Επέστρεψε στις νίκες κόντρα στον Απόλλωνα, μόνο και μόνο όμως ότι δέχτηκε 3 γκολ και για λίγα εκατοστά στις καθυστερήσεις το 2-4 δεν έγινε 4-4 (αφού το πέναλτι που καταλογίστηκε εις βάρος της αναιρέθηκε λόγω οφσάιντ) μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, είναι ενδεικτικό και της ψυχολογίας της και των άλυτων ως τώρα (και όπως φαίνεται εκφυλιστικών) αμυντικών προβλημάτων που έχει για αρκετό πλέον διάστημα.
Νίκη λοιπόν μεν, σαν… ήττα όμως σε επίπεδο ψυχολογίας, επικοινωνίας, timing, οτιδήποτε σχετικό. Ο κακός χαμός ακολούθησε – και δικαιολογημένα – στα αποδυτήρια των «κιτρινόμαυρων» μετά το τέλος του παιχνιδιού, με τον έξαλλο Καρέρα να προσπαθεί να βρει αιτίες και ευθύνες των φοβερών ανασφαλειών που βγάζει, ανεξαρτήτως προσώπων και διάταξης, η αμυντική λειτουργία της ομάδας του.
Σε 10 σερί παιχνίδια δέχεται γκολ η ΑΕΚ, έχοντας σε αυτό το διάστημα (ανεξαρτήτως διοργάνωσης) παθητικό 20 γκολ. 19 έχει πετύχει, οπότε πάλι καλά που έχει πανηγυρίσει και 4 (εντός των συνόρων) νίκες. Το ζητούμενο βέβαια είναι, βαθμολογικά, να μην επιτρέψει στο αποψινό ντέρμπι να αυξηθεί ακόμη περισσότερο η διαφορά της από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό.
Και το κυριότερο; Να βυθιστεί ακόμη περισσότερο στην εσωστρέφεια και, διόλου απίθανο σε περίπτωση ήττας, να μπει στη διαδικασία αναζήτησης προπονητή, αφού παρά τη διοικητική στήριξη δεν αποτελεί μυστικό πως η έκβαση του ντέρμπι κρίνει και την παραμονή του Καρέρα στον πάγκο των γηπεδούχων.