Στην περυσινή πρώτη σεζόν του κόουτς Κριστιάν Γκουρκίφ, η Ναντ δεν τα πήγε ιδιαίτερα καλά, δεν ξεπέρασε τη μετριότητα. Είχε κάποια καλά διαστήματα ποιοτικού ποδοσφαίρου που όμως δεν είχαν διάρκεια και αυτό της κόστισε στη βαθμολογία. Ισως να λέγαμε διαφορετικά πράγματα εάν είχε ολοκληρωθεί η σεζόν, μιας και οι «Καναρί» υπολείπονταν τελικά μόλις 4β. από την 6η Ρεμς που πήρε το ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Στα θετικά νέα, η παραμονή του έμπειρου Γάλλου τεχνικού στο τιμόνι της ομάδας, γεγονός που είχε να συμβεί από το 2016 (και τον Μισέλ Ντερ Ζακαριάν, νυν κόουτς της Μονπελιέ). Αυτό προσδίδει μια σταθερότητα, που είναι ξεκάθαρα ένα ζητούμενο για την καλή πορεία. Επιπλέον, ενισχύθηκε ουσιαστικά τη μεταγραφική περίοδο κρατώντας (μεταγραφή από δανεικό) τον φορ Σιμόν από τη Λεβάντε, αποκτώντας τον σταθερό Τυνήσιο στόπερ Καστελετό (Μπρεστ) και τον 23χρονο Ισπανό αμυντικό μέσο Σιριβέγια από τη Λίβερπουλ.
Στα αρνητικά της φετινής εκκίνησης, οι αρκετοί τραυματισμοί μετά την επανέναρξη (συμβαίνει λίγο έως πολύ στις περισσότερες ομάδες), αλλά και τα θετικά κρούσματα (ξεπέρασαν τα 10) στις τάξεις της βασικής ομάδας.
Ως αποτέλεσμα ήταν τα λίγα φιλικά προετοιμασίας που δεν έδωσαν τη δυνατότητα στην ομάδα να βρει τον προγραμματισμένο βαθμό ετοιμότητας. Νίκη επί της Νιόν (6-0), ισοπαλία με την Αντερλεχτ (0-0) τον Ιούλιο και νίκη επί της Χάβρης (3-1) με διάστημα 20 ημερών λόγω των θετικών ποδοσφαιριστών στον ιό. Διαθέτει την ποιότητα, ζητούμενο η διάρκεια για να πετύχει το «κάτι παραπάνω».