Εχοντας βάλει τέλος στο αρνητικό σερί των έξι αγώνων χωρίς νίκη (0-3-3) με το τρίποντο απέναντι στην Γκινγκάμπ (3-2) πριν τη διακοπή και έχοντας πάρει πολύτιμες ανάσες, περίμενα να τη δω να επιστρέφει στα υψηλά στάνταρ προ Δεκεμβρίου, ειδικά απέναντι σε μία ομάδα του «όσα βάλουμε και όσα φάμε» όπως η Τουλούζ. Με εξέπληξε έχοντας προτεραιότητα να μη δεχθεί γκολ, πηγαίνοντας το παιχνίδι στη δύναμη.
Το τι κλωτσιά έριξε στο πρώτο μισάωρο δεν λέγεται. Εφαγε όμως κιόλας, αφού οι γηπεδούχοι μπήκαν αμέσως στο νόημα. Μόνο αφού απέκτησε αριθμητικό πλεονέκτημα στο 32’ ανοίχτηκε λίγο, στο 57’ όμως η ισορροπία επανήλθε, οπότε μαζεύτηκε ξανά. Πλήρωσε την ατολμία της. Βρέθηκε να κυνηγάει το σκορ στο 66’, δεν βρήκε απάντηση και μοιραία ηττήθηκε (0-1). Ετσι όπως το πήγαινε, κάποια στιγμή θα βρισκόταν εκτός πεντάδας όπως και έγινε. Στο -1 πλέον, αν δεν αντιδράσει άμεσα, αντίο πλέι οφ.