Αφιέρωμα Super League 2022-23

Σύμφωνοι. Όσοι έχουμε απομείνει να ασχολούμαστε με τη Super League, που ξεκινάει την Παρασκευή 19 Αυγούστου, τα ξέρουμε τα κουσούρια της. Και τα δικά μας. Μεγαλύτερο άλλωστε από δαύτο, δεν πρέπει να υπάρχει. Ναι, γκρινιάζουμε για όλα. Ξεχνάμε το ποδόσφαιρο σε κάθε ευκαιρία. Ενδεχομένως, συγκρίνοντας και βλέποντας, αυτό που στα μέρη μας παίζεται να είναι κάτι διαφορετικό. Πλέον, έχουμε φτάσει να πανηγυρίζουμε αν οι ομάδες μας κάνουν Δεκαπενταύγουστο και είναι στις διεθνείς διοργανώσεις. Το πιθανότερο είναι πως στο τέλος της χρονιάς, στο UEFA Ranking, η Ελλάδα θα βρίσκεται εκτός πρώτης εικοσάδας.

Ε, και;

Αυτό είναι. Έτσι είναι. Δεν έχει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Και σίγουρα, ποτέ, δεν χάνει το ενδιαφέρον του. Σε δαύτο, ναι, είμαστε μάστορες. Βρίσκουμε τρόπους να μην πλήττουμε ποτέ. Ανανέωση προσώπων (μην ξεχνάτε, ξεκινάει σεζόν σήμερα με νέο πρόεδρο στην ΕΠΟ, νέο πρόεδρο στη διοργανώτρια αρχή, νέο αρχιδιαιτητή και νέο σύμβουλο διαιτησίας του συνεταιρισμού, τον μέχρι πέρυσι αρχιδιαιτητή, τον οποίο αυτοί που δεν ήθελαν, σήμερα θέλουν. Για αύριο, βλέπουμε…

Απολαύστε το, όπως και να ‘χει. Χαρείτε το, γιατί μόνο αυτό μπορεί να το περισώσει και να το αναβαθμίσει κάποια στιγμή.

Στο φινάλε, λόγοι φαίνεται πως υπάρχουν. Για αρχή, φέτος ξεκινάει στην προγραμματισμένη ώρα της η Super League, λίγο το ‘χετε; Έχουμε νέο γήπεδο, αυτό που μπαίνει επιτέλους η ΑΕΚ. Έχουμε αλλαγές σε πάγκους, έχουμε καλές, δεδομένων των αναλογιών και του περιβάλλοντος προσθήκες, έχουμε τη δυναμική επιστροφή του Παναθηναϊκού, έχουμε τη συνεχώς τονισμένη φιλοδοξία του Άρη, έχουμε τον πρωταθλητή να δίνει δικαιώματα, αλλά να είναι αυτός που έχει το know how, έχουμε τον ΠΑΟΚ να δοκιμάζει (και να δοκιμάζεται με) κάτι καινούργιο.

Ας ψάξουμε. Πάντα θα βρίσκουμε, πάντα θα ελπίζουμε σε κάτι ακόμη για να γουστάρουμε. Καλή σεζόν…

Σύστημα διεξαγωγής

Η Super League αποτελείται από δύο γύρους, με διεξαγωγή 26 αγωνιστικών. Η πρώτη εξάδα της κατάταξης της κανονικής διάρκειας δίνει έξτρα 10 αγωνιστικές στο πλαίσιο των πλέι οφ για την ανάδειξη του πρωταθλητή. Με τη συμμετοχή των ομάδων από την 7η ως και τη 14η θέση διεξάγονται τα πλέι άουτ, 7 συνολικά αγωνιστικών. Από φέτος, οι δύο πλέον τελευταίοι αυτής της διαδικασίας υποβιβάζονται αυτομάτως. Όλες οι ομάδες διατηρούν ακέραιους σε πλέι οφ και πλέι άουτ τους βαθμούς που έχουν συγκεντρώσει στην κανονική περίοδο. Φυσικά διακοπή στην αγωνιστική δράση θα υπάρξει και στην Super League, όπως σε όλα τα πρωταθλήματα, λόγω του Μουντιάλ 2022.

Κριτήρια ισοβαθμίας

Σε περίπτωση ισοβαθμίας στη Super League ισχύουν: Τα μεταξύ των ισοβαθμούντων ομάδων παιχνίδια (κατά σειρά: βαθμοί, διαφορά τερμάτων, καλύτερη επίθεση), η καλύτερη διαφορά τερμάτων σε όλους τους αγώνες του πρωταθλήματος, η καλύτερη επίθεση σε όλους τους αγώνες του πρωταθλήματος, η καλύτερη άμυνα σε όλους τους αγώνες του πρωταθλήματος.

Οι καλύτερες μεταγραφές

Μακροχρόνια στοιχήματα

Εμφανή τα θέματα του Ολυμπιακού, αλλά δεν προεξοφλούν τίποτα. Έτσι κι αλλιώς, ο όποιος πρωταθλητής -πάντα και ανεξαρτήτως κατάστασης- ξεκινάει την οποιαδήποτε σεζόν έχοντας (έστω και μικρό) προβάδισμα. Προφανής η δυναμική που έχουν αναπτύξει Παναθηναϊκός και ΑΕΚ, προτιμάται όμως ποντάρισμα υπέρ των πιο καλοπληρωμένων «πράσινων» σε νικητή χωρίς να περιλαμβάνονται οι «ερυθρόλευκοι» στο κάδρο.

Για τη συμπλήρωση της εξάδας, η ομοιογένεια του Αστέρα Τρίπολης αποτελεί το βασικό πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού, οπότε το 2.50 είναι αξιοπρεπέστατο. Και αντίστοιχα, το 2.20 να είναι η Λαμία μία εκ των δύο τελευταίων, μάλλον υπερβολικό.

Τέλος, με τον Σεμπάστιαν Παλάσιος να έχει πέρυσι 11 γκολ, η επιλογή να ξεπεράσει τα 7 και να διπλασιάσει τη μίζα, δεν είναι κάτι που αγνοείται, ενώ το 3.50 που πληρώνει η προοπτική να εγκαινιάσει η ΑΕΚ την παρθενική σεζόν της OPAP Arena χωρίς ήττα, αγοράζεται έστω ως fun bet, όπως και το να είναι ο Φέστα ο πρώτος προπονητής που θα κουνήσει μαντήλι στη Super League.

Ενδιαφέρον έχουν βέβαια και οι αποδόσεις για τον πρωταθλητή Super League 2022-23.

Ομάδες

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Τέλος εποχής. Όχι αναμενόμενα, όχι και αναίτια. Ο δεύτερος διαδοχικός αποκλεισμός στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ (και μάλιστα με τη χειρότερη εντός έδρας διεθνή ήττα της ιστορίας από τη Μακάμπι Χάιφα) σφράγισε τη θητεία του Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος ύστερα από τέσσερα χρόνια και τρία διαδοχικά πρωταθλήματα, αποχώρησε, με τον Κάρλος Κορμπεράν να τον διαδέχεται. Πρώτο μέλημα του Ισπανού, η διόρθωση των εμφανών πολλών προβλημάτων. Κέρδος η εξασφάλιση ομίλων ευρωπαϊκής διοργάνωσης (μένει να δούμε αν είναι Γιουρόπα ή Κόνφερενς), χρόνο πολύ όμως ούτε έχει στη διάθεσή του ούτε και θα βρει, τουλάχιστον μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο για να αλλάξει πολλά. Με διαχείριση θα πάνε οι πρωταθλητές σε αυτό το διάστημα και αυτό είναι το μεγάλο τους ζητούμενο: αν η κατάσταση των παικτών του ρόστερ, νεοφερμένων και όχι, είναι επαρκής. Ενδεικτικό ότι ήδη έχουν γίνει 7 προσθήκες (Βρσάλικο, Ζινκερνάγκελ, Αμπουμπακαρά Καμαρά, Χουάνγκ, Αβιλα, Λάιντνερ, Ντε λα Φουέντε) και ο Ολυμπιακός ψάχνει ακόμη για τουλάχιστον 3+1 (στόπερ, επιτελικός χαφ, επιθετικός, εξτρέμ).

ΠΑΟΚ

Πέρυσι, η πορεία στο Κόνφερενς Λιγκ έσωσε τη χρονιά, η οποία έκλεισε και με την απώλεια του Κυπέλλου, αλλά την πεποίθηση πως τελικά έγιναν βήματα προόδου. Η επιβεβλημένη ανανέωση ήρθε και «κούμπωσε» με την περιστολή (για διάφορους λόγους) του μπάτζετ. Δέκα οι προσθήκες (συμπεριλαμβάνεται αυτή της ενεργοποίησης του buy out του περυσινού δανεικού Σάστρε), ο μεγαλύτερος σε ηλικία όλων ο Γερμανός εξτρέμ – και φαινομενικά πιο έτοιμος, μαζί με τον Πορτογάλο αριστερό μπακ Ράφα Σοάρες – Νάρεϊ (28 χρονών). Απότομη η μετάβαση, αποδείχτηκε περίτρανα με τον σοκαριστικό αποκλεισμό στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ από τη Λέφσκι, που κράτησε… Ελλάδα από καταμεσής καλοκαιρού τον «δικέφαλο», μεγεθύνοντας γκρίνια, εσωτερικές έριδες και προβληματισμό, που ενισχύονται και από τις υπαρκτές «τρύπες» στο ρόστερ (στο 10, στον φορ, στους χαφ με τους γκρινιάρηδες και πανάκριβους Κούρτιτς, Αουγκούστο να παραμένουν τελικά, ακόμη ακόμη και λόγω τραυματισμών και στους στόπερ). Πολύ δύσκολη η αφετηρία, δύσκολη μοιάζει ήδη η σεζόν, μόνη σταθερά – παρότι όχι και ανεπηρέαστη – ο κόουτς Λουτσέσκου.

ΑΡΗΣ

O τρόπος που εξασφάλισε το ευρωπαϊκό εισιτήριο πέρυσι, με τη φοβερή ανατροπή κόντρα στην ΑΕΚ στα πλέι οφ, χρωμάτισε όλη του τη σεζόν. Αυτό το εισιτήριο ήδη έχει επιστραφεί μετά τον αποκλεισμό από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, αλλά οι προσδοκίες δεν περιορίζονται. Αποτυπώνονται στην αγορά της ιστορίας των «κίτρινων», τον Ισπανό play maker Μάνου Γκαρθία, ο οποίος κόστισε 4 εκατ. ευρώ και αποτελεί την επιτομή της ηχηρής μεταγραφικής τους δραστηριότητας. Ο φορ που έλειπε ήρθε (Γκρέι), το upgrade στους ακραίους μπακ μοιάζει συντελεσμένο, ολικό το λίφτινγκ στο κέντρο (ο αντι-Σάσα όμως, ακόμη, αγνοείται) και ποιοτικό μεσοεπιθετικά (Καμάτσο, Ζερβινιό). Ετερόκλητο το ρόστερ (απουσιάζει τελείως το ελληνικό στοιχείο), αναζητείται ακόμη από μια προσθήκη σε κάθε γραμμή, προφανή τα θέματα συνοχής και ομοιογένειας, ενώ και ο κόουτς Μπούργος, ήδη δεν μοιάζει να βρίσκεται στο απυρόβλητο. Όσο γρηγορότερα οι καλοί παίκτες που έχουν μαζευτεί στο «Βικελίδης» γίνουν ομάδα, τόσο καλύτερη θα είναι και η τύχη του Αρη να ικανοποιήσει τις προσδοκίες.

[stoiximan_desktop keimeno_etaireias=”0% γκανιότα* με σούπερ αποδόσεις κάθε μέρα” width=”100%”]

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Trust the process, το μότο που λάνσαραν πριν χρόνια στο NBA οι 76ers. Ο Παναθηναϊκός, σιγά σιγά, ακολουθεί τη δική του διαδικασία επανόδου. Υπέμεινε το πρώτο περυσινό μισό, η ομάδα έμαθε τον προπονητή και ο προπονητής την ομάδα, στο δεύτερο μισό ήταν η καλύτερη στην Ελλάδα και το επικύρωσε με την κατάκτηση του Κυπέλλου, πρώτου τίτλου μετά από οκτώ χρόνια και την επιστροφή στις διεθνείς διοργανώσεις ύστερα από πέντε. Και φέτος (θα) είναι αλλιώς. Μεταγραφές που αλλάζουν επίπεδο, παρότι ο κόουτς Γιοβάνοβιτς δεν θέλει να ακούει για πάνω και κάτω ράφια: η ακριβότερη επί εποχής Αλαφούζου (Σπόραρ), οι εγνωσμένης αξίας Βέρμπιτς, Μάγκνουσον οι πιο φανταχτερές, βάθος στο rotation δίνουν οι Γκάνεα, Λοντίγκιν, Τσέριν και έρχεται το ακριβότερο συμβόλαιο μετά την πολυμετοχικότητα, με τη διαφαινόμενη προσθήκη του Βραζιλιάνου μεσοεπιθετικού Μπερνάρντ, χωρίς καμία αποχώρηση να μνημονεύεται. Ο αποκλεισμός από τη Σλάβια Πράγας στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ «πόνεσε», αλλά παράλληλα έδειξε και δυναμική. Τέτοια που η φετινή επάνοδος καταλήγει σε πρωταγωνιστικό ρόλο.

ΑΕΚ

Όχι, τα… πόμολα δεν άλλαξαν, όπως ήταν η παλλαϊκή αξίωση μετά την τραγική περυσινή σεζόν, με την Ενωση να τερματίζει 5η, εκτός Ευρώπης, στο -27 από την κορυφή, με τρεις αλλαγές προπονητών κατά τη διάρκεια της χρονιάς και τον τέταρτο να συμφωνεί πριν καν το τέλος της. Νέος τεχνικός διευθυντής, νέος αθλητικός διευθυντής, νέος γενικός αρχηγός, το κυριότερο όμως, νέος τεχνικός, οι αλλαγές που έφερε το καλοκαίρι. Τα κλειδιά δόθηκαν στον Ματίας Αλμέιδα, με την προσδοκία να γίνει αυτός που θα επαναφέρει τους «κιτρινόμαυρους» στον δρόμο των επιτυχιών. Και οι κινήσεις που έγιναν, αν μη τι άλλο, δικαιολογούν αισιοδοξία: Πινέδα, Γκατσίνοβιτς, Γιόνσον στο κέντρο, Βίντα, Μουκουντί στους στόπερ (η άμυνα τριών φαίνεται πως θα είναι η διάταξη με την οποία θα ξεκινήσει ο Αργεντινός κόουτς), ενώ αναζητούνται ακόμη εξτρέμ, δεξιός μπακ και φορ. Το σημαντικότερο όλων όμως; Η είσοδος της ΑΕΚ στο «σπίτι» της είναι αυτό που έτσι κι αλλιώς κάνει τη διαφορά στη φετινή σεζόν, πριν καν ξεκινήσει.

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

Πέρυσι, το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του ήταν η ομοιογένεια. Οι επτά της ενδεκάδας παρέμειναν ίδιοι και ποντάροντας στην ανασταλτική λειτουργία έφτασε από το… πουθενά στην εξάδα. Φέτος, άλλαξαν τα πάντα. Στον πάγκο… συνηθισμένη πλέον η διαφοροποίηση, μιας και μετά την αποχώρηση του Ηρακλή Μεταξά για Τρίπολη, οι Ηπειρώτες λανσάρουν έναν ακόμη rookie, τον Θανάση Στάικο. Από εκεί και πέρα; Τα 4/5 της άμυνας αποχώρησαν (Λοντίγκιν, Σάλιακας, Πίρσμαν, Κάργας), όπως και ο Ντομίνγκεθ στο κέντρο, αλλά και οι χρήσιμοι στο rotation, Γκαρντάβσκι, Σνάιντερ. Ξεχωριστή από μόνη της και γιατί είναι η πλέον προσοδοφόρα στην ιστορία του club η πώληση του περυσινού 1ου σκόρερ Περέα (Στουτγκάρδη). Ο νέος τεχνικός προαναγγέλλει και αλλαγή αγωνιστικού προφίλ, με επιθετικό ποδόσφαιρο, χωρίς ελπιδοφόρα μηνύματα στα φιλικά (1-3-2 ο απολογισμός). Ουδείς ξεχωριστός από τους 13 νιόφερτους, αλλά η τεχνογνωσία που έχουν αποκτήσει στα Γιάννινα να αναδεικνύουν κάθε χρονιά πρωταγωνιστές, να βγάζουν λαγούς από το καπέλο, δεν παραγνωρίζεται. Αντε να δούμε τι έχει φέτος το μενού…

ΙΩΝΙΚΟΣ

Αρκεί ένας Αίαντας για να αλλάξει πρόσημο. Όταν αυτός είναι ο Αοσμαν, ο περυσινός δηλαδή δεύτερος σκόρερ και κορυφαίος assistman της ομάδας, τότε εννοείται. Μάιο μετακόμισε στην Ντεμίρσπορ, αδύνατον εκεί να είχε τον ίδιο ρόλο, το μετάνιωσε και σε λιγότερο από τρεις μήνες έλυσε το συμβόλαιό του και επέστρεψε στη Νεάπολη, διαφοροποιώντας τα πάντα. Σε μια ομάδα που έκλεισε την περυσινή σεζόν με μόλις δύο ήττες το τελευταίο τετράμηνο και με φόρα πλέι οφ. Τουράμ, Ντάλσιο, Σάντσες και Λένις είναι οι τέσσερις σημαντικές απώλειες. Ο Ιωαννίδης κάλυψε τον πρώτο, για τον Γάλλο Μασάς που διαδέχεται τον δεύτερο ακούγονται καλά λόγια, ο μεσοαμυντικός πασπαρτού Αντούνες (θετική και «αθόρυβη» παρουσία πέρυσι στον Παναιτωλικό) θα κλείσει τρύπες, ο Μεντόσα (πρώην Παναιτωλικού) προαλειφόταν για αντι-Αοσμαν, τώρα με την επάνοδο του Σύριου, το ισχύον δόγμα είναι ότι όλοι οι καλοί χωράνε. Και αναζητούνται ακόμη δύο (χαφ, εξτρέμ), έστω κι αν δύο καταλυτικοί εξ αυτών, οι Ρομαό, Τσιγκρίνσκι, προσέθεσαν έναν χρόνο ακόμη στην πλάτη τους…

ΟΦΗ

Άχρωμοι, άοσμοι, άγευστοι πέρυσι οι Κρητικοί. Ναι, απέφυγαν από νωρίς τους μπελάδες, αλλά κάτι παραπάνω – επίσης από νωρίς έδειξαν πως – δεν μπορούσαν. Παρά τα περί του αντιθέτου φημολογούμενα, ο κόουτς Νιόπλιας παραμένει στο τιμόνι. Οι μεταγραφές άργησαν, αλλά μοιάζουν να προκαλούν ποιοτική αναβάθμιση στο ρόστερ. Σίγουρα προσέθεσαν εμπειρία, μιας και από τους έξι ξένους που αποκτήθηκαν, μόνο ο Νιουσέ (χαφ, καλά τα πρώτα δείγματά του) δεν έχει πατήσει τα 30. Αν ο κίπερ Στίβενς γεμίσει τα… γάντια του Επασί (πωλήθηκε στην αραβική Αμπχα), αν ο φορ Ντικό καλύψει τα γκολ που έδωσε, έστω παίζοντας στο δεύτερο περυσινό μισό, ο Φιλίπε Λουίς και αν βρεθεί ο αντι-Λάμπρου στους εξτρέμ, τότε οι Κρητικοί (ασταθέστατοι στα φιλικά τους, επαρκής σε κάθε περίπτωση η δικαιολογία ότι σε κανένα δεν αγωνίστηκαν πλήρεις, εξαιτίας της καθυστέρησης στις μεταγραφές, οι οποίες ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί) νομιμοποιούνται να κοιτάνε ως και εξάδα. Ταβάνι, όπως και να ‘χει.

ΑΣΤΕΡΑΣ

Πέρυσι, στην προετοιμασία μέτρησε 7-1-0 στα φιλικά. Την πρώτη νίκη στο πρωτάθλημα της Super League την πανηγύρισε την 6η αγωνιστική. Χαμένο έδαφος που δεν μπόρεσε ποτέ να καλύψει και έτσι – δίκαια – έμεινε εκτός πλέι οφ. Αλλαξε προπονητή, με την περυσινή αποκάλυψη στον ΠΑΣ, Ηρακλή Μεταξά, να διαδέχεται τον Μίλαν Ράσταβατς (πήγε στη Βοϊβοντίνα). Ο ομογενής τεχνικός έφερε μαζί του Στάνκο (χαφ), Γκαρντάβσκι (πασπαρτού μεσοαμυντικός), οι γνωστοί στο ελληνικό κοινό Μπαρτόλο (εξτρέμ, Βόλος), Μπερτόγλιο (χαφ, Άρης) εμπλούτισαν το έτσι κι αλλιώς πλεονάζον στο ρόστερ λάτιν χρώμα, ενώ ο γερόλυκος Ζουκάνοβιτς (στόπερ) ήρθε να προσθέσει εμπειρία – και – στην καρδιά της άμυνας. Καμία απώλεια δεν έχουν υποστεί οι Αρκάδες, οι οποίοι πάλι άφησαν θετικά δείγματα στα καλοκαιρινά φιλικά (5-1-1 ο απολογισμός τους). Ξεκάθαρο πλεονέκτημα η ομοιογένεια, πάντα ζητούμενο η προσαρμογή και η διαχείριση – ενός έτσι κι αλλιώς ιδιαίτερου περιβάλλοντος – από έναν νέο προπονητή, ο οποίος τη μισή από την περυσινή του ρέντα να έχει και την Τρίπολη, τότε ο Αστέρας θα μπει στην εξάδα με τα… τσαρούχια.

ΒΟΛΟΣ

Όλα τριγύρω τους αλλάζουνε και όλα τα ίδια, στο τέλος, μένουν. Για ακόμη ένα καλοκαίρι οι Θεσσαλοί άλλαξαν πολύ. Νέος τεχνικός, ο 49χρονος Γάλλος Οσβάλντ Τανσό, 14 οι αποχωρήσεις (οι μισές είχαν γίνει πριν καν ολοκληρωθεί η περυσινή σεζόν), 16 οι νιόφερτοι, με τους γνωστούς, Ντέλετιτς (εξτρέμ), Ματίγια (χαφ) να αποτελούν τα μικρότερα ερωτηματικά, όπως και ο Ισπανός αριστερός μπακ Λούνα, ο οποίος καλείται να αναπληρώσει το κενό ενός εκ των καλύτερων αριστερών μπακ του πρωταθλήματος την τελευταία διετία, του Φεράρι (πήγε ΑΠΟΕΛ). Σημαντικότερο όλων το γεγονός ότι τρεις από τους πυλώνες, οι χαφ Μπαριέντος, Τσοκάνης, ο επιτελικός Φερνάντες και ο περυσινός αρχισκόρερ Βαν Βέερτ παραμένουν – ως τώρα τουλάχιστον – στο ρόστερ. Ανάλογης σημασίας και η παραμονή του μεγαλομετόχου, δημάρχου της πόλης στα ηνία, αφού (η για ακόμη ένα καλοκαίρι φημολογούμενη) πώληση δεν συντελέστηκε. Αγνωστο το τι θα παρουσιάσει ο ολοκαίνουργιος Βόλος, να αλλάξει κάτι ριζικά ως προς την κατάληξή του πάντως, δύσκολο. Είπαμε, στο τέλος, όλα τα ίδια μένουν…

[stoiximan_desktop keimeno_etaireias=”Cash Out* – Κλείσε το στοίχημά σου” width=”100%”]

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

Είχε καλές στιγμές πέρυσι, είχε και μερικές εντυπωσιακές, παρουσίασε μια εντελώς διαφορετική πρόταση για ομάδα του βεληνεκούς του, προσπαθώντας να παίξει και όχι να καταστρέψει και παρότι δεν κράτησε το ίδιο επίπεδο ως το τέλος, το πρόσημο ήταν θετικό. Και ως εκ τούτου, έθεσε και τον πήχη τουλάχιστον ανάλογα για φέτος. Ο Μεντόσα (playmaker) μακράν η σημαντικότερη απώλεια, κοντά και αυτή του Βέργου (φορ), αθόρυβη, αλλά σημαντική – ειδικά για τον κόουτς Αναστασίου – η προσφορά του Αντούνες (μεσοαμυντικός, πήγε στον Αστέρα). Ο διεθνής Γεωργιανός Σενγκέλια ξεχωρίζει από τους νιόφερτους, ο Ζοάο Πέδρο πλαισιώνει τον Καρέλη στην επίθεση, αντι-Μεντόσα όμως δεν έχει βρεθεί, οι νυν επιλογές στην καρδιά της άμυνας δεν προσφέρουν εγγυήσεις, υπάρχει – και διακηρύσσεται – διάθεση για ανάπτυξη projects, ωστόσο δεν φαίνεται να περισσεύει η υπομονή στον κόσμο, που παραμένει πιεστικός. Και η κακή εικόνα στα φιλικά (σε έξι οι Αγρινιώτες κέρδισαν μόνο τον Τηλυκράτη, γνωρίζοντας τέσσερις ήττες και σκοράροντας μόλις σε ένα από τα υπόλοιπα πέντε) δεν βοηθάει.

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ

Να πάει και να μην ξανάρθει η περυσινή σεζόν, έφερε τους Περιστεριώτες στο όριο, με την έλευση του Κρις Κόουλμαν να γυρίζει τον διακόπτη και έτσι να εξασφαλίζεται η παραμονή. Ο Ουαλός τεχνικός παρέμεινε, περίοδο χάριτος όμως φέτος δεν έχει, μιας και ανοχή για… μια από τα ίδια δεν υπάρχει. Η πώληση του Κουλούρη εξασφάλισε, ήδη, οικονομικά τη χρονιά, αναζητούνται όμως τα 14 περυσινά γκολ του διεθνή επιθετικού. Ο Ισλανδός Κγιάρτανσον θα επωμιστεί αυτό το φορτίο, ένας από τους επτά νιόφερτους, όλοι ξένοι, όλοι άνω των 27, όλοι καλύπτοντας κενά που δημιουργήθηκαν από το «ξεφόρτωμα» περιττών και «βαριδιών» του ρόστερ, χωρίς όμως ακόμη αυτό να είναι πλήρες (αναζητούνται δεξιός μπακ και ένας ακόμη χαφ μετά την πώληση του Χαρίση στη Σίβασπορ). Τίποτα το συγκλονιστικό, τίποτα το ανησυχητικό στα φιλικά, ομάδα η οποία παρότι ανανεωμένη κατά τα 2/3, δεν προϊδεάζει για επανάληψη των περυσινών. Και αυτός είναι ο κατ’ αρχήν – πιθανώς και μόνος – στόχος: όχι μπελάδες, όχι άγχη…

ΛΑΜΙΑ

Το κλακάζ που έπαθε μετά τον Ιανουάριο την έφερε να παλεύει στο φινάλε να αποφύγει τον απευθείας υποβιβασμό. Το πέτυχε, έστω και στα μπαράζ, κόντρα στη Βέροια κατάφερε να σώσει την κατηγορία. Τι άλλαξε από τότε; Στα χαρτιά, δεν φαίνονται πολλά, ούτε καν τον κόουτς Τζιανλούκα Φέστα, ο οποίος παρότι εμφανιζόταν – τότε – δεδομένα φευγάτος, εντούτοις παρέμεινε στα ηνία (για πόσο είναι το θέμα) και για πρώτη φορά στην εν Ελλάδι σταδιοδρομία του ξεκινάει σεζόν στον πάγκο ομάδας. Γιακουμάκης, Σλίβκα, γνωστοί και μη εξαιρετέοι, θα δώσουν λύσεις σε επίθεση και κέντρο, ο πολύπειρος Βασιλακάκης εμπειρία (μειώθηκε σίγουρα με τη… συνταξιοδότηση του Βύντρα), κερασάκια στην τούρτα οι προσθήκες του (γνωστού μας, αλλά 33χρονου πλέον) Ντε Βινσέντι και κυρίως της τελευταίας προσθήκης, του Γκανέζου φορ Μποάκι. Αν αυτοί ανεβάσουν επίπεδο τους Φθιωτούς, τότε υπάρχουν ελπίδες. Όχι για άνεση – αυτή, ούτε για πλάκα – αλλά για ισάξια μάχη. Δύο, υπενθυμίζεται, πως πρέπει να βάλουν κάτω τους φέτος για να σωθούν.

ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ

Επιτέλους, τέλος. Σε όλους όσοι γουστάρουν τη διαιώνιση της μυθολογίας της Super League, δεν γίνεται η επιστροφή ύστερα από τρία χρόνια του Λεβαδειακού – και εννοείται και του ιδιοκτήτη του – στα «σαλόνια» να μην συγκινεί. Οι «πράσινοι» άνετα και απολύτως δικαιολογημένα εξασφάλισαν πέρυσι την άνοδό τους. Φέτος, στις αυξημένες απαιτήσεις δεν φαίνεται – στα χαρτιά πάντα – να έχουν μέχρι στιγμής κατάλληλες απαντήσεις. Δεν ξεχωρίζει κάποιος από τους (οκτώ ως τώρα) νιόφερτους, ασυζητητί πάντως πιο «χτυπητή» είναι η έλλειψη βασικού φουνταριστού (χωρίς να είναι η μόνη «τρύπα» στο ρόστερ τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά). Πολλά τα ερωτηματικά, μεταξύ αυτών και η απειρία σε τέτοιο επίπεδο του (καλού) κόουτς Γιάννη Ταουσιάνη. Ακόμη και έτσι πάντως, τα δείγματα στα (μόλις τέσσερα) φιλικά δεν ήταν αρνητικά. Αυτοσκοπός εξυπακούεται πως είναι η παραμονή και συνεπώς η επιβεβαίωση του θρύλου: «Ο Κομπότης δεν πέφτει ποτέ». Ένας υποβιβασμός τα τελευταία δώδεκα χρόνια, απλώς η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Μην ξεχάσουμε και αυτά με τα οποία μεγαλώσαμε…