ή δύο θέσεις πίσω από τον Τίμι. Αν επικρατήσει σήμερα, θα ανεβάσει τις μετοχές του.
Δύο επιθετικά συντονισμένοι σέντερ, με φοβερή αντίληψη του παιχνιδιού, θα είναι στο επίκεντρο του ματς. Δεν θεωρώ πως ο ένας θα εξουδετερώσει τον άλλον. Αντιθέτως, πιστεύω πως οι δυο τους θα κάνουν το παιχνίδι τους, θα καταθέσουν τον οβολό τους και τελικά η νίκη θα κριθεί έξω από τη μονομαχία τους, στην περιφέρεια. Είναι παιχνίδι που θα μπει σε ρυθμό. Είναι ματς με σενάριο. Τα στατιστικά θα μιλήσουν. Οπότε, αν δεν έχουμε κάποια παράταση, δεν βρίσκω τρόπο να ξεφύγουμε από το προαναφερθέν σενάριο και να φύγουμε από το εύρος πόντων 147-160, το οποίο πληρώνει γενναιόδωρα στα προγνωστικά NCAA.
