ΣΑΤΟΡΟΥ - ΑΜΙΑΝ

Κάνει ό,τι μπορεί για να αλλάξω τη γνώμη που έχω σχηματίσει γι’ αυτήν τα τελευταία χρόνια και να αρχίσω να τη συμπαθώ. Για τρίτο διαδοχικό παιχνίδι είχε πλάνο το οποίο μάλιστα υπηρέτησε πιστά. Αμύνθηκε εξαιρετικά προσπαθώντας να χτυπήσει στην κόντρα.

Αρκετό τρέξιμο, ντουμπλαρίσματα, μαχητικότητα, ψυχραιμία και άριστη διαχείριση της ροής του αγώνα. Απείλησε πρώτη τη Βαλενσιέν χάνοντας τεράστια ευκαιρία δείχνοντας πως μπορεί να πάρει αποτέλεσμα λογάριαζε όμως χωρίς τον διαιτητή. Ο άρχων του αγώνα την άφησε με δέκα παίκτες μόλις στο 16ο λεπτό εξαντλώντας την αυστηρότητά του.

Συνέχισε το τακτικό πλάνο, μόνο που μειώθηκαν οι επισκέψεις στα αντίπαλα καρέ. Λαβώθηκε μόνο από στημένη φάση (απευθείας φάουλ), ενώ η τύχη της γύρισε την πλάτη αφού μπορούσε να πάρει τον βαθμό, το δοκάρι όμως είχε άλλη άποψη (0-1). Στον τομέα της ψυχολογίας έριξε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ο προπονητής.

Στην αναμέτρηση με την Παρί σε καμία στιγμή δεν φάνηκε πως πρόκειται για ομάδα που μέχρι λίγους μήνες πριν έπαιζε στο Σαμπιονά. Πολλά λάθη σε εύκολα φαινομενικά πράγματα και χαλαρότητα.

Δικαίως έχασε και αποδοκιμάστηκε από το κοινό της. Αργησε να ξυπνήσει και να μπει στο πνεύμα της αναμέτρησης και όταν το κατάφερε δεν είχε τη σωστή προσέγγιση.

Δεν έχει προσαρμοστεί ακόμα στα πρέπει της κατηγορίας και μέχρι να το πετύχει μπορεί να είναι αργά και να έχει χάσει το τρένο της ανόδου. Δυσκολεύεται στη δημιουργία, ενώ δεν έχει διάρκεια στα καλά της διαστήματα.